Zimanên samî

Ji Wîkîpediya, ensîklopediya azad.

Zimanên samî an jî zimanên semîtî malbateke zimanan e ya ku tê de zimanên wek erebî, îbranî, suryanî, amharî û tîgrînya ne. Zimanên samî ji aliyê pitirî 467 mîlyon kesan ve tên xeberdan, bi taybetî li welatên Rojhilata Navîn û Afrîkaya bakur.

Zimanên semîtîk ji ber ku di nav zimanên yekem de ne ku di nivîsandinê de alfabeya ku ji hieroglifên Misrî [4] îlhama xwe girtiye, ku Semîtîk derbasî piraniya zimanên cîhanê bûye, têne cûda kirin. Nivîsarên Akkadî yên Semîtîk hatin dîtin ku vedigerin hezarsala sêyemîn a berî zayînê, bi qasî 5000 sal berê, ku ew di nav zimanên nivîskî yên herî kevn ên cîhanê de ye. Piraniya zimanên ne-semîtî yên Rojhilata Navîn winda bûne û tenê di nivîsên olî de mane.