Mewlida Nebî: Cudahiya di navbera guhartoyan de
berhemên dîrokî ên bi vî rengî ji beêşên " biguharîna" divêt ku werina derxistin. Divê ku rûpela wan ji guharandinê re girtî bê. Ji bo ku ev berhemên dîrokî ên kevn in. |
Rûpela nû: "{{Infobox pirtûk | sernav = Mewlûda Nebî | wêne = Mewlid.jpg | | binwêne = | nivîskar = Ehmedê Xasi | pêşgotin = | şêw..." |
||
Rêz 1: | Rêz 1: | ||
{{Infobox pirtûk |
|||
Mewlûda Nebî cara pêşî 25 adara 1899´an de hat çapkirin. |
|||
| sernav = Mewlûda Nebî |
|||
| wêne = Mewlid.jpg | |
|||
| binwêne = |
|||
| nivîskar = [[Mela Ehmedê Xasi|Ehmedê Xasi]] |
|||
| pêşgotin = |
|||
| şêwe = Kitêba dînî |
|||
| cîh = [[Amed]] |
|||
| sernivîser = |
|||
| ziman = [[Zazakî]] |
|||
| dîrok = 1899 |
|||
| weşanxane = |
|||
| rûpel = |
|||
| wêneçêker = |
|||
| ISBN = |
|||
}} |
|||
Mewlida Nebî (bi Dimilî: ''Mewlidê Nebî'') mewlidek di sala 1899an de ji aliyê [[Mela Ehmedê Xasi]] ve li bajarê [[Diyarbekir]] hatîye nivîsandin e<ref>http://www.kulturname.com/?p=1664 "Panela Ehmedê Xasî li Çewlîgê çêbû." </ref>. Cara pêşîn li Diyarbekirê li çapxaneya Lîtografyayê li çapê ketiye. Paşê ''firat yayinlari'' di 1994an de bi tîpên Latînkî li [[Stenbol|Stenbolê]] ji nû ve çap dike<ref>http://diq.wikipedia.org/wiki/Mewl%C4%B1d%C3%AA_Nebi "gotar di wikipedia ya zazakî de" </ref>. Mewlida Xasî nivîsandî yekemîn pirtûka bi zaravayê (yan jî ziman) [[dimilî]] hatîye nivîsandin e. Herwiha ev berhem kitêba kurdî a ewil e ku di çapxaneyên modern de li çapê ketîye<ref>http://www.kulturname.com/?p=1664 "Panela Ehmedê Xasî li Çewlîgê çêbû." </ref>. |
|||
''''''BI NAVÊ XWEDAYÊ MEZIN Û DILOVAN'''''' <br> |
|||
==Mela Ehmedê Xasi== |
|||
'''“Xweda û melaîketê xwe li ser nebî selât didin,''' <br> |
|||
[[Ehmedê Xasî]] li [[Lice|Liceyê]] hatî dinê. |
|||
'''Gelî bawermenda! Hûnn jî selât û selâma li ser (Muhemmed) bidin”''' <br> |
|||
==Mewlida Nebî== |
|||
Em bidin hemdê xwedê ey musliman <br> |
|||
<poem> |
|||
Daye me peyxemberê axir zeman <br> |
|||
''Bîsmîllahîrrehmanîrrehîm'' |
|||
Ez bi bismillahî îbtida kena, |
|||
Ew xwedayê go hîdayet daye me <br> |
|||
Raziqê 'aman û xasan pîya kena. |
|||
Nî’meta xweş dînê Îslam daye me <br> |
|||
Rebî, hemed û şukrî ancax to rê bê, |
|||
Nî’meta ji her nî’metê xweştir ev e <br> |
|||
Kibr û medh û fexrî pêro to rê bê. |
|||
Minneta ji her minnetê mestir ev e <br> |
|||
Çende rey bê ma sewa bê hemdê ma, |
|||
Go me îman aniye bi rebbê ‘ezîm <br> |
|||
La belê nêrê hisaban çendê ma. |
|||
Em mûşerref bûn bi Qurana Kerîm <br> |
|||
Hemd û şukrê to eda qet nêbenê, |
|||
Ey xwedayê xaliqê erd û sema <br> |
|||
Ma sera Rebbî, ti zanê vînenê. |
|||
