Nekrofobî

Necrophobia, tirsa -tund a- dîtina cesedek û jî fikirîna li ser mirinê ye. Kesê ku fobiya wî heye "siza" dikişîne ku hem xwesteka êrîşkirin û kuştina kesên din heye, hem jî têrkirina însên xwe yên zayendî jî dikişîne, ku ew vê yekê heram dibîne.

Nîşaneyên wê ev in: bêhna kin, bi lez hilmê hildan, bêserûberiya lêdana dil, xwêdan, zuwabûna dev û lerzîn, nexweşî û bêhntengi, bêîstîqrariya psîkolojîk û, hesta tirs û xof. Nexweş, her dem dikare vê fobiyê hîs bike. Gava ku tiştek tirsa wî çêdike, dibe ku ew hestiyariya; hesta nêzîkbûna heywanek mirî an jî li ser cenazeyê yekî hezkirî biceribîne. Dema ku mirov, şahidê mirinê dibe an jî di zarokatiya xwe de neçar dimîne ku beşdarî merasîman bibe, ev fobiya çêdibe. Hinek nexweş piştî dîtina medyaya tirsnak, xwedîye vê fobiyê dibin.

Ji bilî vê; kesê bi fobiya nekare cesedê bibîne, di dema tirsa mirinê de rewşên delal ên nebawer nîşan dide û xwe winda dike. Li gorî zanyaran, tê gotin ku ev fobî dema zarokên di navbera 11-17 salî de cesedê mirov jî çavên wan vekirî an heywanekî ku serê wî jêkirine, organên wan ji laşê wan tên veqetandin an dibînin çêdibe. 'Depresyona Mezin' dikare li benda mirovên bi vê fobiyê be tavilê piştî ku bandorên trawmaya giran çêdibin.

Ev fobiya bi gelemperî ji hêla mirovan ve tê paşguh kirin, û hinek kes tewra ji kesên ku wê hene nefret dikin. Jixwe ew difikirin ku rojekê em ê bibin yek ji wan û piştî mirina me ew ê ji cenazeyên me bitirsin û ji wan re aciz dibe.

Peyvnasîya wi

Peyva necrophobia ji peyvên Yewnanî nekros (νεκρός) ku tê wateya "cesed" û Yewnanî fobos (φόβος) ev jî tê wateya "tirs" hatiye wergirtin.