Dîwana Rûhî (pirtûk)
 |
Diwan Rûhî pirtûka a Ebdurehmanê Axtepî sê caran hatiye çapkirin. Du caran ji aliyê Zeynelabidîn Zinar hatiye nivîsandin. Û bi tîpên erebî hatiye çapkirin. Yek ji wan çapan, nivîsandina wê nebaşe. Di vê çapê de manzûma Şêx Muhyedîn es-Sa'î el-Hanewî (derbarê xwarinê de ye) û hinek helbestên Siyehpûş jî hene. Di vê çapê de Dîwana Ebdurehmanê Axtepî bi tenê 72 rûpel e. Çapa dudiyan gelek xweş hatiye nivîsandin û bi we re dîwana kurê Şêx Ebdurehmanê Axtepî Muhemmed ê Kerbelayî jî hatiye çapkirin. Dîwana Şêx Ebdurehmanê Axtepî tenê 103 rûpel e. Çapa sisiyan ji alî Enstîtuya Kurdî ya Stenbolê bi tîpên latînî hatiye çapkirin. Osman Akdax û Kerem Soylû wê wergerandine tîpên latînî. 81 rûpel e.
Dîwan bi arûzê hatiye nivîsandin. Pirê caran ya li ser wezna fâîlâtûn, fâîlâtûn, fâîlâtûn, fâîlat yan jî li ser wezna mefaîlûn, mefaîlûn, mefaîlûn, mefaîlû hatiye gotin. Zimanê dîwanê hêsan e, di nav peyvên ku tê de hatiye bikaranîn de aheng pir heye. Lêbelê dîsa jî ji famkirina wê, ê dixwîne gerek haya wî ji erebî û farisî hebe û hinek istilahên tesewufî jî zanibe. Di dîwanê de helbestek tenê farisî ye, yên din kurdî ne. Lêbelê di nav hinek helbestan de, beytên erebî jî hene. Lewra Şêx Ebdurehmanê Axtepî di medreseyê de mezin bûye û mirovekî bi tesewufû girêdayî bûye. Gava mirov zimanê kurdî zanibe û haya wî ji tesewuf û hinek jî zimanê erebî û farisî hebe, dîwana Şêx Evdirehmanê Axtepî fam dike. Di derbarê vê xisûsê de çend beyt:
| Weqtê qiyamet sa'etê Bê werdê baxê wesletê Serfê beser wechê Hebîb We'îz û nesîhet kin bike Nakim ji 'ebdan gazinê |
Van beytana dide nîşandin ku zimanê dîwanê hêsan e. Lewra peyvên hatine bikaranîn, peyvên ne xerîb in. Hevok jî xwerû ne.
[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]
Naveroka dîwana Ebdurehmanê Axtepî bi piranî eşqa evîna îlahî ye. Çar pênc beşine li ser evînê ne. Ê din giş li ser evînê ne. Lewra sedemê ku Şêx Evdirehmanê Axtepî ev dîwana nivîsandiye evîna îlahî ye. Naveroka dîwana wî ji bil evînê hezkirina Alê Beyt, Şefa'et û Şahê Neqşebend e.
'Eşq[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]
Di wîwana Ebdurehmanê Axtepî de mijara bingehî evîn e. Wî evîna xwe wekî wî aşiqê ku bê mahbûba xwe tu tiştekî fikir nake, ji bo wê tiştê xwe giş feda kiriye û dike nake nagihêje wê aniye ziman. Hezkirina wiya ji bo mehbûbê qelbê wî gişî tije kiriye. Ew dixwaze maşûqê bibîne lêbelê nikare bibîne. Ji sedem nedîtîna maşûqê, pir êş û zehmet dikşîne, digirî û kul û birînên xwenê bi sedem 'eşqê hatiye serê wî bi hawayê cûrbicûr ji me re dibêje û çi tiştê ji destê wî tê dike. Wan xisûsana di helbestên wî de, bi hawayekî zelal tên dîtin. Ew di destpêka Dîwanê de van malikên jêrê dibêje:
| Şehîdê çeşmê cellad im, hewadar im bi bejnê re Di 'ilmê eşqê neqqad im, riwayet kim ji amê re Ji herkes re riwayet kim, hemî xelqan hidayet kim |
Di van beytan de tê xwanîkirin ku, Şêx Ebdurehmanê Axtepî wer aşiq e, 'eşqê wî kuştiye û gihiştiye derecekê ku di 'eşqê de bûye mahir û dikare di mijara eşqê de seydatî bike. Ew dîsa di vî warî de wuha bibêje:
| Meqerr û meskenê min goşê meyxaneye herdem |
Ji vê nîv malikê tê famkirin ku Şêx herdem di bin bandora eşqê de ye û halê eşqê, wî wek însanê di meyxanê de serxweş kirîye. Pirê ehlm tesewufê jî, wek wî behsa vî halî dikin.
