Ebû Henîfe
Xuyakirin
Îmam-i Azam
| Jidayikbûn | |
|---|---|
| Mirin | |
| Cihê goristanê | |
| Navê rastî |
أَبُو حَنِيفَةَ النُّعْمَانُ |
| Navê jidayikbûnê |
النُّعْمَانِ بْنِ ثَابِتٍ بْنِ مَرْزُبَان الكُوفِيّ التَّيْمِيّ بِالْوَلَاء |
| Bernav |
الإمام الأعظم, فقيه العراق, فقيه الملَّة, عالم الأُمَّة, إمام الأئمَّة الفُقهاء |
| Sernavê rûmetî |
Al-Imam (d) |
| Pîşe |
Alim, bazirgan, hiqûqnasê îslamê |
| Zarok |
Hammad ibn Abi Hanifa (d) |
| Qadên xebatê | |
| Xwendekarê |
Hammad ibn Abi Sulayman (en), Abd al-Aziz ibn Rufay (d), Alqama ibn Marthad (d), Muharib ibn Diththar (d), Nafi Mawla ibn Umar (en), Simak ibn Harb (d), Muhammad al-Baqir (en), Abd al-Malik ibn Umayr (d), Muhammad ibn Munkadir (en), Îbn Şihab Zuhrî, Ata ibn al-Saib (d), Talha ibn Nafi (d), Abd al-Rahman ibn Hurmuz (d), Jaafar Al-Sadiq (en), Zayd ibn Ali (en), Ata ibn Abi Rabah (en), Amr ibn Dinar (en), Enes bin Malik, Tawus ibn Kaysan (en), Amir al-Sha'bi (en), Jabalah ibn Suhaim (d), Hisham ibn Urwah (en) |
Bilêvkirin
Ebû Henîfe, anku Ebû Ḧenîfe (bi erebî: أبو حنيفة jdb. 699, Kufe - m. 767, Baxda), Îmamê Ezem Ebû Henefe navê dirêj Ebû Henîfe Numan bin Sabit bin Zûta bin Merzuban, zanyarekî dînê îslamê û îmamê mezhebê henefî ye.
Di sala 80yê hîcretê li bajarê Kufeyê ji dayik dibe. Navê wî yê rast Numan bin Sabît e. Ji malbateke dewlemend bûye. Li ser fiqih û hedîsan xebitiye.
Berê bazirganiye dike, le dûre dev ji bazirganiye ber dide û di medreseyan de dest bi dersdayîne dike. Zêdetir di bin bandora Hamad bîn Ebû Silêman de dimîne.
Îmam-i Azam him dema Emewîyan de him jî dema Ebasîyan gelek tedayiya dibîne, tê girtin. Di sala 150 yê hîcretê de li Bexdayê çûye ser dilovaniya xwe.
Berhemên wî
[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]- El-Fiqh el-Ekber
- El-Fiqh el-Ebsat
- Reddş Kaderiyye[çavkanî hewce ye]
- Rîsale-ş Reddş Hawarîç[çavkanî hewce ye]
Çavkanî
[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]Girêdanên derve
[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]
Li Wikimedia Commons medyayên di warê Ebû Henîfe de hene