Tu nehêlî ummeta ha der xema <br> |
|||
Halê miskîn û feqir û naqisan, |
|||
Em gunehkar çav li xufrana te ne <br> |
|||
Rûreş (Rışa u zer şiyahê) û zer sîyahê zey hesan. |
|||
Hêvîdarê rehm-û îhsana te ne <br> |
|||
... |
|||
</poem> |
|||
== Çavkanî == |
|||
Em bi îman bêne erdâ mahşerê <br> |
|||
{{çavkanî}} |
|||
Pey Mûhemmed herne hewdê kewserê <br> |
|||
Ey Mûhemmed ey şefî’ê ummetê <br> |
|||
Hadî û Mehdî hebîbê izzetê <br> |
|||
[[Kategorî:Pirtûk]] |
|||
Ey tu buyî çêtirê kewn û mekan <br> |
|||
Şehsiwarê alemê fexra cîhan <br> |
|||
Ey Mûhemmed ey resulê îns û cin <br> |
|||
Xwediyê tac û beyreqa roja mezin <br> |
|||
Mesneda vê ummeta ha her tu wî <br> |
|||
Deriyê fetha cenneta me her tu wî <br> |
|||
Ey Mûhemmed ey îmamê enbiya <br> |
|||
Ey tu nûra ruh û canê êwliya <br> |
|||
Em gunehkar û de’îfin bê ‘emel <br> |
|||
Hêvi ma efwa xwedê ezzewecel <br> |
|||
Em bi cahê te xelas bin ey nebî <br> |
|||
Ruh û canê me fîda canê te bî <br> |
|||
'''Hûn ji eşqa dil bibêjîn berdewam''' <br> |
|||
'''Ser Mûhemmed essellatu wesselam''' <br> |
|||
Ew kesê ku talibê xeyrê pir e <br> |
|||
Guh bide vê mewlûda peyxamber e <br> |
|||
Kî dixwazî ku Mûhemmed şa bîbê <br> |
|||
Qîmetê vê mewlûda wî zanibê <br> |
|||
Lew bi hubba wî îman kamil dibê <br> |
|||
Cenneta baqî bi wî hasil dibê <br> |
|||
Ê go qîmet dane mewlûda nebî <br> |
|||
Bûn xwediyê qedr û keramet ey ebî <br> |
|||
Pir ji eşqa wesfê wî mesref kirin <br> |
|||
Wan meqamê ‘alê xeyrê pir birin <br> |
|||
Em bi çêbûna Mûhemmed pir xweşin <br> |
|||
Em musulman ser bilind in dilgeş in <br> |
|||
Ez ji dana wesfê wî dûr im heqîr <br> |
|||
Nîn e eşqa dilmirîme ez feqîr <br> |
|||
Girtî yek parçe ji nûrê go bibe <br> |
|||
Lê hebîbê min Mûhemmed çêbibe <br> |
|||
Çend hezar sal çûn Mûhemmed hê hebû <br> |
|||
Erd û esman erş û kursî yek nebû <br> |
|||
Paşê ew nûr kiriye behrê der hîcab <br> |
|||
Ma di behra qudretê da bê hîsab <br> |
|||
Go xwedê ew nûr ji behrê anî der <br> |
|||
Jê re go ez kî me ey nûra beşer <br> |
|||
Go tu yî rebbê ehed hem secde bir <br> |
|||
Go ji bo vê secdê min xelqa te kir <br> |
|||
Ey Mûhemmed ey hebîbê min bizan <br> |
|||
Dê ji bo te çêbikim kewn û mekan <br> |
|||
Ewwelê xelqê tu yî axir nebî <br> |
|||
Tiştê mayî wê ji te peyda bibî <br> |
|||
Wî ji fedya girtî xwêdan yek bi yek <br> |
|||
Nuqtê xwêdanê dibarin jê gelek <br> |
|||
Sed û bîst û çar hezar nuqtê ‘ezîz <br> |
|||
Her yekî bû yek nebiyê diltemîz <br> |
|||
'''Hûn ji eşqa dil bibêjin berdewam''' <br> |
|||
'''Ser Mûhemmed esselat û wesslam''' <br> |
|||
Çûn xwedê xwestin ku Adem çêbikê <br> |
|||
Hem ji wê zûrriyetê zêde bikê <br> |
|||
