Devê mirov

Ferhengoka kurdî-îngilîzî:
− Korta pozê (Nasal Cavity)
− Hefik (Palate)
− Korta devî (Oral Cavity)
− Lêv (Lips)
− Kajû (Jaw)
− Ziman (Tongue)
− Gewrî (Pharynx)
− Zimanê kirkirokê (Epiglottis)
− Navbera gewrî û qirrik (Larynx opening into pharynx)
− Qirrik (Larynx)
− Sorîçik (Esophagus)

Dev (bi latînî: os) organeke ji organên sîstema givêrdarê (hezmê) ye ku bi riya wê mirov û caneweran xwarinê dixwin û avê vedixwin. Û Xwarinê pê di cûyê. Cûtin, di dev de deme ku bi Dinan re dibe û hûrkirin bi xwarinê re dibe, hingî ew Tifa di deme me de ku weke asîde hezmê ya, bi wê re bi cûtine re rewşeka bi pergalî di dev de tê holê. Erka dev xwarin e ku bi riya diranan dicû ye, û mirov bi dêv dipeyîve û deng dertîne bi riya zimên dike. Dawî de me ageh kir ku erkên dêv peyvîn, dengkirin, xwarin, vexwarin, ramûsandin û rûdemên riwê mirov dide.

Dev, herdû aliyên wê yên ji hastû vala ji wan re Argûsk tê gotin. Di hundurê dev de Zimanê heya. Ji wî zimanê mirov re zimanê mazin tê gotin. Li ji zimanê mazin wirdetir di devê qirika mirov de zimankê biçûk jî heya. Hem zimanê mazin û hem jî zimankê biçûk, her yekê li gor xwe karekî wan yê di laş de heya.