Here naverokê

Mehmed VI

Ji Wîkîpediya, ensîklopediya azad.
Mehmed VI
Image dans Infobox.
Siltanê Împeratoriya Osmanî
-
Jidayikbûn
Mirin
Cihê goristanê
Cemetery of the Sulaymaniyya Takiyya (d)Li ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Navê rastî
محمد سادسLi ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Hevwelatî
Pîşe
DesthilatdarLi ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Malbat
Bav
Abdülmecid I (en)Li ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Gülistü Kadin (en)Li ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Xwişk û bira
Ebdulhemîd II
Şehzade Mehmed Burhaneddin (en)
Refia Sultan (en)
Fatma Sultan (en)
Murad V (en)
Mehmed V
Şehzade Ahmed Kemaleddin (en)
Mediha Sultan (en)Li ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Hevjîn
Inşirah Hanım (en)
Nevzad Hanım (en)
Nevvare Hanım (en)
Müveddet Kadın (en)
Emine Nazikeda Kadın (en) (heta an)Li ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Zarok
Rukiye Sabiha Sultan (en)
Ulviye Sultan (en)
Şehzade Mehmed Ertuğrul (en)Li ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Payeya leşkerî
General field marshal (en)Li ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Mertal
Monogram
şanenava Mehmed VI
Şanenav
Wêneyê goristanê

Mehmed VI Vahideddîn (14 Çile 1861 - 16 Gulan 1926), ku wekî Bavêşah jî tê zanîndi nav malbata Osmanoglû de,[1] Siltanê 36mîn û dawî yê Împeratoriya Osmanî bû, ji 4 Tîrmeh 1918 heta 1 mijdar 1922, dema ku Împaratoriya Osmanî piştî Şerê Cîhanê yê Yekem hate hilweşandin û komarê li şûna xwe da. Tirkiye di 29 Çirî 1923 de. Birayê Mehmedê V, di sala 1916an de piştî xwekuştina kurê Ebdulezîz, Şehzade Yûsif Îzzeddîn, wek zilamê herî mezin ê Mala Osman, bû wêrisê text. Piştî mirina Mehmedê V.[2] Di 4'ê Tîrmeha 1918'an de wek padîşahê sî û şeşan bi şûrê Osman hat girêdan. Bavê wî Siltan Ebdulmecîd I û diya wî Gülüstü Xanım (1830-1865) bû. Ew bi eslê xwe gurcî-ebxaz bû, keça mîr Tahir Bey Çaçba, ku bi eslê xwe navê wê Fatma Çaçba bû.[3]

Mehmed dema ku di sala 1922an de Siltanatiya Osmanî ji holê hat rakirin û Komara Tirkiyeyê ya laîk ava bû û Mustafa Kemal Atatürk bû serokê yekem, Mehmed îstifa kir.

  1. ^ Murat Bardakçı (2017). Neslishah: The Last Ottoman Princess. r. 85.
  2. ^ Freely, John, Inside the Seraglio, 1999, Chapter 16: The Year of Three Sultans.
  3. ^ Aredba, Rumeysa; Açba, Edadil (2009). Sultan Vahdeddin'in San Remo günleri. Timaş Yayınları. r. 73. ISBN 978-9-752-63955-3.