Dîktatoriya leşkerî (her wekî cûntaya leşkeriyê jî tê zanîn), ku bi şêweyê hikûmetê cuda yên dîktatoriya sivîl ên ji bo hejmareke mezin ji ber sedeman e. Motîvasyona wan ji bo desteserkirina desthilatdariyê, ku saziyên bi riya hêza birêxistina desthilatiya wan bihêle ye. Gelek caran nêrînên xwe wek tomarkirinê netewe yên siyasetmedarên şikestî an jî helwesta xwe ji muameleya sivîl, dîktatoriya leşkerî wek hakemanê "bêalî" li ser bingeha endamtiya xwe di nav hêzên çekdar de rewa dike. Ji bo nimûne, gelek sernavên cûntayan wek "Konseya Rizgariya Neteweyî", "Komîteya Nûvdekirinî ya Neteweyî", an jî "Komîteya Rizgariya Neteweyî" tên pesendkirin. Rêberên leşkeriyan gelek caran wek serweriya cûntayê ya bi hilbijartî yek ji wan wek serok in.[1]