Ji beytnê mîna ên jêrê em fam dikin sebebê, gotinên wî giş 'eşq e.
| Qesdê qelbê min ne berf e lê ji destê firqetê Berf û bapûkî dikim mana ku şîrîn bit xîtab |
[[Ebdurehmanê Axtepî gava li ser evînê dipeyive, carna behsa maşuqê dike, carna ji me re êş û derdê dûrbûna ji maşûqê dibêje. Hinek, carna jî pesnê maşûqê dide, li ber wê digere derd û kulên xwe jê re dibêje. Tîne ziman ku maşûq li cem wî ji her tiştî bi rûmettir e. Carna ji bo eşqê xîtabê li nefsa xwe dike û jê re aram pend dike. Di van beytên jêrî de derdê 'eşqê tîne ziman û dibêje ku derdê 'eşqê ji agirê cehennemê pirtir canê wî dişewitîne.
| Ah û feryadan dikêşim. Ey! Nîgarim her zaman Şu'leya hicra te sotim. Bihter ez narê cehîm |
Di beyteke xwe ya din de dibêje ku êş û kulên evînê wî xistiye haleke wisa tesîra şîret û waaz lê nabe, bê çare ye:
| 'Eqlê min bir cergê min sota cemala dilberê Wa'izan behudê tên te'rifi în û an dikin |
Di helbesteke xwe de behsa ceşnê dike. Dibêje ji sedem 'eşqê û dûrketina maşûq, haya wî ji ceşnê û şahiya ceşnê tuneye, bi tenê maye derd û kul ji sedem 'eşqê li ser serê wî kom bûne:
| Gerçi îro 'îde emma cergê min ateş ketê Dil tehemmul naketin seyra riyadê cennetê Subhê 'îdê her kesek der geştê sehra renge reng Der binê narê firaqê keftime bê yar û şeng |
Tevî ku Ebdurehmanê Axtepî derd û kulên xwe dibêje dîsa, bi halê xwe kêfxweş e. Tê famkirin li cem wî 'eşq bê zerar e, belkî 'eşq tiştekî gelek kûr û fireh e, bi rûmetî û hêja ye ku mirov ji bo wê zehmetê bikşîne. Di wî warî de malikên jêrê ji me re dibêje:
| Nakim ji 'ebdan gazinî Amentu haqqen bi'l-qeder Lezzeta halê wusalê nagihê sed ilmê qal |
Ebdurehmanê Axtepî bi şekleke temsilî gotubêjekê di navbera xwe û maşûqê de pêk tîne. Derdê xwe ji maşûqê re dibêje û dîtina cemala wê dixwaze. Maşûq di serî de daxwazê wî qebûl nake. Lêbelê di dawiyê de daxwaza wî qebûl dike, cemala xwe rê wî dide. Di vî warî de dibêje ku maşûqê rûberka li ser çavê xwe, ji ser çavê xwe avêt, ez jî jê re çûm secdê û do nav evîndarên cihanê de dîtina maşûqê bû para min tenê:
| Perde avête ji ber dêmê, me halê secde kir Lew di nîv 'uşşaqê 'alem ez bi weslê bûm wesîm |
