Juan Ramón Jiménez
Ji Wîkîpediya, ensîklopediya azad.
Juan Ramón Jiménez Mantecón (* 24'ê berfanbarê 1881 li Moguer, Andalusien, † 29'ê gulanê 1958 li Santurce, taxeke San Juan, Puerto Rico) yek jî lîrîker û nivîskarên Spanî bû di sala 1956'î de Xelata Nobelê ya wêjeyê wergirtibû.
Berhem[biguherîne]
- 1900 - Almas de violeta (Ruhên viyoletan)
- 1903 - Arias Tristes
- 1908 - Elejías puras
- 1907 - Baladas de primavera (Baladên biharê)
- 1911 - La soledad sonora (Tenêmayîna daxwazkirî)
- 1917 - Diario de un poeta recién casado (Rojîna helbestvaneke nûzewicî/nûmarkirî)
- 1917 - Sonetos espirituales (Sonetên pîroz)
- 1917 - Platero y yo (Platero û ez 1953)
- 1918 - Eternidades (Bêdawîbûn): Bergehemeke ji berhevkirina helbestan: Yo no soy yo (ez im ne ez)
- 1919 - Piedra y cielo (Kevir û ezman)
- 1923 - Belleza
- 1942 - Españoles de tres mundos (Spaniyên sê cihanê)
- 1949 - Animal de fondo