Wî li wê nûra Mûhemmed kir nezer <br> |
|||
Nuqtê xwêdanê ji nûrê hatî der <br> |
|||
Da ketî ser axa Adem bû herî <br> |
|||
Emrê ruh kir ket cesed wî çêkirî <br> |
|||
Ji Îbnû Abbas yek rîwayet hatiye <br> |
|||
Go nebiyê me Mûhemmed qotiye <br> |
|||
Ez nebî bûm çend hezar sal hê berî <br> |
|||
Bavê me Adem ku hê av û herî <br> |
|||
Ruhê Adem ket cesed ew bûne yek <br> |
|||
Xeyrî şeytan çûn sucûdê tev melek <br> |
|||
heq te’ala gote adem ba vefa <br> |
|||
Hilgire nûra Mûhemmed Mustafa <br> |
|||
Go xwedê nûra Mûhemmed danî pişt <br> |
|||
Şu’le da nav cennetê bax û bihişt <br> |
|||
Go tu wû hawa herîn nav cennetê <br> |
|||
Herdu serbestin li kêf û lezzetê <br> |
|||
Her tiştê ku hûn bixwazin jê bixwin <br> |
|||
Xeyrî vê dara genim hûn jê nexwin <br> |
|||
Ew di nava cennetê de man gelek <br> |
|||
Dî ji pişt ve tên temaşa wî melek <br> |
|||
Gotî ya reb ev ji bo çi têne paş <br> |
|||
Go li wê nûra Mûhemmed mane şaş <br> |
|||
Gotî ya rab bîne pêş nûra mezin <br> |
|||
Da melek bêne muqabil vechê min <br> |
|||
Nûr ji piştê anî eniyê heq xwedê <br> |
|||
Hin dibêjîn anî tiliya şahidê <br> |
|||
Hatî hewa gote adem ey hebîb <br> |
|||
Ev çi nûra safî nazik reng ecîb <br> |
|||
Gotî ev nûra hebîbê a’zem e <br> |
|||
Ew ji her pêxemberî ra xatem e <br> |
|||
Weqtê wan bê emrî kir wa’j darê xwar <br> |
|||
Dîsa ew nûr çûye piştê bû sitar <br> |
|||
Qet nema parçek ji erda cennetê <br> |
|||
Îlla wan lêkir nimêj u ta’etê <br> |
|||
Nêzîkî dara genim nedibûn yeqîn <br> |
|||
Hatin xapandin bi îblîsê le’în <br> |
|||
Sond dixwar şeytan di go ez nasih im <br> |
|||
Namirin ger hûn bixwin dara genim <br> |
|||
Ew ji rê çûn ketne dava hesedê <br> |
|||
Wan genim xwar ji bîr kirin emrê xwedê <br> |
|||
Mane tazî ew ji libs û tac û per <br> |
|||
Lew xwedê go ji cenneta min herne der <br> |
|||
Ket Serendîbê li erda Hindê tek <br> |
|||
Pir girî’yû ax û nalîn çûn felek <br> |
|||
Ew di wî halê girî da dî li erş <br> |
|||
Wî di bin navê xwedê dî navkî xweş <br> |
|||
Dîtî Laîlahe îllallah heye <br> |
|||
Hem Mûhemmed bû resullulah heye <br> |
|||
Tu bi heqê wî kî Adem gotiye <br> |
|||
Te di bin navê xwe ra ew daniye <br> |
|||
Min ‘efû kî ya îlahî bakirî <br> |
|||
Hem selat dan ser Mûhemmed hem girî <br> |
|||
Wî Mûhemmed daye ber xwe tobe kir <br> |
|||
heq te’ala der’yê tobê lê vekir <br> |
|||
Hatî Cibrîl go te Âdem ba usûl <br> |
|||
Tewbeya te ji bo Mûhemmed bû qebûl <br> |
|||
Her bibîne qisseta pêxembera <br> |
|||
Pir bi cahê wî ‘efû bûn ey bira <br> |
|||
Ya îlahî tu qusurê me bida <br> |
|||
Xatirê navê Mûhemmed ey xweda <br> |
|||
'''Hûn ji eşqa dil bibêjîn berdewam''' <br> |
|||
