Pîroz Şah Zêrînkuleh

Ji Wîkîpediya, ensîklopediya azad.
Pîroz Şah Zêrînkuleh
Jidayikbûn1252 Li ser Wîkîdaneyê biguhêre
MirinErdebîl Li ser Wîkîdaneyê biguhêre
HevwelatîÎran Li ser Wîkîdaneyê biguhêre
Pîşe
biguhêre - Wîkîdaneyê biguhêreBelge

Pîroz Şah Zêrînkuleh an jî Pîrozê Kurd ê Sencarî ji pileya heftem dibe kalikê Safiyedînê Erdebîlî. Li gorî pirtûka Silsilat-ol-nasab-i Safawiya Pîroz Şah neviyê îmamên Şîayan e.[1] Ew neviyê Mûsayê Kazim e ku ew ji nav 12 îmamên şîa yê heftem e.[2] Her wiha li gorî hin çavkaniyan Pîroz Şah di sedsala 11'an de ji Kurdistanê koçî Erdebîlê kiriye.[3][4]

Secereya Pîroz Şah di Safvat Al-Safa de
Wa chon Nisbat Birooz bâ Kurd raft werger "Û ji hinga Pîroz Kurd nîjad bû"

Çavkanî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

  1. ^ "R Savory,ینرنم "Ebn Bazzaz" in Encyclopaedia Iranica). Online access at". Ji orîjînalê di 8 kanûna pêşîn 2010 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 18 hezîran 2011.
  2. ^ In the Silsilat-ol-nasab-i Safawiya (composed during the reign of Shah Suleiman)(1667–1694), written by Shah Hussab ibn Abdal Zahidi, the ancestory of the Safavid is traced back to the first Shi'i Imam as follows: Shaykh Safi al-din Abul Fatah Eshaq ibn (son of) Shaykh Amin al-Din Jabrail ibn Qutb al-din ibn Salih ibn Muhammad al-Hafez ibn Awad ibn Firuz Shah Zarin Kulah ibn Majd ibn Sharafshah ibn Muhammad ibn Hasan ibn Seyyed Muhammad ibn Ibrahim ibn Seyyed Ja'afar ibn Seyyed Muhammad ibn Seyyed Isma'il ibn Seyyed Muhammad ibn Seyyed Ahmad 'Arabi ibn Seyyed Qasim ibn Seyyed Abul Qasim Hamzah ibn Musa al-Kazim ibn Ja'far As-Sadiq ibn Muhammad al-Baqir ibn Imam Zayn ul-'Abedin ibn Hussein ibn Ali ibn Abi Taleb Alayha as-Salam. There are differences between this and the oldest manuscript of Safwat as-Safa. Seyyeds have been added from Piruz Shah Zarin Kulah up to the first Shi'i Imam and the nisba "Al-Kurdi" has been excised. The title/name "Abu Bakr" (also the name of the first Caliph and highly regarded by Sunnis) is deleted from Qutb ad-Din's name. ُSource: Husayn ibn Abdāl Zāhidī, 17th cent. Silsilat al-nasab-i Safavīyah, nasabnāmah-'i pādishāhān bā uzmat-i Safavī, ta'līf-i Shaykh Husayn pisar-i Shaykh Abdāl Pīrzādah Zāhidī dar 'ahd-i Shāh-i Sulaymnān-i Safavī. Berlīn, Chāpkhānah-'i Īrānshahr, 1924 (1303). 116 pages. Original Persian language source of the lineage: شیخ صفی الدین ابو الفتح اسحق ابن شیخ امین الدین جبرائیل بن قطب الدین ابن صالح ابن محمد الحافظ ابن عوض ابن فیروزشاه زرین کلاه ابن محمد ابن شرفشاه ابن محمد ابن حسن ابن سید محمد ابن ابراهیم ابن سید جعفر بن سید محمد ابن سید اسمعیل بن سید محمد بن سید احمد اعرابی بن سید قاسم بن سید ابو القاسم حمزه بن موسی الکاظم ابن جعفر الصادق ابن محمد الباقر ابن امام زین العابدین بن حسین ابن علی ابن ابی طالب علیه السلام
  3. ^ F. Daftary, "Intellectual Traditions in Islam", I.B.Tauris, 2001. pg 147: "But the origins of the family of Shaykh Safi al-Din go back not to Hijaz but to Kurdistan, from where, seven generations before him, Firuz Shah Zarin-kulah had migrated to Adharbayjan"
  4. ^ Barry D. Wood, The Tarikh-i Jahanara in the Chester Beatty Library: an illustrated manuscript of the "Anonymous Histories of Shah Isma'il", Islamic Gallery Project, Asian Department Victoria & Albert Museum London, Routledge, Volume 37, Number 1 / March 2004, Pp: 89 - 107.