Terîqet

Ji Wîkîpediya, ensîklopediya azad.

Terîqet an jî holdarî têgiyeke ji wûşeya erebî Tarîqat (bi erebî: طريقه‎) (erebî gelejmêr turuq, bi erebî: طرق‎) de hat afirandî ye û tê ye maneyê . Lê di Îslam de ew ji bo salixdana milên oliyên tev kom bûn tê bikaranin. Endamên terîqetan hin caran wek sofî an derwêş tên salixdan.

Dîrok[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Gorî pir dîroknasan terîqetan bi sedsala 12'an Ebdulqadirê Geylanî re dest pê kirî ye û pêyçûnên wî wek Qadîrî tên navandin. Li wê bêtir hin terîqetên binav Yesewî, Rifaî, Mewlevî, Bektaşî, Neqşîbendî û Helvetî ne.