Evîna Ebdurehmanê Axtepî evîneke gelek kûr û fireh e ji wî sedemê evîna xwe teşbîh dike bi halê pêxember û melikên berê. Wekî di vê malika jêrê de:
| Şubhê Yûsif zîre zîndan mame mahbûs û hezîn Qet nego carek Zuleyxayê çi hal e bê mecal |
Ebdurehmanê Axtepî di derheqê êş û derdê evîna îlahî de şîretan li nefsa xwe dike û di vê mijarê de helbesteke wî heye. Di wê helbestê de li ser halê xwe diaxife û di dawîya her kitêbekê de hevoka الصبر مفتاح الفرج tekrar dike. Ji vê helbestê çend heb beyt:
| Nalîn dikim wek bulbulan Dûr im ji bihna sorgulan Sabr û sukûna bê dilan Ey dil bibûre ser cisir Min badî usrin zû yusur Bûm serxweşê hîcra Nîgar |
Ebdurehmanê Axtepî di cîhkî Dîwana xwe de îşaretî perîşaniya xwe ya li hember mahbûbê dike û bersiva ên ku davêjin wî dide, wiha dibêje:
| Şaş kirim xewra Habîbê der 'azabê rûz û şeb Kes li min lewman mekin. Ey zahidan bê eceb |
Hezkirina Alê Beytê[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]
[[Ebdurehmanê Axtepî gelek pir ji Alê Beytê hezkiriye. Ji sedema vêya, hinek navê Alê Beytê li zarokên xwe daniye. Wekî Kerbela û Eskerî.
Ebdurehmanê Axtepî di dîwana xwe de jî bi taybetî behsa Elî dike û ji sedem şehadeta Hûseyn li Yezîd lanetê tîne. Beşeke hindik ji helbestên wî ji di derbarê Elî de ne. Lewra di dîwanê de mijara wî ya bingeh evîn e. Di derbarê Elî de wiha dibêje:
| Şahê merdan Şêrê Yezdan Îbne 'emmê Mustafa Rehberê rahê heqîqet est Sultanê huda Fikrê efkarim hemîn ya 'Elî el-Murteda |
Di dawiya her helbestê de hevoka لافتیی الاعای لاسیف ا لاذواوالفقار tekrar dike.
Hezkirina wî ya ji Alê Beytê bûye sedem ku ew pir muxalefeta ehlê sunnetê bike. Lewra ji bûyerên hatiye serê Hûseyn û şehadeta Hûseyn, Ebdrehmanê Axtepî xwe negirtiye, dilê wî pir şewitiye û bi hawakî zelal û dijwar lanetê barandiye li Yezîd û hevalên Yezîd. Di her beyteke ku di vî warî de wî gotiye ya lanet li ser Yezîd, ya li ser wesfê zalimtiya Yezîd, yan jî kufra Yezîd heye.
Ew dîwana xwe de helbesteke cuda kiriye ji bo şehadeta Hûseyn. Ebdurehmanê Axtepî behsa wan dike bi hawakî eşkere ji bo wan gotina kufrê jî îstîmal dike wiha dibêje:
| Her deêa tîrê li cergê wan 'ezîzan tenê bîr Ateşek min tête dil teşbîhê nârê fi'l-hedîd |
Ji van helbestên Ebdurehmanê Axtepî tê derxistin ku ewî tu carî tahamulî zulmê nekiriye.
