Gotûbêj:Dêrika Çiyayê Mazî

Çend Helbestên Li ser Dêrikê

Ji Qedrîcan re I Ey hevalo delalo, tu her tiştî dizanî Di zimanê me kurdan tu wek melayê Xanî, Tu xortekî çeleng î ez kalekî zemani Dil û gerden şikestî bendewarê xizanî, Xwedê te xweş bihêlî, tu xortekî ciwan î. Erê rûyê te roj e, tava wê da diyara. Devê te wek bişkoj e, nû derkevî ji xwe re. Serê te kehruba ye, mû distinî ji me re. Ayîneya Skender, çavê te bû li Dara. Birhên te pîr zirav in her dû wek du kevana Pozê te î çilakî, sade ji zêr û zîva, Bejna te ya Siyamend li zozanê Farqînaa, Sondê dixwim bi atêş bi wî xirqê kirîva, Li ber tava te mane Zaz û tor û Brîva. II Dêrik çi xweş e bi dar û av e, Ev ave, li her derê belav e. Yek xab e belê, bihuşt û mawa. Pir mişmiş û sêv û dar û selwa. Pir gwîz û hejîr û xox û hinar, Pir kanî û aş û av û cobar. Yek dî heye pê dibên Kulêbê, Gorî ne ji wê re Xurs û Şêbê. Pir aveke sar û pak û şêrîn, Pir dar û ber û gîyahe rengîn. Bilbil digirî bi ah û zar e, Daxwez bi xwe komala Hewar e. Mizgîn didî ew heval û yare, Qedrî ko li Şamê xwendewar e. Çepkan dikutin dibên birawo, Gorî te bibin xweh û birao — Cegerxwîn

Cegerxwîn Di dema heşê min wenda dibûyî Mizgînek ji min re hat û got: bixwîn Min cegerperitî, min dilhilûyî, Mêze kir ev mizgin i navê Cegerxwîn Hevalê xoşewîst pesna gundê min, Bi ah û keseran pêşkêş didî min. Ji nû ve pêtek ar, da ser daxê min Derd û kul tevdayîn tewşe Cegerxwîn! Dêrik pir xweş e hêja ye pesnê; Çi bikim nakev dest; ji ber vê xesmê Bi dil birîndar in kurdên vê neslê Ne ez û tu tenê hemî Cegerxwîn! Ma Maden hindik e ji darên heran Osmanye, Sêwerk, Mûşa-Serhedan. Ji çayê Torozê het Deşî-Rewan, Gi xabin! Hin çêtir bizan Cegerxwîn. Dizanim tu zanî, welat giş xweş e, Hin bajar hene ko tu lê na meşe Mesela Elezîz çi lawkeleş e Bidîta bi çavê şihrê Cegerxwîn. Hevalo tu xweş bi; tim bi dilê xwe. Welatê bihuştin tim bi sazê xwe, Saz bikî di nava tilyên destê xwe Da nezan bizanin tu yî Cegerxwîn. — Qedrîcan