Ebû Henîfe

Ji Wîkîpediya, ensîklopediya azad.

Ebû Henîfe, anku Ebû Ḧenîfe (bi erebî: أبو حنيفة, z. 699, Kufe - ö. 767, Baxda), Îmamê Ezem Ebû Henefe navê dirêj Ebû Henîfe Numan bin Sabit bin Zûta bin Merzuban, zanyarek ola îslam û îmamê mezhebê henefî ye.

Di sala 80 yê hîcretê li bajarê Kufe ye ji dayîk dibe. Navê wî ê rast Numan bin Sabît e. Ji malbatek dewlemend bûye. li ser fiqih û hedîsan xebitiye.

berê bazirganîye dike, le dûra dev ji bazirganiye ber dide û di medrese yan da dest bi dersdayîne dike. Zêdetir di bin bandora Hamad bîn Ebû Silêman da dimîne.

Îmam-i Azam him dema Emewî yan da him jî dema Ebasî yan gelek tedayiya dibîne, tê girtin. Di sala 150 yê hîcretê da li Bexdayê tere ser dilovaniya xwe.

Berhemên wî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Çavkanî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]