Di vê gotarê de agahiyên bingehîn ên li ser mijarê kêm in an jî nîn in. Divê ev gotar bi bingeha çavkaniyên heyî were berfirehkirin. Heke tu bixwazî binivîsî, "biguhêre" bitikîne.(hezîran 2024)
Pierre Auguste Cot (1873)
Evîn, eşq an jî hezkirin, hezkirina rêzeçiyayên navkesîn e, ku wek ("Ez diya xwe hezdikim") ji bo kêfxweşiyekî ("Min xwarinê hez kir") cîhêrengên cuda yên hestên welat û nêzîkbûnan e. Ev tenê dikare bi coşekî xurt û hezkirina şexsî bêne bikaranîn. Evîn jî dikare fezîletê nunertiya qenciya mirovan, dilovanî, û hezkirinê di xema dilsozî û xweparêzên destgirên ji bo baş ên din bin. Ev jî dikare nasandina kiryarên dilovan û dilane li hember mirovên din û yekî bixwe an heywanan be.[çavkanî hewce ye]
Di vê lêkolînê de yekem ya cûreyeke hezkirin ji bo psîkîatrîyê ye ji aliyê Sigmund Freud ve hate şîrovekirin. Freud, bawer dike ku ji seksê de çavkaniya hemû cure hezkirin e. Ev nerîna jî bi temamî ji bo rexneyên pir rastî ye, hezkirin wek hormonên biyolojîk e û çavkaniyên din jî di warê cinsî an kîmyewî hene. Li gor Freud hemû cureyên din hezkirin (hezkirina malbat, hezkirina Xwedê) di encama sublimasyon e û pêşdebirina şaristaniya jêdera ji seksê re ye. Di vî warî de, di lêkolînên Îdareya taybetî de giraniyê dide têgeha totem-tabû di beherin navxweyî.[çavkanî hewce ye]
