Hecî Qadirê Koyî

Hecî Qadirê Koyî (-1912) helbestvanekî kurd e.

Hacî Qadirê Koyî Xaniyê didowan e. Ew jî weke Xanî bi derdê miletê xwe dişewitî. Şihir û qesîdeyên wî tev de li ser milet û welêt in.

Çend şihirên Hacî Qadir di sala 1925an de li Bexdayê di bin navê Komela şihirên Hacî Qadirê Koyî de çap kirine. Di wê komelê de biserhatiya Hacî jî gotine. Li gora wê komelê Hacî Qadir kurê Mela Ehmed e, di gundê Gorqeraçê de ji diya xwe bûye, û ji eşîra Zengenê ye. Lê ji ber ko di zarotiya xwe de guhastiye Koyeyê navê "koyî" pê ve bûye.

Hacî jî weke Nalî û Şêx Riza çûye Stenbolê û ketiye civata edîb û şahirên Stenbolê. Ji şahirên wê heyamê pirê wan farisiya xwe li ber destên Hacî xwendine.

Hacî dîwaneke mezin heye an hebû. Min dîwana wî dîtiye; bi destnîviseke hûr qederê 800 rûpel hebû. Hacî ji dîwana xwe du nisxe nivîsandî bûn; heke nisxeke wê tirkan şewitandiye heye ko nisxa din rojekê bikeve destên me.

Hacî di sala 1912ê hicrî de li Stenbolê çûye rehmetê. Dibe ku li Skûdarê di Goristana Qerece-Ehmed de veşartî ye.

Le meydanî behar e, şarekey Ko,
Qubey kişmîrî da ber şeq we ku go

.........

Kurdî axir bilê çîye 'eybî,
Her kelamî heqqe nîye 'eybî

Ya le gel Farisî çî ferqî heye,
Bo çî ew rast,bo çî em kemîye

...
Le ber bêittîhadî bûne miskên,
Le axirda weku zanîwme helldîn.

Le mabeynî killawisûr û killawreş(*),
Perêşan û diyarin mislî gay beş

Le ber em natebayî û kînecoyî,
Lelay romî zelîlin merdî koyî

(*)
Killawsûr: Osmanî
Killawreş: Safewî

Hacî Qadirê Koyî