Kêl (kevir)
Kêl, kevirên ku mezelên miriyan pê tên nasîn[1].
Wekî din jî kêl, ji wan kevirên ji bo nîşankirin ku kevirna di dênina ser hevdû jî re tê gotin. Lê ku kevir gelek werina danîn li ser hevdû li keviya ardan û bên bilindkirin ji wê re jî tê gotin "şikêr"[çavkanî hewce ye].
Çavkanî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]
- ^ Umîd Demîrhan (2007). Ferhenga destî: kurdî bi kurdî. Sewad 1428, Bazîd.
| Ev gotara kurt şitlekê ye. Heke tu bixwazî berfireh bikî pê li biguhêre bike. (Çawa?) |