Teorema Pîtagoras

Ji Wîkîpediya, ensîklopediya azad.
Teorema Pîtagoras
  • Teorem Li ser Wîkîdaneyê biguhêre
biguhêre - Wîkîdaneyê biguhêreBelge

Teorema Pîtagoras, teorema pîtagorî (bi yewnanî: Πυθαγόρειο θεώρημα, Pythagoreio theorema, îro: Pithagória theoríma) yek ji wan teoremên yekem e ku di geometriya Iqlîdes de têkiliya bingehîn di navbera kenarên sêgoşeyekê de saz dike. Ji teoremê re amurên bitêl wek mînaka ji jîyana rastî dikare were nîşandan , ev yek ji prensîpa "her ku dîrêjahîya têlê zêde dibe lerz zêde dibe" re xwe dispêre. Ev teorema ku wek "Hevkeşêya Pîtagoras" tê navandin têkilîya di navbera kenarên a, b û c de wisa îzah dike[1]

ku li vir c dirêjahiya hîpotenûsê , a û b dirêjahiya her du kenarên din ên sêgoşeyê temsîl dike. Teorema ku bi wateya dîrokî pir hatiye nîqaşkirin, navê xwe ji fîlozof û matematîkzanê yewnaniya kevn Pîtagoras (Πυθαγόρας, 570 BZ – 495 BZ) wergirt

Vê teoremê îsbata gelek teoremên matematîkî piştrast kir Bi şertê hundîrina isbatên geometrîkî ku bi hezaran salan digihîje berê û bi isbatên cebirî jî ev curbicur e.

Çavkanî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

  1. ^ Sally, Judith D.; Sally, Paul (2007). "Chapter 3: Pythagorean triples". Roots to research: a vertical development of mathematical problems (bi îngilîzî). American Mathematical Society Bookstore. r. 63. ISBN 0-8218-4403-2.