Nîsaba

Parçeyek vazoyek, îhtîmal e ji Girsu, bi teswîra xwedawendek ku pir caran di zanyariya nûjen de wekî Nîsaba tê nasîn

Nîsaba, xwûyaka jin ya deme sûmerîyan a. Bi navê Nîdaba jî tê zanîn. xwûdana, xwandin, çandin û breketê jî tê zanîn. Li bajarê Lageşê, tefsîra wê ya ku hat dîtin de, ew tacaka bi qiloç bikardihêne. Di wê tefsîra wê de, pova wê ya ku pirr gurr û dirêj, pirr derdikeve li pêş. Nîsaba keça An û Uraş a. Uraş, di çanda sumerî ya xwûdayî de, di tefsîrên ku hatina dîrin de, yên ku Nîngîrsû tefsîr dikin, tefsîrkirina Uraş pirr di tijbihê wan.

Di tefsîrê de, Nanşa û Nînûrta, xwûşkên wê. Nanşa, weke yeke ku di nava mirovan de digerîya û pirtgirêk û nexweşiyên ku derdiketin, di nava wan de digand çareseriyê. Nanşa, weke sembola parastina aşîtîya nava xalkê tê tefsîrkirin.

Bi teybetî, di deme sumerîya ya duyemin de, biqasî Enkî Navê Nanşa derdikeve bi kirinên wê yên baş re. Ew, weke xismetkareka xalkê ku hertim û dayimî bi pirsgirêkên wan ve eleqeder dibe ya. di parastgaha Nanşa de, ku weke berdestkvan a, kesh heya û ku nanşa çi dibêje ew dinivîsêne û digihijêne xalkê jî. Bi vê yekê, weke xwûdana dane nivîsandin û xwandinê jî Nanşa derdikeve li pêş û li navê helbest têne rêzkirin.