Satîr
Satîr (yewnanî: σάτυρ) di mîtolojiya Yewnanî de cureyekî xwedawendên biçûk in. Ew kesayîtkirina ruhên azad, kovî, serbestên daristanê ne. Di encamê tekildarkirina wan ji kovitiyê re şiklên wan jî belav û sik e. Kepiyên wan mezin û rast, guhên wan tuj, di nav eniyên wan de qiloç,çermê wan bipirç û xwediyê duvekî biçûk hatine teswîr kirin.
Kovî bûn, nêçîrê dikirin, reks dikirin, gelek şerabê wedixwarin. Bi bandora serxweşiyê gelek radizan.
Tenê ne mirov nîmfê jî ji wan ditirsan. Bi saya şerabê li derdora Dionîsos bûn û di gelek mîtan de ji wî ra hatibûn têkildar kirin. Jixwe rêberê satîran Sîlênos jî hem mamosteyê hem jî hevalekî Dionîsos bû.
Satîrên kal re dibêjin Sîlen û peykerê wan çêtir mîna şiklê mirovan hatine çêkirin.[1]
Çavkanî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]
- ^ Berens, E. M; Freer, Charles Lang (1884). A hand-book of mythology : the myths and legends of ancient Greece and Rome. New York: Clark & Maynard.