Amîdî
Xuyakirin
Amîdî | |
|---|---|
| Navê rastî | Elî |
| Jidayikbûn | 1156 |
| Mirin | 3 çiriya paşîn 1233 Şam |
| Esil | Kurd |
| Bernav | Ebû'l Hesen Seyfûdîn |
| Hevwelatî | |
| Pîşe | Felsefe, Fiqih, Hedîs, Kelam |
| Serdem | Serdema Zêrîn a Îslamê |
| Bandorbar | Îmam Şafiî, Xezalî, Îbn Hacîb |
| Bandorker | Kemaledînê Yûnis |
| Dê û bav |
|
| biguhêre | |
Ebû'l Hesen Seyfûdîn Amîdî yan jî bi tenê Amîdî (jdb. 1156 Amed - m. 1233 Şam) feqîh, û kelamnasekê navdar ê Amedê ye ku bi eslê xwe kurd e.[1] Ew zanayekê fiqhê Şafiî ye ko bizav kiriye bi rêya zanistê kelamî fiqh û şerîetî li hev bîne.
Yek ji zanayên sedsala 12em tê nirxandin. Zêdetirî 20 berhemên wî hene. Xebatên xwe li ser fîlozofî, hedîsên pêxemberê Îslamê, dîrok, fiqihê û mentiqê bi kar aniye.[2]
Berhem
[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]Dihêt gotin ko berhemên Amîdî yên li ser kelam, fiqih û mentiqê nêzikî 20an in, lê îro hemî li ber destan nîne. Ên ko hene ev in[3]
- Xayet-ul-meram fî ilm-ul-kelam,
- Deqaiq-ul-heqayiq fil-hikme,
- Îhkam-ul Ehkam,
- Ebkar-ul-efkar fî usûliddîn,
- Xayet-ul-emel fî ilm-il-cedel,
- Rumûz-ul Kunûz,
- Menaih-ul Keraîh,
- Kitab-ul-Bahir fî ulûm-il-ewail wel-ewaxir,
- Munteh-es-salik fî ruteb-el-mesalik,
- Munteh-es-sûl fî ilm-el-usûl,
- Kitab-ul-mubîn fî şerh-el-meanî el-hukema we-l-mutekellimîn,
- Et-Tercihat fî-l-Xilaf,
- El-Muaxizat fi-l-Xilaf,
- Lubab-ul-elbab,
- Et-teilîqat-us-sexîre we-l-kebîre fî-l-xilaf.
Çavkanî
[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]| Ev gotara ji bo nivîskarekî kurd şitlekê ye. Heke tu bixwazî berfireh bikî pê li biguhêre bike. (Çawa?) |