Îbn Sikît

Ji Wîkîpediya, ensîklopediya azad.

Îbn Sikît an jî Ebû Yûsif Yaqûb bin Îshaq es-Sikkît (z. 802 - m. 858) zimannasê erebî û wêjevanê ereb e.[1]

Di derdorê sala 802an de li Bexdayê ji dayik bûye. Navê wî yê rastî Yûsif e, lê ji ber leqeba bavê wî jê re gotine Îbn Sikît peyva "Sikît" tê wateya "Pir Sukût, Baş, Bêdeng". Zanistvanê kurd Dînewerî li cem Îbn Sikît xwendiye.

Bavê Îbn Sikît ji zimannas bû û hevalê Hemze Elkîsaî bû ku li Bexdayê ders dida xwendinkaran.

Pirtûkên wî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

  • 1. Îslahû’l maniq
  • 2. el-Elfaz
  • 3. el-Ezdad

Çavkanî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

  1. ^ Îbn Xelikan, Wefatûl Eyan (Mirina Zedegan)