'''Ser Mûhemmed esselat û wesslam''' <br> |
|||
Bav û ecdadê Mûhemmed ta bi jor <br> |
|||
Cennetî ne merd û mêrxas û cesûr <br> |
|||
Silsila wî tev ‘esîl in faxir in <br> |
|||
Dî û bavê wî temîz in tahir in |
|||
Çû ji ‘Ebdulmutelib nûra hîmam <br> |
|||
Hat ji Abdullah re bû piştek temam <br> |
|||
Wechê Abdullah ku nûrê lê veda <br> |
|||
Bû wekî heyva li çarda şû’leda <br> |
|||
Pir jin û qîzê qureyşî yu ‘ereb <br> |
|||
Dil ketin husna wî xwestin roj û şeb <br> |
|||
Carekî wî bal yekê meylek nebû <br> |
|||
Çûnkî ew nûra Mûhemmed pê re bû <br> |
|||
Rojekî Abdullah go te bavê xwe <br> |
|||
Daye der esrar û keşf û halê xwe <br> |
|||
Gote bavo çend car û çend mehê <br> |
|||
Ez tenê diçime newale Mekkehê <br> |
|||
Nûr ji min tê der dibê parçe ji hev <br> |
|||
Diç’ne şerq û xerbê dîsa têne hev <br> |
|||
Deng ji xeybê hate min go mujde ye <br> |
|||
Nûra Ehmed wê bi ‘Ebdullah re ye <br> |
|||
Dara hişk rûnim li bin ew şîn dibê <br> |
|||
Ku ji bin çûm wek berê dar hişk dibê <br> |
|||
Nûr ji min derket bi ber asmana çû <br> |
|||
Dîsa hatî ser mi’re wek ewrê nû <br> |
|||
Bêje bavo ev keramet ka çi ye <br> |
|||
Jê re gotî min li te mizgînî ye <br> |
|||
Hêviya min her xweda ye ey ciwan <br> |
|||
Wê ji te pêxemberê axir zaman <br> |
|||
Wê ji pişta te Mûhemmed çêbibe <br> |
|||
Xatemê pêxembera wê rabibe <br> |
|||
Çûbû ‘Ebdullah hesûdî hat kirin <br> |
|||
Ehle ixbar û kîtaba fêhm kirin <br> |
|||
Hafizê Ebdullah Rebbê mezin e <br> |
|||
Tê hemandin ew ji koma dijmin e <br> |
|||
‘Ebdullah xortek gihayî taze bû <br> |
|||
Bîl xusûs nûra Mûhemmed pê re bû <br> |
|||
‘Ebdullah gote diya xwe başepal <br> |
|||
Her bixwaze yek jina bi husn û cemal <br> |
|||
Her bibînê yek keça bi esl û neseb <br> |
|||
Ku nebî wek wê di nav tuxme ereb <br> |
|||
Fatîme çû dît û hat go canê min <br> |
|||
Nabe wek wê der dinê da qîz û jin <br> |
|||
Xweş mi’dî ew dîlbera ba ‘izz û nas <br> |
|||
Gote ‘Ebdulmutellib her wê bixwaz <br> |
|||
Çûn û xwestin wan ji bavê Amîne <br> |
|||
Kirnê kara da’wetê zû hatine <br> |
|||
Bakirin êl û êşîran xasu ‘am <br> |
|||
Wan ‘ecêbek çêkirin zadû teâm <br> |
|||
Pir qureyşî û ereb hatin bi deng <br> |
|||
Xeml û husna Amîne bû renge reng <br> |
|||
Roja înê bû nehê heyva receb <br> |
|||
Bû nîkaha Âmîne qîza Weheb <br> |
|||
Wê şevê ‘Ebdillah bû zava birin <br> |
|||
Wer dibêjin çend jî qîzê wan mirin <br> |
|||
Bûk û zava çûne xelwê man tenê <br> |
|||
Wê şevê eşqek ketî nava dinê <br> |
|||
Hatî Cîbrîl daye mizgîn û xeber <br> |
|||
‘Erd û esman şerq û xerb û behr û ber <br> |
|||
Beyreqa nûrê li ser Ka’bê veda <br> |
|||
Gote xelqê ev zemanê Ehmeda <br> |
