Leşker (leşkerî)

Leşkerên êzdî yên YPG (Rojavaya Kurdistanê)

Leşker, serbaz, esker di artêşek klasîk de ji kesên herî payenizm re tê gotin. Lê artêşên nûjen cuda ne, bi pere ne û di wan de tevahiya rûtbeyan bi vaca (mentiqa) kolektîvîzmê hatine sazkirin. Bind û ser wekhev in.

Leşkerê kurd[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Di dewlet û mîrîtiyên kurd de, ristina artêşan hinekê cuda bûye. Bi qasî ku em ji tomarkirin û çanda devkî ya kurd têdigihên, yekîne li gorî pîşe û hunera xwe hatine avakirin.^{[çavkanî hewce ye]}

Hin binavkirinên leşkeran (dîroka Kurdistanê):

Doxdanan, tivingbaz, doxdanên siwarî
Şane (wekî jandarmêyên îro)
Şûrzan (perwerdeya herî dirêj a wan bûye)
Tîrendaz (parastina palasan, gund û bajaran û êrîş)
Rimbaz (yekîneyên herî xurt)
Mertalger (enî, key, keybanû, girtî ûêd diparastin)
Nêçîrvan (operasyonên taybet)
Sîxur (bi kincên sîvîl tevdigeriyan)
Serzelût (bo karên nebaş wekî zîndanvanî, lêpirsinê)
Nîşangir (sûîkast, operasyonên armancên wan sûîkast be)
Bangevan (îstîxbarata şaş belavkirin, şerê psîkolojîk, dora bajaran digirtin û gef li keyan dixwarin. Carnan dengê ajalên dirinde dertanîn, xelkê bajar ditirsandin, kurtedemî viya dikirin)
Cangoriyan (bo rewşên dijwar, rojên teng, xeterdar)
Tendurustî (luqman, dermanger)
Pazbend (berdest, bo xizmetên fermandaran, parastina wan)
Meleyên yekîneyan, meleyên siwarî (bo veşartina termên şehîdan û îbadetê)
Siwarî (siwariyên rimbaz, siwariyên şûrzan, siwariyên tendurustiyê, siwariyên nîşangir ûêd)