Di van malikên jêre de jî gotina lanet û zalim ji bo Yezîd îstîmal dike:
| Sed hezar lanet muza'ef şubhê baranê şedîd Her zaman la yenqetî' bin ew li ser rûhê Yezîd |
Şefa'at[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]
Şefa'at jî mijarekî ku di dîwanê de Ebdurehmanê Axtepî li serê sekiniye. Ji sedem vî hawî behsa xeta û kêmasiyên xwe dike. Dibêje ew bê çareye û xelasî di roja mahşerê de jê re tuneye, xelasiya wî bi şefa'ata Resullah tenê dibe. Ji wî şefa'atê dixwaze. Di beytekê de jî dibêje ku çiqas gunehkar bim jî, di rêya şerî'etê de me. Bi vê xisûsê, hêviya şefa'atê dike:
| Ger çi 'asîy û gunehkar im feqîr im pur hezîn Şukrî lîllah ketme rahê şer'ê heq dînê mubîn Rureşek bê kesb û karim. Ey Şefî'u'l-muznibîn! |
Şêx Ebdurehmanê Axtepî di qit'eke din de jî wiha dibêje:
| 'Umrê taze min telef kir der guneh ev çendî sal Serxweşê nefs û hewa mustexriqê zenb û delal Tên nivîsandin li ser min her se'et sed qîl û qal |
Şahê Neqşebend[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]
Çawa ku herkes zane Ebdurehmanê Axtepî mirovekî ehlê tesewufê ye, di wî warî de gihîştiye dereceyek mezin û bûye Şêx û mirovan li ser destê wî tewbe kirine. Tevî viya Axteoş di dîwana xwe de bê hinek istilahên tesewufî ku wesfên maşûqê ne, li ser terîqetê nepeyeviye; lêbelê li ser Şahê Neqşebend ş'ir gotiye û pesnê wî daye. Gava mirinê, alîkariyê jê dixwaze. Çend caran dibêje ku Şahê Neqşebend mezinê hemû ewliyayan û agahdarê esrarên îlahî ye. Hinek beytên wî:
| Xoceê muşkil kuş pîrê 'Ecem pîrê 'Ereb Şahê şahanê cihan mehremê esrarê Reb |
Di cîhkî de jî ji van beytan bibêje:
| Kelbê Şahê Neqşebend im ta li dunya zînde me Me'dena cûd û sexaê ez faqîr im hewce me Eleman Şahê mezin yexsîrê zincîra te me Şahê cumle ewliya î ez demê qal û bela |
Ji van beytan tê famkirin ku, Şêx Ebdurehmanê Axtepî pir ji Şahê Neqşebend hez dike û tesîra wî li ser Şêx Evdirehmanê Axtepî pir e.
Di van beytên jêrî jî behsa xadra nefs û şeytan dike û alîkarî ji Şahê Neqşebend dixwaze, wiha dibêje:
| Nefs û şeytanim li min bê hed kirin cewr û xedir Mam di nîv ebna'ê cinsê xwe zelîl û bê qedir Dexlê ba pusî te me ba xatirê Ehlê Bedir |
Di Dîwana Axtepî de Hunerê Wêjeyî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]
[[Ebdrehmanê Axtepî di dîwana xwe de gelek hunerê edebî bikaraniye. Lewra derd û kulên ku Ebdurehmanê Axtepî ji sedem evînê kişandiye û hezkirin û fedakariya ji maşûqê re û di warê eşqê de wateyên kur bi gotinên heqîqî tam nehatiye îfadekirin. Vana hemû bûne sebebê bikaranîna hunerê edebî. Tezyîna helbestê jî tiştekî ye bûye sebebê hunrê wêjeyê. Malika di serê dîwanê de nîşanî me dide ku dîwana wî, bi hunerê wêjeyê tije ye. Malika destpêke:
| Şehîde çeşmê cellad im Hewadar im bi bejnê ra |
