Sembolîzm

Ji Wîkîpediya, ensîklopediya azad.

Sembolîzm bizaveke wêjeyî ye.

Di navbera salên 1885 - 1900 de, li Fransayê derdikeve holê û belav dibe. Bandora xwe zêdetir li ser helbestan çêdike. Ji bilî tiştên xwûyangê zêdetir li ser tiştên veşartî disekine. Şûna vegotina rasterast bi hinek gotin û sembolan tênine ser zimên. Li dijî vegotina rasterast derdikevin. Li gorî wan, di piştî her tiştên ku xuya dikê de ramaneke veşartî heye.

Hinek nivîskarên ku bi vê cûreyê berhem nivîsandine ev in;[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Baudelaire (1821-1867), Verlaine (1844-1896), Mallarme (1842-1898), George (1868-1933), Hardt (1876-1947), [[Vollmöller]] (1878-1948), Biely (1880-1934), Brioussou (1873-1924)Dowson (1867-1900), Symons (1865-1945), Şêrko Bêkes, Hiseyn Arîf, Karkemen Botanî, Cemal Şarbajerî, Letîf Hilmet