|||
Ev şeva nûra Mûhemmed bû neqil <br> |
|||
Çûye betnê Âmîne pê bû hemil <br> |
|||
Hatî dewra xatemê peyxembera <br> |
|||
Hat dema dînê Mûhemmed eşkera <br> |
|||
Hat zemanê heq di destê dil yeka <br> |
|||
Çû zemanê pût perest û muşrika <br> |
|||
Wê şevê pir bûn ‘elamet bêjimar <br> |
|||
Text û kursiyên milûkan ketne xwar <br> |
|||
Textê Qeyser hat qelaptin ser dev e <br> |
|||
Dist û hev werbûn senem eynê şev e <br> |
|||
Şeq bû eywana melik Kisra yeqîn <br> |
|||
Hem şikestî textê îblîsê le’în <br> |
|||
Amîne go hemlê min şeş meh temam <br> |
|||
Hatî ‘Ebdulmutallib da yek selam <br> |
|||
Gote ‘Ebdullah xwe rabe kar bike <br> |
|||
Ber bi Şamê tacirîkî her bike <br> |
|||
Tu ji Medînê xurmena bo me biker <br> |
|||
Hin te’âm û xwarinê bîne veger <br> |
|||
Go xwedê kûr’kî bi Amînê bîde <br> |
|||
Xwarinek baş tu bi şîranî bide <br> |
|||
‘Ebdullah rabû xwe kar kir çû ji mal <br> |
|||
Bîst û pênc sal ‘umrê wî xortê delal <br> |
|||
Çûye Şamê hat Medinê ah û wah <br> |
|||
Go wefat bû hate ser emrê îlah <br> |
|||
hesreta bûna Mûhemmed dil de ma <br> |
|||
Hem Mûhemmed bav nedî bê xem nema <br> |
|||
Karîwanê pê re hatin ber bi mal <br> |
|||
Wan ji ‘Ebdilmuttalib re gotî hal <br> |
|||
Hem bihîstî Amînê bû dilbirîn <br> |
|||
Da girî û da rû ber pê re girîn <br> |
|||
Go hebîbê min wefat bû ey xweda <br> |
|||
Hem kûrê min ma yetîm ruhêm fîda <br> |
|||
Dayê ‘Ebdulmuttalîb sebrek ema <br> |
|||
hesreta ‘Ebdullah carek dil de ma <br> |
|||
Hem di nava erd û esman bû hezin <br> |
|||
Ê bihîstî ma di vê huzna mezin <br> |
|||
Hem melek gotin îllahî bakirin <br> |
|||
Em bi çêbuna Mûhemmed şa kirin <br> |
|||
Ya ku îro zêde kirye kerbê me <br> |
|||
Go Mûhemmed ma yetîm ey rebbê me <br> |
|||
heq te’ala go ji we zanetir im <br> |
|||
E’j Mûhemmed re ji dê û bav çêtir im <br> |
|||
Mi’j ezel de daniye emrek ‘ezîm <br> |
|||
Wê Mûhemmed bê te dunyayê yetîm <br> |
|||
Ey birayê musliman guhdarî bin <br> |
|||
Qîmetê zarwê yetîm pir zanibin <br> |
|||
Hûn ji eşqa dil bibejîn berdewam <br> |
|||
Ser Mûhemmed esselat û wesselam <br> |
|||
Amîne go neh meh’ê hemlê min çûn <br> |
|||
Pir îşaret hem ‘elamet zêde bûn <br> |
|||
Zehmetî qet min jî hemlê xwe nedî <br> |
|||
Wek jinê xelqê eziyet mîn nedî <br> |
|||
Zanebûna min bi hemlê min nebû <br> |
|||
Xeyr weqtê min dî xwîna min nebû <br> |
|||
Pir keramet min didî di xewna xwe de <br> |
|||
Her mehê peyxemberek mizgîn dida <br> |
|||
Yek ji tarîxa Mûhemmed Îsewî <br> |
|||
Pênsed û heftê û yek sal piştî wî <br> |
|||
Bîstê nîsanê bû sala herbê fîl <br> |
|||
Hem şeva dûşembê bû şahê celîl <br> |
|||
Diwanzdehê heyva rebî’ul ewelê <br> |
