Peykervan û an jî peykerkar, ji yên ku peykeran bi qûsandinê re çêdikin re tê gotin. Peykervan, bi qûsandin û qawartinê peykeran çêdikin. Ew, ku bixwezin peykerê çi çê bikin, wê li gor xoslet û teybetmendiyên wî tişt û an jî jîndîyî, Kevir bi qawêrên. Peykervan, çêkeriyên ku bi têgihiştinê re li ser xoslet û teybetmendiyan re şekil û awa didina kevir û an jî text. Bi qawartin û qaşartinê re, li gor xoslet û teybetmendiyê ku di serê xwe de bicihkirina û an jî li berçav dibînin çêdikin.
Dîroka peykervaniyê, diçêt ta demên Berî demê Şaristaniyê. Di deme ku mirov bicih bû, êdî bidest awa û şekil dane kevir û text kir. Pêşî, Kêr û Şûrên xwe yên ku bi wan nêçîrvanî bi wan dikin çê dikin. Piştre, tiştên ku dibînin, awa û sûretê wan çê dikin. Her wênakirina bi peykerîyê re, teybetmendiyeka mirovî bi xwe re tînê. Peykervanî, di serî de, pêşî têgihiştina xweşikbûnê kifş dike. Xoslet û teybetmendiyên wê kifş dike û wê bi wêne dike. Bi awayekî din ku mirov bibêje, tişta ku bi xwe re bi têgihiştin kir, ji wê têgihiştina wê wênekirinê bi qawartin û çêkirîya qawartinê çêdike.
