Alken

Ji Wîkîpediya, ensîklopediya azad.

Alken (berê bi şêwazeke din olefîn) hevgirtiyên organîk ên ku di binyata xwe de herî kêm du cotbaqe karbon-karbon (c=c ) dihewînin. Ji ber ku di binyata alkenan de cotek baqê bi hîdrojenê re baq çêbikin dikevine kategoriya hevgirtiyên netêr. Di rewşa ku di binyata alkenan de tenê yek cot baqê karbon-karbon peyda bibê rêzên homolog pêk tînin an jî çêdibin. Formûla rêzên homolog bi şêweya CnH2n ye. Li vir mercik heye; divê “n” herî kêm dido (2) bin. Li jêr ligel şêweyên alkenên herî hêsan eten bi navê belave etîlen ên ku bi modelkirinên cur bi cur hatine xêzkirin şêweyên nivisandinê şêweyên cur bi cur ên alkena jî hene.

Pirtûk[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Harold Hart (Autor), Leslie E. Craine (Autor), David J. Hart (Autor), Christopher M. Hadad (Autor); Nicole Kindler (Übersetzer): Organische Chemie, 3. Auflage, Wiley-VCH, Weinheim 2007, ISBN 978-3-527-31801-8, S.85