|||
Amîne go mam tenê der menzilê <br> |
|||
Çûbû ‘Ebdulmutelib zarwe wî hem <br> |
|||
Çêdikir dîwarê Ka’bê der herem <br> |
|||
Kes nebû jî mêr û jina wensam mi be <br> |
|||
Hat zemanê go Mûhemmed çêbibe <br> |
|||
Mam di wê tirs û mital û dehşetê <br> |
|||
Wê çawa be ez tenê der xelwetê <br> |
|||
Mîn dî ruhnî daye hindur wek fener <br> |
|||
Şeq bu xanî çar jina jê dabû der <br> |
|||
Van jinê rewhaniyan pir şû’le dan <br> |
|||
Çar teref bûne sened hem pal vedan <br> |
|||
Wan didan mizgîn digo ey Amîne <br> |
|||
Em ji bo hemlê te dayîn hatine <br> |
|||
Bejn û bala wan bilind xweş fesal <br> |
|||
Wek jinê Haşimiyan naz û delal <br> |
|||
Ew go hewa, Sara, Asya pir melih <br> |
|||
Ya dî Meryem bû diya Îsel Mesîh <br> |
|||
Nayê wesfa pir go husna wan hebû <br> |
|||
husna Meryem hêj ya wana zêde bû <br> |
|||
Yek li rast û yek li çep hat yek li pişt <br> |
|||
Meryema ‘imranî hat ber min rûnişt <br> |
|||
Ruhnî da hindur tîji rewhanî bûn <br> |
|||
Exlebê dengê di wan suryanî bûn <br> |
|||
Pîrika zahir şîfa a Mekkî bû <br> |
|||
Dayîna şîr jî helîma Sa’dî bû <br> |
|||
Amîne go çar teref nûrê veda <br> |
|||
Ew şeva go çêbibe dostê xweda <br> |
|||
Min dî wî halê ecîb nûrek didî <br> |
|||
Qesrê Busra erda Şamê min didî <br> |
|||
Heq te’ala gote Cibrîlê emîn <br> |
|||
Hin melek bib dakeve erda zemîn <br> |
|||
Radîbûna min li ser xwe wergirê <br> |
|||
Ve şevê mizgîniyê bid her derê <br> |
|||
Anî cî emrê xwedê wî yek bi yek <br> |
|||
Hate xwarê pê re hatin pir melek <br> |
|||
Ew li dora Mekkehê bûn sef bi sef <br> |
|||
Hem di ser Ka’bê re bûne ref bi ref <br> |
|||
Amîne go ez di wî halî de bûm <br> |
|||
Bêhnekî da hindir û pê xweş dibûm <br> |
|||
Pirmelek hatin di destê wan tebeq <br> |
|||
Hin ji zêr û hin ji zîv û wek şefeq <br> |
|||
Hindur û dan ber buxûr û ê’nbera <br> |
|||
Dan selata ser Mûhemmed eşkera <br> |
|||
Refkî teyrê per ji cewher niklê zêr <br> |
|||
Dane tesbîha bi dengê xêr û bêr <br> |
|||
Çûn û hatin rast û çep teyrê belek <br> |
|||
Ez di wî halî de tî bûme gelek <br> |
|||
Dane min yek qedeha şerbetê zû <br> |
|||
Mîn nedî wek wê şîrîn av û gezû <br> |
|||
Av spîtir bû ji şîr wek berfe sar <br> |
|||
Hem şîrîntir bû ji hingiv mîn vexwar |
|||
Min vexwar û tîhniya min çû şikest <br> |
|||
Lezzet û zewqa mi’jê dî mame mest <br> |
|||
Min dî yek teyrê spî da hindurû <br> |
|||
Hatî rûniştî li ber min rû bi rû <br> |
|||
Herdu baskê xwe di ser sînga min bir <br> |
|||
Hingê çêbûye Mûhemmed sed şûkir <br> |
|||
Bû Mûhemmed tahir û sûnnetkirî <br> |
|||
Devliken nûr jê hilat çav kilkirî <br> |
|||
Yek nezer da asîmana nûr veda <br> |
|||
