Ker: Cudahiya di navbera guhartoyan de
BKurteya guhartinê tine |
|||
| Rêz 14: | Rêz 14: | ||
| binomial_authority = [[Carl von Linné|Linnaeus]], 1758 |
| binomial_authority = [[Carl von Linné|Linnaeus]], 1758 |
||
}} |
}} |
||
'''Ker''' an '''her''' (''Equus asinus''), [[binecure]]yekî kerê kovî ne ku yeksimdar e. |
'''Ker''' an '''her''' (''Equus asinus''), [[binecure]]yekî kerê kovî ne ku yeksimdar e. |
||
== Şayes == |
== Şayes == |
||
== Reftar == |
== Reftar == |
||
== Belavbûn == |
== Belavbûn == |
||
== Dîrok == |
== Dîrok == |
||
Li hin deverên [[Kurdistan]]ê jê re çarpê jî dibêjin. Yek ji [[canewer]]ên alîkarê mirovan e. Ji kerên mêr re [[maker]] an [[maher]] tê gotin. Ji pehîna kerê re [[zîtok]] tê gotin. Carinan dema mirovek jî pehîneke paşpaşokî bavêje, jê re zîtok dibêjin. Herwekî ji kerên çêlik re [[kurrîk]] tê gotin. Li hin deveran ji keran re, [[çarpê]] û [[guhdirêj]] jî dibêjin lê evana di axavtinên civakî de bo rêzgirtinê tên bikaranîn. |
Li hin deverên [[Kurdistan]]ê jê re çarpê jî dibêjin. Yek ji [[canewer]]ên alîkarê mirovan e. Ji kerên mêr re [[maker]] an [[maher]] tê gotin. Ji pehîna kerê re [[zîtok]] tê gotin. Carinan dema mirovek jî pehîneke paşpaşokî bavêje, jê re zîtok dibêjin. Herwekî ji kerên çêlik re [[kurrîk]] tê gotin. Li hin deveran ji keran re, [[çarpê]] û [[guhdirêj]] jî dibêjin lê evana di axavtinên civakî de bo rêzgirtinê tên bikaranîn. |
||
| Rêz 31: | Rêz 35: | ||
{{Commonscat-b|Equus asinus}} |
{{Commonscat-b|Equus asinus}} |
||
{{Wîkîcure-b|Equus asinus}} |
{{Wîkîcure-b|Equus asinus}} |
||
{{Yeksimdar}} |
{{Yeksimdar}} |
||
Guhartoya 10:24, 26 çiriya pêşîn 2013
| Ker | |
|---|---|
| |
| Dabeşandina zanistî | |
| Cîhan: | Animalia |
| Filûm: | Chordata |
| Çîn: | Mammalia |
| Kom: | Perissodactyla |
| Famîle: | Equidae |
| Cins: | Equus |
| Binecins: | Asinus |
| Cure: | E. asinus |
| Navê zanistî yê latînî | |
| Equus asinus Linnaeus, 1758 | |
Ker an her (Equus asinus), binecureyekî kerê kovî ne ku yeksimdar e.
Şayes
Reftar
Belavbûn
Dîrok
Li hin deverên Kurdistanê jê re çarpê jî dibêjin. Yek ji canewerên alîkarê mirovan e. Ji kerên mêr re maker an maher tê gotin. Ji pehîna kerê re zîtok tê gotin. Carinan dema mirovek jî pehîneke paşpaşokî bavêje, jê re zîtok dibêjin. Herwekî ji kerên çêlik re kurrîk tê gotin. Li hin deveran ji keran re, çarpê û guhdirêj jî dibêjin lê evana di axavtinên civakî de bo rêzgirtinê tên bikaranîn.
Cara pêşîn li Mezopotamya hatiye kedîkirin. Kerên îro pirranî ji Afrîkayê belav bûne. Cureyên kerên Asyayê jî hene lê evana bi hesp an hêştiryan ve hatine gandin.
Ker herçendî ajaleke bikêr e, ewçendî jî di çanda devkî ya kurdan de cihdigire. Yek ji elementên bingehîn ên zargotina kurdî ye. Ker di şîretkirina zarokan de sîmbola bêhiştî, derenmayînî, mafdaxwarin û kêm agahdariyê ye. Dîsa di kurdî de bi navê kerê çêr/dijûn jî tên kirin.
Çavkanî
Girêdanên derve
Equus asinus, ser Wîkîcureyê.