Tîrbûn

Ji Wîkîpediya, ensîklopediya azad.

Tîrbûn, berevajiya ronbûn e. Lêkerek e û pirranî di kîmyayê de tê bikaranîn.

Zêdebûna hejmara molekûlan li dagirtiya bingehîn e. Heger hejmara molekûlan kêm be madde (çêhand) ron dibe. Bo mînak mirov dikare bo mast bikarbîne. Heger di mast de av zêde be, mast ron dibe, kêm be tîr dibe.