Ivo Andrić: Cudahiya di navbera guhartoyan de

Ji Wîkîpediya, ensîklopediya azad.
Content deleted Content added
B →‎Berhemên wî: clean up, replaced: Nobela Wêjeyê → Nobelê ya Wêjeyê AWB
MerlIwBot (gotûbêj | beşdarî)
B robot zêdekirin:lt:Ivo Andric
Rêz 87: Rêz 87:
[[ko:이보 안드리치]]
[[ko:이보 안드리치]]
[[la:Ioannes Andrić]]
[[la:Ioannes Andrić]]
[[lt:Ivo Andric]]
[[lv:Ivo Andričs]]
[[lv:Ivo Andričs]]
[[mk:Иво Андриќ]]
[[mk:Иво Андриќ]]

Guhartoya 16:18, 16 çiriya pêşîn 2012

Wêne:Andric Ivo.jpg
Ivo Andrić

Ivo Andrić (bilêvkirina kurdî: Îvo Andrîç, kîrîlî: Иво Андрић; * 9'ê kewçêrê 1892 li Dolac a nêzîkî Travnîk; † 13'ê adarê 1975 li Belgrad) dîplomat, polîtîker û nivîskarekî Yûgoslawya ya berê bû. Di sala 1961'î de Xelata Nobelê ya wêjeyê wergirt.

Cihê ku ew lê hatiya jiyanê niha dikeve Bosna-Hersekê. Bi salan wekî dîplomatekî Yûgoslawyayê li derveyi welêt dixebite. Sala 1954'î de dibe endamê partiya komûnîst a Yûgoslawyayê û herwekî karê xwe yê nivîsandinê jî didomîne.

Berhemên wî

  • Ex ponto, 1918
  • Nemiri, 1920
  • Put Alije Đerzeleza, 1920 (Riya Aliya Cerzelez)
  • Most na Žepi, 1925 (Pireya li ser Zepa)
  • Anikina Vremena, 1931 (Demên Anîkayê)
  • Portugal, zelena zemlja, 1931
  • Helbest, 1933
  • Španska stvarnost i prvi koraci u njoj, 1934
  • Razgovor sa Gojom, 1936 (Li ser Goya)
  • Çîrok, Viyana 1939
  • Çîrok Viyana 1940
  • Na Drini ćuprija, Roman 1945 (Pireya li ser Drîna)
  • Gospođica, Roman 1945 (Xatûn)
  • Travnička hronika, Roman 1945
  • Na Nevskom prospektu, 1946
  • Na kamenu, u Počitelju,
  • Zlostavljanje, 1950 (Xerabîkirin)
  • Priča o vezirovom slonu, 1948 (Fîlên wezîr)
  • Prokleta avlija, Novelle 1954 (Kendava lanetî)
  • Igra, 1956
  • Aska i vuk, 1960 (Aska û gur)
  • O priči i pričanju, beseda povodom dodele Nobelove nagrade, 1961
  • Ceribandin, 1962
  • Nivîsarên bijarte wekî 3 bend, li Almanya 1962-1964
  • Jelena žena koje nema, Roman 1963
  • Die Männer von Veletovo, 1963
  • Ljubav u kasabi, 1963 (Evîncanî li bajarokek, dîroka Cihûyan li Bosna)
  • Destgirtiya Welî Paşa, 1964
  • Priče iz detinjstva, 1967 (Çîrokên zaroktiyê)
  • Jina ji kevir, 1967
  • Eseji i kritike, 1976 (dt. Essays und Kritiken)
  • Znakovi pored puta, 1976 (dt. Wegzeichen, 1982)
  • Šta sanjam i šta mi se događa, lirske peme koje su objavljene posthumno 1918
  • Omerpaša Latas, posthum 1977 (dt. Omer-Pascha Latas, 1979)
  • Na sunčanoj strani, Roman, posthum
  • Das Haus in der Einsamkeit dt. 1987
  • Buffet Titanic. Erzählungen. dt. Klagenfurt: Wieser, 1995
  • Die verschlossene Tür. Erzählungen. dt. Wien: Zsolnay, 2003