Wî ku tilya şehdê rakir şehde da <br> |
|||
'''Hûn ji eşqa dil bibijîn berdewam''' <br> |
|||
'''Ser Mûhemmed esselat û wesselam''' <br> |
|||
Hat Mûhemmed merheba sed merhaba <br> |
|||
Hat Mûhemmed bû şefî’ê mûznîba <br> |
|||
Hat Mûhemmed ser serû çava re hat <br> |
|||
Hat Mûhemmed roja îmanê hilat <br> |
|||
Hat Mûhemmed ewwelê xelqê bira <br> |
|||
Hat Mûhemmed axirê peyxambera <br> |
|||
Hat Mûhemmed xwediyê Qur’ana Kerîm <br> |
|||
Hat Mûhemmed merd û mêrxas û rehîm <br> |
|||
Hat Mûhemmed hedye yê qenc jê re ne <br> |
|||
Hat Mûhemmed nî’metê xweş pê re ne <br> |
|||
Hat Mûhemmed puştebanê dewletê <br> |
|||
Hat Mûhemmed ser şivanê ummetê <br> |
|||
Hat Mûhemmed mestirê ji her milleta <br> |
|||
ummeta wî çêtir e ji her ûmmeta <br> |
|||
Hat Mûhemmed bû şefî’ê ‘asiya <br> |
|||
Hatî dermanê ‘elîl û qasiya <br> |
|||
Hatî nûra erd û esman û ciha <br> |
|||
Hatî îmdadâ gûnehkarê niha <br> |
|||
Hatî sultanê cemî’ê enbiya <br> |
|||
Hatî nûra herdu çavê ewliya <br> |
|||
Hat yekî wek wî nebû ji qewmê berê <br> |
|||
Hat yekî wek wî nema ta axirê <br> |
|||
Hat Mûhemmed rehmeten lîl ‘alemîn <br> |
|||
Hat Mûhemmed xatîmen lîl murselîn <br> |
|||
'''Hûn ji eşqa dil bibijîn berdewam''' <br> |
|||
'''Ser Mûhemmed esselat û wesselam''' <br> |
|||
Ey Mûhemmed seyyidê kewn û mekan <br> |
|||
Ey şefî’ê mehşera roja giran <br> |
|||
Ey tu nûra xerb û şewka mişriqê <br> |
|||
Sahibê tac û buraq û beyreqê <br> |
|||
Xatemê cumle resûl û enbiya <br> |
|||
Ruhniya çav û qulûbê ewliya <br> |
|||
Ya hebîbellah resûlek sadiq î <br> |
|||
Ya resûllellah bi rastî natiq î <br> |
|||
Nav şêrin û ser bilindê ‘alemê <br> |
|||
Merd û mêrxastir ji tûxmê ademê <br> |
|||
Sorgulê baxa ji wechê tê fedî <br> |
|||
Wek te şîrîn û xweşîk keskî nedî <br> |
|||
Lew ji nûra te şeva reş bû şefeq <br> |
|||
Yek îşaret ku te da heyv bû dû şeq <br> |
|||
Nuqtekî nûra te da erd û sema <br> |
|||
‘Erş û kûrsî heyv û roj tev tê de ma <br> |
|||
Ger ji Adem bê heta dinya hebê <br> |
|||
Her serê însanek sêsed dev hebê <br> |
|||
Her di devkî de hebê sêsed ziman <br> |
|||
Wesfê husna te bibêjin her zeman <br> |
|||
Ew tu cara vesfê te nakin temam <br> |
|||
Lew ji nûra heq tu çêbû ey îmam <br> |
|||
Hêviya vê ummeta ha her tu wî <br> |
|||
Rehberê me bal xwedayê heq tu wî <br> |
|||
Nefsî nefsî ku ketî nav ‘alemê <br> |
|||
Tu şefa’etkî ji bo me wê demê <br> |
|||
Em bi cahê te dikin nalîn û zar <br> |
|||
Bal xwedê ve dil şikestî û stu xwar <br> |
|||
Tabi’ê pêxemberê vê ummetê <br> |
|||
Pey Mûhemmed herne baxê cennetê <br> |
|||
Ya îlahî ya xefûr û ya helîm <br> |
|||
Ya letîf û ya kerîm û ya rehîm <br> |
|||
