Devê mirov

Ferhengoka îngilîzî-kurdî

Nasal Cavity: kun û valahiya poz (difin, bêvil)
Palate: panika dev
Oral Cavity: dev û gep an gûp
Lips: lev
Jaw: lam
Tongue: ziman
Pharynx: hefik
Epiglottis: dilikê gerûyê an pûk
Larynx opening into pharynx: devê navbera gerû û hefikê
Larynx: gerû an qirik
Esophagus: sorsorok an sorîçk

Dev (bi latînî, cavitas oris) organeke ji organên sîstema givêrdarê (hezmê) ye ku bi riya wê mirov û caneweran xwarinê dixwin û avê vedixwin. Û Xwarinê pê di cûyê. Cûtin, di dev de deme ku bi Dinan re dibe û hûrkirin bi xwarinê re dibe, hingî ew Tifa di deme me de ku weke asîde hezmê ya, bi wê re bi cûtine re rewşeka bi pergalî di dev de tê holê. Erka dev xwarin e ku bi riya diranan dicû ye, û mirov bi dêv dipeyîve û deng dertîne bi riya zimên dike. Dawî de me ageh kir ku erkên dêv peyvîn, dengkirin, xwarin, vexwarin, ramûsandin û rûdemên riwê mirov dide.

Dev, herdû aliyên wê yên ji hastû vala ji wan re Argûsk tê gotin. Di hundurê dev de Zimanê heya. Ji wî zimanê mirov re zimanê mazin tê gotin. Li ji zimanê mazin wirdetir di devê qirika mirov de zimankê biçûk jî heya. Hem zimanê mazin û hem jî zimankê biçûk, her yekê li gor xwe karekî wan yê di laş de heya.