Mehmed Mihrî Hîlav
Mehmed Mihrî Hîlav | |
|---|---|
| Jidayikbûn | 1885 Ciwanro, Rojhilata Kurdistanê |
| Mirin | 1957 Stembol, Împeratoriya Osmanî |
| Pîşe | Nivîskar, siyasetmedar, helbestvan |
| Netewe | Kurd ê rojhilat |
| Perwede | Medreseya Fatîhê, Stembol |
| Tevgera wejêyî | Siyaset, Wêje û Felsefe |
| Salên çalak | 1913 - 1957 |
| Berhemên navdar | |
| Ahlak Yükseliş Kaynağı Ve Mutluluk Ocağıdır (1943) | |
| Hevjîn | Şaziye Xanim (1920-1957) |
biguhêre | |
Mehmed Mihrî Hîlav (jdb. sala 1885an, Ciwanro, parêzgeha Kirmaşanê, Rojhilata Kurdistanê m. sala 1957an, Stembol, Împeratoriya Osmanî) nivîskar, siyasetmedar û helbestvanê kurd bû.[1][2]
Ew yek ji damezrîner û endamên çalak ê rêxistinên kurdî ye ku di serdema dawîn a împeratoriya osmanî de hatine damezrandin û yek ji ramanwerên kurd ên nenas e ku bi nivîskariya xwe ya piralî û wek helbestvan, zimanzan, siyasetmedar û parêzer tê naskirin.
Çar pirtûkên wî hene.
Jiyana taybet
[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]Mehmed Mîhrî bi zimanên farisî, erebî û kurdî pir baş dizanibû û di çanda rojhilatê ya klasîk de mezin bûye.[3] Li gorî Musa Anter:[4]
Wek ku zimanekî Mehmed Mîhrî nizanibe tune bû. "Bi hemû zarava û devokên erebî, farisî, tirkî, fransî û kurdî baş dizanibû.
Mehmed Mîhrî di sala 1920an de bi Şaziye Xanim ku keça mamosteyê xwe Huseyîn Husnî Beg re dizewice. Ji vê zewacê pênc zarokên wan dibin: Lamia, Süheyla, Selahattin, Necmettin û Leyla.
Kitêb
[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]- Mukaddimet’ül İrfan (1918)
- İrfan (1919)
- Fuzulî Divanından (1937)
- Ahlak Yükseliş Kaynağı Ve Mutluluk Ocağıdır (1943)
Çavkanî
[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]- ^ https://www.kurdistan24.net/tr/opinion/f9afcd64-1cc6-4772-875b-73f816b207b4
- ^ https://www.kirmizikedi.com/kitap/urun/2db60d293add4f5487fb2c59bbf5d165[girêdan daimî miriye]
- ^ Sema Rifat, a.g.e., s. 16
- ^ Musa Anter, Hatıralarım, Aram Yayınları, İkinci Baskı, İstanbul, 2011, s. 69
Bêhtir xwendin
[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]- Blau, Joyce (2010). "Written Kurdish literature". Bi Kreyenbroek, P. G.; Marzolph, U. (edîtor). Oral Literature of Iranian Languages. Cild II. London: I.B. Tauris. rr. 1–32.