Ertuqî

Mireketîya Ertuqî Artuklu Beyliği Zimanê tirkî
← 1102 — 1409 →
Nexşeya Anatolyayê (1200)
Agahiyên gelemperî
Rêveberî
Paytext		Heskîf, Amed û Mêrdîn
Ziman		Tirkî • Kurdî • Erebî
Dîn		Îslam
TBH
TBH/sal		{{{tbh kes}}}
Dirav		{{{dirav}}}
Dem		{{{dem}}}
Nîşana înternetê		{{{nîşana înternetê}}}
Kd. telefonê		{{{koda telefonê}}}
{{{agahîgelemp1 sernav}}}		{{{agahîgelemp1}}}
{{{agahîgelemp2 sernav}}}		{{{agahîgelemp2}}}
{{{agahîgelemp3 sernav}}}		{{{agahîgelemp3}}}
{{{agahîgelemp4 sernav}}}		{{{agahîgelemp4}}}
{{{agahîgelemp5 sernav}}}		{{{agahîgelemp5}}}
Gelhe
		{{{gelhe}}}
		{{{gelhe2}}}
		{{{gelhe3}}}
		{{{gelhe4}}}
		{{{gelhe5}}}
Rûerd
		{{{rûerd}}}
		{{{rûerd2}}}
		{{{rûerd3}}}
		{{{rûerd4}}}
		{{{rûerd5}}}
Dîrok û bûyer
Serwerî
Wekîl
1102-1104		Sôkmen (yekem)
1407–1409		Al-Salih Şhihab al-Din Ahmad (dawî)
		{{{serokA6}}}
{{{sernav serokB}}}
		{{{serokB1}}}
		{{{serokB2}}}
		{{{serokB3}}}
		{{{serokB4}}}
		{{{serokB5}}}
{{{sernav serokC}}}
		{{{serokC1}}}
		{{{serokC2}}}
		{{{serokC3}}}
		{{{serokC4}}}
		{{{serokC5}}}
{{{sernav serokD}}}
		{{{serokD1}}}
		{{{serokD2}}}
		{{{serokD3}}}
		{{{serokD4}}}
		{{{serokD5}}}
		{{{serokE6}}}
		{{{serokE7}}}
		{{{serokE8}}}
		{{{serokE9}}}
Karîna qanûndanînê
	{{{perleman}}}
Ya berê Ya paşê Selcûqî Qere Qoyunlû

Ertuqî mîrektiyeke tirkomen bû ku ji sala 1101an heta 1409an li hinek deverên bakurê Kurdistanê serweriyê kir. Navçeya wan piranî serdestî herêmên li dora Edessa, Mêrdîn an jî Amedê û Helebê bû.

Pira Malabadî ku di sedsala 14an de ji hêla Ertuqiyan ve hatî çêkirin

Rêveber

 Gotara bingehîn: Lîsteya mîrên ertuqiyan

Figurâ li Muzeya Stenbolê wênesazê hunermendên Ortoqîyanê

Heskîf

• Sökmen, 1102–1104
• Ibrahim lawê Ḥiṣn Kaifā, 1104–1109
• Rukn al-Daula Dāʾūd (Dāʾūd), 1109–1144
• Kara Arslan, 1144–1174)
• Nūr al-Dīn Muḥammad, 1174–1185
• Sökmen II, 1185–1201
• Nāṣir al-Dīn Maḥmūd, 1201–1222
• Rukn al-Dīn Mawdūd, 1222–1232/33.

Xarpêt

• Imad ud-din Abu Bakr, 1185–1204
• Ibrahim ibn Abu Bakr, 1203–1223
• Ahmad Khidr, 1223–1234
• Artuq Shah, 1234.

Mêrdîn

• Yāqūti, 1101–1104
• 'Ali ibn Yāqūti, 1104
• Sökmen, 1104–1115
• Ilghazi, 1115–1122
• Timurtash, 1122–1154
• Alpï I, 1154–1176
• Ilghazi II, 1176–1184
• Yülük Arslan, 1184–1203
• Artuk Arslan, 1203–1239
• Al-Sa'id Najm al-Din Ghazi I, 1239–1260
• Al-Muzaffar Fakhr al-Din Kara Arslan, 1260–1292
• Al-Sa'id Shams al-Din Dāwūd I, 1292–1294
• Al-Mansur Najm al-Din Ghazi II, 1294–1312
• 'Ali Alpï II, lawê Ghazi II, 1312
• As-Salih Shams al-Din Mahmūd (Mahmūd), 1312–1364
• Al-Mansur Husam al-Din Ahmad, 1364–1367
• As-Salih Shams al-Din Mahmūd, 1367
• Al-Muzaffar Fakhr al-Din Dāwūd II, 1367–1376
• Al-Zahir Majd al-Din 'Isā, 1376–1407
• Al-Salih Şhihab al-Din Ahmad, 1407–1409.

Heleb

• Ilghazi, 1117–1121
• Badr ad-Daulah Suleiman, (lawê Artuk), 1121–1123
• Belek Ghazi, 1123–1124
• Timurtash, 1124–1125
• Bîn Selçûqiyên Romê al-Bursuqi û hinîk din, 1125–1127
• Badr ad-Daulah Süleiman, 1127–1128

Galerî

• 

  1184-1200

• 

  Fakhr al-Din Qara Arslan 1144-1166

• 

  Nasir al-Din Artuq Arslan, 1200-1239

• 

  Nasir al-Din Mahmud ~1239-1280

Mijâren tekîldar

• Selçûqiyên Romê

Çavkanî

• Whelan, Estelle (1988), "Representations of the Khassakiyah and the Origins of Mamluk Emblems", in Soucek, Priscilla (ed.), Content and Context of Visual Arts in the Islamic World, University Park, Pennsylvania: Pennsylvania State University Press