Hêviya mê ey xwedayê ‘alemê <br> |
|||
Tu efû kî ehlê îmanê hemê <br> |
|||
Gerçî em ‘ebdê gunehkar pir hene <br> |
|||
Lê tu wî rebbe me em ebdê te ne <br> |
|||
Deryê rehma xwe li me vek ey kerîm <br> |
|||
Me ‘efû kî tu bi Qur’ana ezîm <br> |
|||
Tu qebûl kî vê dua û xwendinê <br> |
|||
Ecr û xêra yê dide vê xwarinê <br> |
|||
Bighê rûhê nûr Mûhemmed Mustafa <br> |
|||
Hem rûhê alu sahabê wî teva <br> |
|||
Adem û hewa cemî’ûl mû-minîn <br> |
|||
Ê ji wan çêbûn nebî û murselîn <br> |
|||
Fî sebîlullah şehîd û xaziya <br> |
|||
Haciyê Lîllah cemî’ê ewliya <br> |
|||
Ê xerabî kir we ya qencî bi me <br> |
|||
Ya xerabî dî we ya qencî ji me <br> |
|||
Ê ku mewlûd daye ya lê bû sebeb <br> |
|||
Ê ku hadir kir weya lêkir taleb <br> |
|||
Dê û bavê hadir û guhdarê me <br> |
|||
Mêr û jin sax û mirî hem zarwê me <br> |
|||
Bighê rûhe mûslimanê mêr û jin <br> |
|||
Ehlê îmanê ku sax in ya mirin <br> |
|||
Ya semî’ û ya mucîb û de’ewat <br> |
|||
Ya cemîle setrê ‘indel ‘eserat <br> |
|||
Bo Mûhemmed al û hem eshabê wî <br> |
|||
Bo rûhê etba’ û hem ehbabê wî <br> |
|||
Ê ku te-lîf kirye mewlûd ey bira <br> |
|||
Bo feqîrê '''''Heyderî''''' hem hadira <br> |
|||
'''Hûn bixwînin fatîhe ser wan temam''' <br> |
|||
'''Ser Mûhemmed esselat û wesselam''' <br> |
|||
'''Seydayê Mihemed Emînê HEYDERÎ''' |
|||
[[Kategorî:Îslam]] |
Guhartoya 13:56, 20 tîrmeh 2012
Mewlûda Nebî | |
Wêne:Mewlid.jpg | |
Nivîskar | Ehmedê Xasi |
Şêwe | Kitêba dînî |
Ziman | Zazakî |
Dîrok | 1899 |
biguhêre |
Mewlida Nebî (bi Dimilî: Mewlidê Nebî) mewlidek di sala 1899an de ji aliyê Mela Ehmedê Xasi ve li bajarê Diyarbekir hatîye nivîsandin e[1]. Cara pêşîn li Diyarbekirê li çapxaneya Lîtografyayê li çapê ketiye. Paşê firat yayinlari di 1994an de bi tîpên Latînkî li Stenbolê ji nû ve çap dike[2]. Mewlida Xasî nivîsandî yekemîn pirtûka bi zaravayê (yan jî ziman) dimilî hatîye nivîsandin e. Herwiha ev berhem kitêba kurdî a ewil e ku di çapxaneyên modern de li çapê ketîye[3].
Mela Ehmedê Xasi
Ehmedê Xasî li Liceyê hatî dinê.
Mewlida Nebî
Bîsmîllahîrrehmanîrrehîm
Ez bi bismillahî îbtida kena,
Raziqê 'aman û xasan pîya kena.
Rebî, hemed û şukrî ancax to rê bê,
Kibr û medh û fexrî pêro to rê bê.
Çende rey bê ma sewa bê hemdê ma,
La belê nêrê hisaban çendê ma.
Hemd û şukrê to eda qet nêbenê,
Ma sera Rebbî, ti zanê vînenê.
Halê miskîn û feqir û naqisan,
Rûreş (Rışa u zer şiyahê) û zer sîyahê zey hesan.
...
Çavkanî
- ^ http://www.kulturname.com/?p=1664 "Panela Ehmedê Xasî li Çewlîgê çêbû."
- ^ http://diq.wikipedia.org/wiki/Mewl%C4%B1d%C3%AA_Nebi "gotar di wikipedia ya zazakî de"
- ^ http://www.kulturname.com/?p=1664 "Panela Ehmedê Xasî li Çewlîgê çêbû."