Ebû Cehîl

Ji Wîkîpediya, ensîklopediya azad.

Ebû Cehîl (erebî: أبو جهل‎, an bi navê rastî Emr bin Hişam, erebî: عمرو إبن هشام‎, z. 570, m. 624), pêşengekî Mekeyê bû. Ew jî wek Ebû Leheb bi dijminatiya xwe a li dijî Muhemmed ve tê naskirin. Ebû Cehîl bi xwe apê Omer bû.

Navê wî rastî Emr bin Hişam e. Navê wî ê Ebû Cehîl Misilmanan lê kiriye ku tê wateya Bavê Nezaniyê.

Çavkanî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]