Adem: Cudahiya di navbera guhartoyan de

Ji Wîkîpediya, ensîklopediya azad.
Content deleted Content added
Avestaboy (gotûbêj | beşdarî)
Min sernavê gotar Adem û Hewa girêdan kir.
Etîket: Guhartina dîtbarî Guhartina mobîl Guhartina malpera mobîl
Xwedêda (gotûbêj | beşdarî)
Rêz 20: Rêz 20:
== Girêdanên derve ==
== Girêdanên derve ==
*[http://www.kurdistan-news.net/index.php?option=com_content&view=article&id=5930:bave-me-adem-dayika-me-hewa&catid=83:a-samet-yigit-&Itemid=65 Nivîseke Abdusamet Yigit li malpera Kurdistan News Net]
*[http://www.kurdistan-news.net/index.php?option=com_content&view=article&id=5930:bave-me-adem-dayika-me-hewa&catid=83:a-samet-yigit-&Itemid=65 Nivîseke Abdusamet Yigit li malpera Kurdistan News Net]

{{Pêxemberên di Quranê de derbas dibin}}


[[Kategorî:Pêxember]]
[[Kategorî:Pêxember]]

Guhartoya 15:14, 25 gulan 2020

Adem û Hewa, li gorî mînyatûra ji berhema bi navê Menafî el-Heywan (1294-1299) a Ebdilla bin Cebraîl Ebûseîd Bextîşû. Roja îro li pirtûkxaneya Pierpont Morgan a New Yorkê (DYA) tê dîtin.

Adem (îbranî: אָדָם‎, erebî: آدم‎, suryanî: ܐܵܕ݂ܵܡ), angorî çîroka çêkirina cîhanê ya dînên îbrahîmî, wekî di Tewrat û Quranê de, navê mirovê yekê yê cîhanê ye. Jina wî Hewa ye, Qabîl û Habîl zarokên wan ên pêşîn in.

Îslam Adem wekî pêxember dipejirîne.

Çavkanî

Ji Durxaneya Cellikanî :

Camer: Navê mirovê yekem li ser rûyê erdê di çanda kurdî de `Camer` e. Li pey mîtolojiya arî `Kiyomerz` e û ev peyv hê jî wek `camer`ê kurdî hê jî wek navê mêran tê siviyandinê.Gava beşdarên vê ansîklobediyê bi kurdî dinivîsînin fer e dabaşa hevwateya wê a kurdî jî bikin.Xuya ye û nûma ye ku ev peyv ji dû kîteyan hatiya raçandinê. Yek ji wî `ca` ye û ê din jî `mer` `ca` wek cî ,erd,zevî û zemîn`ê dixuye. `Mer` jî wek mêr û mirov dixuye. Ew tê wê wateyê ku `camer` mirovê serzemîn` mêrê li ser erdê,mirovê li ser cihekî,mêrê ku liser cihanê`. watenasiya wê jî fizûn dirikibe wîşesaziya wê.


Felemez:Jina herî ewil e,ango Hewa ye.Hevwateya Hewa` ya di dîn û ayînên samiyan de ye. Li pey dastannasiya arî jin herî pêşîn li ser gitiyê ji aliyê yezdanî ve di bihûşta Ednê de hatiye afirandin.Ger li peyvê dinêrin dîsa du kîte diteyisin roniya çavên me.`fel` û `mez` `Fel` didirûve fel a kurdî ku di maneya `ew heywanê ku jibo piraştin û perîn û zayînê hati hilbijartin` têt bikar anîn.Zehf caran bona heywanên nêr têt siviyandinê.Di heman demê de ev peyva `kel` têt wateya ajalên bi sitrû,ajalên biqiloç, ajalên biqoç. Weke ku em pê dizanin di sirûştê de fizûn caran qiloç tenê di seriyên nêriyan de hene. Yên mehe kol in ango bêqoç in. Hevmaneya wê wîşeyê di kurdî de dîsa `kel`. Beranê kelê,mêrê kelê,hespê felê hwd. Mez jî helbet ji `meh`ê tê ku diwate `mehîn`,mehe,kol`ê.


têbînî: Di tirkî de biwêjek wisa heye: Kelli felli adamlar !:Mirovên mest û mezin ! bel e ku ev herdû peyv jî ji kurdî rawirîne tirkî. Min heta nûha nedîtiye ku kesek binemal û ripina van peyvan amaje kirine. Xuya ye ku ji kel û fel a kurdî pirşatine.Ev her du peyv asayane jibo ajalan têt bi kar anîn.Lêbelê bi kêncane îcar ji mirovan re hatiye bikaranîn.Wateya wê dirikibe kenaweriya kurdî.

Girêdanên derve