Here naverokê

Aleksandr Dûgîn

Ji Wîkîpediya, ensîklopediya azad.
Aleksandr Dûgîn (2018)

Aleksandr Gelyevîç Dûgîn (bi rûsî: Александр Гельевич Дугин, Aleksandr Gel'evich Dugin) jdb. 7 sibat 1962 li Mosko, Sovyeta berê), siyasetmedar, fîlozofê siyasî yê rûsperest û rastgirekî tund e.

Dugin damezrînerê tevgereke ewrasyayî ya rastgirên tund li Rûsyayê ye û ji hêla çavdêran ve wekî neo-faşîst tê hesibandin.[çavkanî hewce ye]

Salên destpêkê

[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Dugin ji malbateke leşkerî ye. [1] Der barê bavê de agahiyên cuda hene, ku Dugin bi xwe jî beşdarî wan bûye. [2] Ev kes kolonel an general bû û ji bo KGB an GRU dixebitî. [2] Dugin piştî sertîfîkayek mezûn [2] ya derçûna dibistanê, di salên 1970’an de beşdarî Enstîtuya Avhewayê ya Dewletê li Moskowê bû û bi eslê xwe dixwest ku kariyera leşkerî bişopîne. [1]Ew ji sala 1980’an vir ve antî-komunîst bû. [3] Ji ber çalakiyên xwe, ji aliyê KGB'ê ve hate şopandin [4] û di dawiyê de ji Enstîtuya Hewayî ya Dewletê hate derxistin an jî ji ber performansa xwe ya nebaş xwendina xwe neqedand. [2] Skeçek biyografîk îdîa dike ku Dugin paşê ji bo KGBê xebitî, [2] di her rewşê de wî debara xwe di serî de wekî paqijkerê kolanan qezenc dikir. [1]

Dugin gelek zimanan dipeyive, di nav de almanî, frensî, îngilîzî û îtalî.[çavkanî hewce ye]

Çalakiyên siyasî

[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Di heman demê de bi teoriyên rastgir ên radîkal û neo-faşîst re mijûl bû. [5] Bi gihandina arşîva KGB'ê [6] wî berhemên René Guénon, Ernst Jünger û Julius Evola xwend. [7] Di vê demê de, belkî hê berê jî, [6] ew bû endamê xeleka piçûk a ezoterîk Golovin [5] ("Fermana Reş a SS" [8] ) li dora Yevgeni Golovin, mîstîkek faşîst a eşkere. Ev yek ji şêwirmendên wî yên herî girîng bû. [6] Tê gotin ku ji sala 1983 heta 1989 Dugin serokê dorhêlê bûye. [6] Di 1987 de, Dugin bû endamê koma neteweperest û antîsemîtî ya radîkal Pamjat, li wir jî bû endamê desteya rêvebir. [5] Lêbelê, ew di sala 1989-an de ji ber mebestên antî-Sovyet û "şeytanîzm", ku belkî tê wateya nêzîkbûna wî ji okultîzma Nazî ya derdorê re, hate derxistin. [9][10] Ji ber tiştê ku wî hîs kir asta nizm a rewşenbîrî ya komê bû, ew di sala 1989 de çû Ewropaya Rojava û bi gelek neteweperestên ultraneteweyî re hevdîtin kir. [6] Wî we nas kir. yek. Alain de Benoist û Jean-François Thiriart, ku ew vegerî kevneşopiya rûsî. [5]

Ala partiyê ya Partiya Bolşevîk a Neteweyî ya Rûsyayê, ku ji aliyê Dugin ve hatiye damezrandin

Felsefe û jeopolîtîk

[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]
Ala partiyê ya "Partiya Avrasyayê" ku Dugin di sala 2002 de amadekir.

Dugin helwêstên dij-rojavayî û antî-lîberal temsîl dike û bi rêya torên navneteweyî, "konsepta jeopolîtîk ya neo-Ewrasîzmê " li ser bingeha "Împeratoriya Rûsiya Mezin ji Dublin heta Vladivostok" di bin serokatiya Rûsyayê de ku li dijî Yekîtiya Yekbûyî ye, belav dike. Dewletên. [11] Di zanistên siyasî û medyayê de, ew wekî "serokê ramanê" ( Der Spiegel ), "pisikker" ( FAZ ) an "mamoste" ( Focus Online ) ya Serokê Rûsyayê Vladimir Putin an jî wekî " Rasputin " tê binav kirin.

  1. ^ a b c Atkins (2004), S. 81 f.
  2. ^ a b c d e Andreas Umland: Aleksandr Dugin’s transformation from a lunatic fringe figure into a mainstream political publicist, 1980–1998: A case study in the rise of late and post-Soviet Russian fascism. In: Journal of Eurasian Studies 1 (2010) 2, S. 144–152. doi:10.1016/j.euras.2010.04.008
  3. ^ Christian Neef (14 tîrmeh 2014). "„Jeder Westler ist ein Rassist". Der russische Philosoph Alexander Dugin gilt als Vordenker Putins. Europa ist sein Feindbild: dekadent, abartig und ethnozentrisch zugleich". Der Spiegel. Roja gihiştinê 27 nîsan 2022. {{cite web}}: Ji bo parametreya |archive-url= parametreya |archive-date= hewce ye (alîkarî); Parametreya |kommentar= nayê zanîn, tê tine hesibandin (alîkarî)
  4. ^ Shenfield (2001), S. 190 ff.
  5. ^ a b c d Atkins (2004), S. 81 f.
  6. ^ a b c d e Andreas Umland: Aleksandr Dugin’s transformation from a lunatic fringe figure into a mainstream political publicist, 1980–1998: A case study in the rise of late and post-Soviet Russian fascism. In: Journal of Eurasian Studies 1 (2010) 2, S. 144–152. doi:10.1016/j.euras.2010.04.008
  7. ^ Shenfield (2001), S. 190 ff.
  8. ^ Sokolov (2006), S. 112.
  9. ^ Marlene Laruelle (2015), Eurasianism and the European far right: reshaping the Europe-Russia relationship, Lanham/Md: Lexington Books, r. 7, ISBN 978-1-4985-1068-4
  10. ^ Marlene Laruelle (2015), "The Iuzhinskii Circle: Far-Right Metaphysics in the Soviet Underground and Its Legacy Today", The Russian Review, cild 74 hj. 4, rr. 563–580, ISSN 0036-0341, JSTOR 43662363
  11. ^ Stefan Wiederkehr: »Kontinent Evrasija« – Klassischer Eurasismus und Geopolitik in der Lesart Alexander Dugins.