Benzodiyazepîn

Ji Wîkîpediya, ensîklopediya azad.
Benzodiyazepîn

Benzodiyazepîn (BZD) yek ji dermanên psîkoaktîv e ku ji xeleka benzen û xeleka diyazepîn pêkhatiye. Ev derman li salên 1960de dest bi bikaranînê hat. Berî vî îlacî ji bo endîşe, bêxewiyê, depresyonê, hwd. barbîtûrat dihatin bikaranîn. Lê ji ber ku ev îlac zêde bengîtî dikir, nexweş li xwe girê dida û tesîra rexnak zêde dibû, bikaranîna wê birîsk bû. Li salên 1960an de Klordiyazepoksît hate dîtin ku ev derman ji beşa Benzodiyazepînan e. Niha ev derman ji bo epîlepsî, bêxewiyê, spazma maskûla, hwd. tê bikaranîn.

Ev derman di kezeba reş de metabolîze dibe.

Cûreyên Benzodiyazepînan[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]