Der Erlkönig

Ji Wîkîpediya, ensîklopediya azad.

Der Erlkönig (Padîşahê Jimeçêtiran) helbesteke helbestvanê elmanî Johann Wolfgang von Goethe ye, di sala 1782an de nivîsiye.[çavkanî hewce ye]

"Erlkönig" li gorî Moritz von Schwind
The Erlking li gorî Albert Sterner, pêşbendika 1910

Helbest[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Elmanî Kurmancî
Wer reitet so spät durch Nacht und Wind?

Es ist der Vater mit seinem Kind;

Er hat den Knaben wohl in dem Arm,

Er faßt ihn sicher, er hält ihn warm.

"Mein Sohn, was birgst du so bang dein Gesicht?" –

"Siehst, Vater, du den Erlkönig nicht?

Den Erlenkönig mit Kron und Schweif?" –

"Mein Sohn, es ist ein Nebelstreif."

"Du liebes Kind, komm, geh mit mir!

Gar schöne Spiele spiel' ich mit dir;

Manch' bunte Blumen sind an dem Strand,

Meine Mutter hat manch gülden Gewand." –

"Mein Vater, mein Vater, und hörest du nicht,

Was Erlenkönig mir leise verspricht?" –

"Sei ruhig, bleibe ruhig, mein Kind;

In dürren Blättern säuselt der Wind." –

"Willst, feiner Knabe, du mit mir gehn?

Meine Töchter sollen dich warten schön;

Meine Töchter führen den nächtlichen Reihn,

Und wiegen und tanzen und singen dich ein." –

"Mein Vater, mein Vater, und siehst du nicht dort

Erlkönigs Töchter am düstern Ort?" –

"Mein Sohn, mein Sohn, ich seh' es genau:

Es scheinen die alten Weiden so grau. –"

"Ich liebe dich, mich reizt deine schöne Gestalt;

Und bist du nicht willig, so brauch' ich Gewalt." –

"Mein Vater, mein Vater, jetzt faßt er mich an!

Erlkönig hat mir ein Leids getan!" –

Dem Vater grauset's, er reitet geschwind,

Er hält in Armen das ächzende Kind,

Erreicht den Hof mit Müh' und Not;

In seinen Armen das Kind war tot.

Kî sîwar dibe di şev û bayê ve ewqas dereng?

Ew bavê bi zarokê xwe re ye

Ew lawê xwe bi tengî di himbêza xwe de digire

Ew wî bi ewle digire, ew wî germ digire.

Lawê min, çima tirsê di rûyê xwe de vedişêrî?

Bavo, ma tu nabînî Padîşahê Jimeçêtiran?

Padîşahê Jimeçêtiran bi tac û dûvê re

Lawê min, ew tîşkeke mijê ye

Zarokê hêja, were, bi min re here

Lîstika pir ciwan bi te re bilîzim

Gelek kûlîkên rengîn li peravê

Dayika min gelek cil û bergên wî hene

Bavê mino, bavê mino, tu nabihîzî?

Çi Padîşahê Jimeçêtiran min bi dengnizmî soz dide

Aram be, bimîne aram, zarokê min

Ba di pelên hişk ve xirxir dike?

Gelo tu, lawê şêrîn, bi min re were

Keçên min dê xizmeta te bikin

Keçên min dîlana şevane bi rê ve birin

Û vediweşin û direqisin û distrînin ji bo te

Bavê mino, bavê mino, ma tu li wir nabînî

Keçên Padîşahê Jimeçêtiran li cihê bêhizûr in?

Lawê mino, lawê min, ez tam dibînim

Li wir biyên kevn pir gewr diçirsin

Ez ji te hez dikim, ez heyrana bejnûbala te ya rind im

Û eger tu nexwazî, wê demê ezê zorê bi kar tînim

Bavê mino, bavê mino, niha ew dest datîne min

Padîşahê Jimeçêtiran ziyan daye min

Ew bavê dibizdîne, ew zû sîwar dibe

Zarokê nalî di himbêza wî de digire

Digihîje zeviyê bi zehmetî û azarê

Zarok di himbêza wî de mirî bû