Lana Del Rey

Lana Del Rey
Lana Del Rey 2017
Jiyan
Jidayikbûn	New York
Cureyê muzîkê	Îngilîzî
Pîşe	Hûnermend
Malper	lanadelrey.com
biguhêre

Lana Del Rey bi navê rastî Elizabeth Woolridge Grant (jdb. 21 hezîrana 1985, New York, DYA) stranbêj, strannivîs û hilberînereke muzîkî ya amerîkan e .

Del Rey di New York City de hat dinê û li Upstate New York mezin bû, Del Rey di 200an de vegeriya bajarê New York City da ku dest bi kariyera xwe ya muzîkê bike. Li dû gelek projeyan, di nav de albûma wî ya yekem a stûdyoyê û Sirens unreleased, serpêhatiya Del Rey piştî serkeftina virale ya yekane ya "Video Games" di sala 2011an de hat. Wê wê salê bi Interscope û Polydor re îmze kir. Debutvana mezin a wê Born to Die (2012) serkeftinek navneteweyî pejirand û deh-top a li ser Billboard Hot 100 bi remixê Cedric Gervais ya "Summertime Sadness", û her weha stranbêjên serfiraz ên navneteweyî "Blue Jeans", û Birin to Die ", û" Antolojiya Neteweyî ". Del Rey dû re serbestberdana Grammyê EP, Paradise di 2012an de serbest kir. Salê din, Del Rey di fîlma muzîka kurt, Tropîko de nivîsand û stêr kir dest bi fîlimê kir, û "Young and Beautiful" wekî seroka pêşîn a romantîkî derxist. fîlma drama The Great Gatsby (2013).

Del Rey piştre ew hewildana serekî ya sophomore mezin, Ultraviolence (2014) weşand, da ku serfiraziya krîtîk bike, topên nexşeyan berde û bibe yek, "West Coast". Di heman salê de, Del Rey ji bo fîlma drama Big Eyes, ku navên wê Grammy û Golden Globe xelas kir, mijara epemnîkî tomar kir. Wê albûma Honeymoon di 2015 de û Lust for Life di 2017 de derket, ya duyem ya ku top di chartên li Dewletên Yekbûyî yên amerîkî de girt û bû namzedê Grammy Award for the Best Pop Vocal Album. Albuma şeşemîn stûdyoya Del Rey, Norman Fucking Rockwell! (2019), pesnê rexneyê yê berfireh wergirt û du namzedên Grammy, tevî albuma salê. Di sala 2019 de, Del Rey stranên "Doin 'Time" û "Don't Call Me Angel" jî derket, ku ya duyem bi Ariana Grande û Miley Cyrus re bû sêyem.

Jînenîgarî

Del Rey di New York City de hat dinê û li Upstate New York mezin bû, Del Rey di 2005-an de vegeriya bajarê New York City, ku dest bi kariyera xwe ya muzîkê bike.  Li dû gelek projeyan, di nav de albuma wî ya yekem a stûdyoyê û Sirens unreleased, serpêhatiya Del Rey piştî serkeftina vîrale ya yekane ya "Video Games" di sala 2011-an de hat.  Wê, wê salê bi Interscope û Polydor re îmze kir.  Debutvana mezin a wê Born to Die (2012) serkeftinek navneteweyî pejirand û deh-topek li ser Billboard Hot 100 bi remixê "Cedric Gervais" ya "Summertime Sadness", û her weha stranbêjên serfiraz ên navneteweyî "Blue Jeans", û  Birin to Die ", û" Antolojiya Neteweyî Del Rey dû re serbestberdana Grammy-ê EP, Paradise di 2012-an de serbest kir. Salê din, Del Rey di fîlma muzîka kurt, Tropîko de nivîsand û stêr kir dest bi fîlimê kir, û "Young and Beautiful" wekî seroka pêşîn a romantîkî derxist.  fîlma drama The Great Gatsby (2013)

Di 26ê kanûna paşîn a 2014 de, Del Rey ji bo fîlma fantasy tarî ya 2014-a Maleficent, kovarek "Once Upon a Dream" derxist. Piştî qedandina Paradise, Del Rey dest bi nivîsîn û tomara albuma xwe ya şopdar, Ultraviolence, ku bi berhema Dan Auerbach ve tê çêkirin, kir.  Ultraviolence di 13-ê hezîrana 2014-an de hate berdan, û li 12 welatan, di nav de Dewletên Yekbûyî û Keyaniya Yekbûyî, di hejmar yek de derket.  Albûm di hefteya xwe ya yekem de, li çaraliyê cîhanê, 880,000 kopî firot.  Berî albûmê bi stranên "West Coast", "Shades of Cool" "Ultraviolence", û "Baby Brooklyn" hat girtin. Del Rey diyar kir ku albûm wekî "hêştir bû lê dîsa jî sînematîk û tarî ye, dema ku hin rexnegir tomar wekî psychedelic û çolê bandor kir.

Du stranên nû yên Del Rey, "Big Eyes" û "I Can Fly", di fîlma biografîk a Tim Burton a 2014-an de Big Eyes, ku balê dikişîne ser hunermendê Amerîkî Margaret Keane, ku di meha çiriya paşîn de li wê salê hat derxistin, hate pêşandan. Di kanûna paşîn a 2015 de, Del Rey hêşyar kir ku ew di pêvajoya nivîsandin û tomara materyalê de ji bo albuma xwe ya din.  Wê piştre di hevpeyvînekê de piştrast kir ku tomara wê ya paşîn wê were binavkirin bi navgîniya Hêjîrê.  Di 15ê çileya paşîna 2015ê de, Del Rey xelata BRIT ji bo Hunermendê Solo Jina Navneteweyî wergirt, namzediya wê ya duyemîn di kategoriyê de û ya sêyemîn jî bi giştî.

Dîskografî

Albûmên Stûdyo

• Lana Del Ray (2010)
• Born to Die (2012)
• Ultraviolence (2014)
• Honeymoon (2015)
• Lust For Life (2017)
• Norman Fucking Rockwell! (2019)
• Violet Bent Backwards Over the Grass (2020)
• Chemtrails over the Country Club (2021)
• Blue Banisters (2021)
• Did You Know That There's a Tunnel Under Ocean Blvd (2023)
• Lasso (2024)

EP

• Sirens (2006)
• Kill Kill (2008)
• Lana Del Rey (2012)
• Paradise (2012)

Turneyên Konsera

• Born To Die Tour (2011)
• Paradise Tour (2013)
• The Endless Summer Tour (2015)
• Festival Tour (2016)
• Norman Fucking Rockwell Tour (2019-2020)