Di vê beytê de, gotinên ku dengê wan ahengê hev in û hunrê îstîarê û tewriyê hatiye bikaranîn. Lewra heman herf tekrar bûne û dewsa peyva maşûqî de peyva cellad hatiye îstîmalkirin. Ji vêya tê famkirin ku li vir hunerê îstîarê heye. “Hewadar im” bi mana evîndar im, aşiq im û bi mana tiştekî ku hewa lê dixe û bi hewayê re meyl dike, dibe ku wateyê wî, yek ji van be. Gava ku ev peyv bi wan menayê hatibe îstîmalkirin, em dikarin bibêjin ku di vira de hunerê tewriye an jî tewcihiye heye. Ev beytên han nîşanî me didin ku Şêx Ebdurehmanê Axtepî bi hunerê Husnû'l Îbtîda dest bi dîwana xwe kiriye û di dîwana xwe de gelek hunerên edebî bikaraniye. Lewra di pirtûkên berê de, gotinên serî hem ji aliyê manê ve, hem ji aliyê hunerî edebî ve muwafiqê naverokê ne. Di vê berhema ku em jê behs dikin, gelek hunerên edebî hene. [[Şêx Evdirehmanê Axtepî ji bo ku derd û kulê xwe yên evîna îlahî bêje, bi peyv û hevokên basît îktîfa nekiriye û di Dîwanê de îstîare, teşbîh, kînaye, tibaq, tekrar, tecrîd, îqtîbâs û îtnab bikaraniye. Ji van huneran, ê ku pir hatiye bikaranîn, teşbîh û îstîare û îtnab e. Lewra Şêx Ebdurehmanê Axtepî her gav xwestî ku maşûqê teşbîhê tiştekî muşexes û marûf bike, hem jî pesnê maşûqî bide. Hinek mînakan ji helbestên Şêx Ebdurehmanê Axtepî ê edebî:
| 'Îd e îro bêqerar im ez ji feqda demdurê Bê hebîb im Bê hebîb im Bê hebîb im Bê Hebîb Îdeyan yarê xwe girtin çûne seyra gulşenan Lê tenê ma me di gel eşkan di kuncê kulxenan |
Di van beytan de ji bo tekîdê tekrar hatiye kirin. Wekî din jî, halê eşq û maşûqan û gera wan a manewî hatiye teşbîh kirin. Bi tştê maddî. Lêbelê ji sedem muşebbeh nehatiye zikirkirin bûye Îstîareya Tasrîhîyê. Di wira de bê van huner, hunerê Tîbaq û Îtnab jî heye. Di Dîwana Şêx Ebdurehmanê Axtepî de tekrar bi piranî lafzî ne. Carna nîvê beytê giş hatiye tekrarkirin, carna jî hevok bi tenê hatiye tekrarkirin. Di dîwana wî de cîhê ku pir tekrar hatiye kirin:
| Serapa cemre wek nar im Telef bû rûh û can pêra |
Teşbîh û mubalaxa heye lewra îktîfabûna xwe wek bi agir nayne, gotiye ez wek pizotî agir im.
Çend beytên wî yên din ku em derbarê hunerê wêjeyê de mînak bidin, van beytên jêrîn:
| Can ji tesîra fîraqê ketye halatê şedîd Narê 'îşqê bâ dikit her sa'etek hel mezîd Tên ji van cerhê di kul her dem hezar xûn û sedîd |
Di van beytan de pir hunerê wêjeyê hene. Yek ji wan peyvan جان i dewsa zamîrê de yanê dewsa از de hatiye îstîmalkirin. Di van beytan de wekî di întaq, îqtîbas, teşhîs, mubalaxa û îstîare heye.
Wan beytên jêrê jî ji bo hunerê wêjeyê mînakên baş in. Ew wisa dibêje:
| Ey dil bibûre ser cisir Fikir meke kar û xusir Min badî usrîn zû yusir |
Îstîare, îqtîbas, tibaq û cînasê naqise heye.
| Çi b'kim hebîbek zalim e Lêkin ji nuqsan salim e |
Di vê beyta hanî de jî, te'kîdu'l-medhî bi îma yuşbîhu zemme û cînasa naqise heye.
Di vê beyta jêrê de jî hunerê tibaqî, cînasî û îstîare heye.
| Gedayê babê yarim, lêk sultanê sehergahim Sadîqê rahê 'eşqim, hem çû Yûsif besteê cahim Keremke yek tesellî bo dilê bê çare ê 'aşiq |
Di van beytê jorê jî emir bi meqsada rîcayê hatiye îstîmalkirin. Wekî din jî îstîare û cînas heye
Netîce[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]
Dîwana Şêx Ebdurehmanê Axtepî bi piranî li ser 'eşqê ye. Li ser eşqê û halê aşiq û maşûqê bi hewakî kûr û fireh disekine. Tê de zimanekî wêjeyî û hêsan bikaraniye.Xwendina wê hem ji aliyê menayê hem jî ji aliyê wêjeyê ve bi feyde û bi zewq e. Tê de gelek hunerên wêjeyê û wateyên tesewufî hatine îstîmalkirin.
Çavkanî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]
| Berhem |  | |
|---|---|---|
| Raman | ||
| Dibistan | ||
| Malbata Wî |
| |
| Medrese | ||
Edib Teverzî, Nûbihar (kovar), payîz, 2008.