Compact disc
Compact disk (bi kurtî CD) navgînek hilanînê ya optîkî ye ku ji hêla Philips / PolyGram û Sony ve di destpêka 1980an de ji bo depokirina dîjîtal a muzîkê hate destnîşan kirin û ji bo şûna tomarê tê xwestin.
Ji dawiya 1990an heya destpêka 2010an, CD yek ji hilgirên bihîstbar ê herî pir tê bikar anîn bû. Lêbelê, paşê, ew bêtir bi karûbarên weşana muzîkê hate guherandin. Di destpêkê de, CD tenê ji bo daneyên bihîstwerî yên dîjîtal hate bikar anîn. Ji ber vê yekê ew timûtim ji bo Compact Disc Digital Audio (CD-DA) wek hevwate tête binav kirin. Lêbelê, karanînên din paşê hatine zêdekirin, mînakî ji bo tomarkirina daneyan wekî CD-ROM, ji bo vîdyoyan wekî VCD an ji bo daneyên danûstendinê wekî CD-i. Wekî CD-R-ya tomarkirî, ew di dawiya salên 1990-an de, di sektora taybetî de li şûna kaseta kompakt wekî navgîniya tomara bihîstbar a bijarte, lê di salên 2000an de bi piranî ji hêla teknolojiya MP3 ve hate guheztin.
Gava ku CD-ROM di destpêka 1990an de hate destnîşan kirin, "CD" hêj li ber CD-ya bihîstwer û "CD-ROM" ji bo CD-ya daneyê bû, lê herî dereng deh sal şûnda, "dîska kompakt" bi nasnav "CD" dikare were bikar anîn ji bo her cûreyên ku ji hêla CD ve têne fêhm kirin hemwate ye[1] - cûdahî ji binavkirina rastîn a navîn (CD-ROM, CD-R, CD-RW) û daneyên li ser tê de ( audio, dane, vîdyo, înteraktîf) çêdibe.