Sándor Ferenczi

Ji Wîkîpediya, ensîklopediya azad.
Sándor Ferenczi
Navê rastî
Ferenczi Sándor Li ser Wîkîdaneyê biguhêre
Jidayikbûn
Fraenkel Sándor Li ser Wîkîdaneyê biguhêre

7 tîrmeh 1873 Li ser Wîkîdaneyê biguhêre
Mirin22 gulan 1933 Li ser Wîkîdaneyê biguhêre
Budapeşt Li ser Wîkîdaneyê biguhêre
Cihê goristanêFarkasrét Jewish cemetery Li ser Wîkîdaneyê biguhêre
HevwelatîMecaristan Li ser Wîkîdaneyê biguhêre
Perwerde
Pîşe
Bandorbar
Dê û bav
  • Bernát Ferenczi Li ser Wîkîdaneyê biguhêre (bav)
biguhêre - Wîkîdaneyê biguhêreBelge

Sándor Ferenczi (jdb. 7ê tîrmeha 1873an li Miskolc; m. 22ê gulana 1933an li Bûdapeşt) tûrenas û psîkoanalîstekî navdar ê mecar bû.

Jiyan[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Bi hev re sala 1909 li ber Zanîngeha Clark. Pêşiyê: Sigmund Freud, Granville Stanley Hall, Carl Gustav Jung. Paş: Abraham A. Brill, Ernest Jones, Sandor Ferenczi.

Sándor Ferenczi ji heft lawên Baruch Fränkel û xanima wî Rosa (jidayîkbûnê Eibenschütz) ê pêncemîn bû û çar jî xûşkên wan hebû. Bavê wî ji eslê xwe Polon bû, sala 1879 navê dike Bernát Ferenczi, bi mecarî.

Ferenczi dibistana protestanî li Budapeştê bidawî dike û bo perwerdeya bijîşkiyê diçe Zanîngeha Viyanayê. Piştî bidawîkirina zankoyê sala 1894 li nexweşxaneya Bûdapeştê ya bi navê Hospital Szent Erzsébet wekî tûrenas (norolog) kar dike. Beriya ku hevnasîna wî bi Sigmund Freud re çêbe bi wî re bi nameyan dikeve gotûbêjan.

Ferenczi bala xwe dide berhemdarî û afiranderiya derûnnasiyê. Gelek teoriyên wê hene. Bi giranî xwe dide ceribandinên têkiliyên parçeyên hişmendî û hişarê. Ango îd, ego, sûperegoyê. Li ser psîkotrawmayan lêkolînên girîng dike.

Nivîs[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

  • Sándor Ferenczi, Sigmund Freud, Karl Abraham, Ernst Simmel: Zur Psychoanalyse der Kriegsneurosen. - Li ser psîkoanalîza neurozên şer ji weşanxaneya Internationaler Psychoanalytischer Verlag, Viyana 1919.
  • Populäre Vorträge über Psychoanalyse. - Agahdariyên navdar li ser psîkoanalîzê Internationaler Psychoanalytischer Verlag, Leipzig/Wien/Zürich 1922. Neh nivîar ji nû ve hatin dayin di: Zur Erkenntnis des Unbewussten: Schriften zur Psychoanalyse. - Li ser nasîna binehişînê Weşan ji Helmut Dahmer. Fischer-Taschenbuch-Verlag, Frankfurt am Main 1989, ISBN 3-596-24621-0. Neuauflage: Psychosozial-Verlag, Gießen 2005, ISBN 3-89806-408-5 .
  • Sándor Ferenczi, Otto Rank: Entwicklungsziele der Psychoanalyse: zur Wechselbeziehung von Theorie und Praxis, Internationaler Psychoanalytischer Verlag, Wien 1924. Neuauflage: Turia und Kant, Wien 1995, ISBN 3-85132-088-3. Nachdruck 2009, ISBN 978-3-85132-493-8.
  • Versuch einer Genitaltheorie. Internationaler Psychoanalytischer Verlag, Wien 1924.
  • Zur Psychoanalyse von Sexualgewohnheiten mit Beiträgen zur therapeutischen Technik. Internationaler Psychoanalytischer Verlag, Wien 1925.
  • Bausteine zur Psychoanalyse. 4 Bände. Internationaler Psychoanalytischer Verlag, Leipzig/Wien/Zürich 1927–1939. 3., unveränderte Auflage: Huber, Bern/Stuttgart 1984.
  • Schriften zur Psychoanalyse. Auswahl in 2 Bänden. Herausgegeben und eingeleitet von Michael Balint. S. Fischer, Frankfurt am Main 1970–1972. Letzter Nachdruck: Psychosozial Verlag, Gießen 2004.

Name[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

almanî
  • Sigmund Freud, Sándor Ferenczi: gotûbêj bi nameyan. Herausgegeben von Ernst Falzeder und Eva Brabant. Böhlau, Wien.
    • Band I/1, 1908–1911 (1993)
    • Band I/2, 1912–1914 (1993)
    • Band II/1, 1914–1916 (1996)
    • Band II/2, 1917–1919 (1996)
    • Band III/1, 1920–1924 (2003)
    • Band III/2, 1925–1933 (2005)
  • Sandor Ferenczi, Georg Groddeck: Briefwechsel 1921–1933. Deutsche Erstausgabe: Fischer-Taschenbuch-Verlag, Frankfurt am Main 1986, ISBN 3-596-26786-2. Stroemfeld/Roter Stern, Frankfurt am Main 2006, ISBN 978-3-87877-466-2.
Rojnivîs (almanî)
  • Ohne Sympathie keine Heilung: Das klinische Tagebuch von 1932. Deutsche Erstausgabe: S. Fischer, Frankfurt am Main 1988, ISBN 3-10-020502-2, Taschenbuchausgabe: Fischer-Taschenbuch-Verl, Frankfurt am Main 1999, ISBN 3-596-14269-5.
Nivîsar (almanî)
  • Psychoanalyse und Pädagogik. Gehalten auf dem I. Psychoanalytischen Kongress in Salzburg (1908).
  • Die Leidenschaften der Erwachsenen und deren Einfluss auf Character- und Sexualentwicklung der Kinder. Gehalten im September 1932 auf dem XII. Internationalen Psychoanalytischen Kongress, der vom 4. bis 7. September in Wiesbaden stattfand. Veröffentlicht in: Internationale Zeitschrift für Psychoanalyse. 19 (1933), S. 5–15.

Çavkanî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

almanî
  • Peter L. Rudnytsky, Antal Bókay, Patrizia Giampieri-Deutsch (Hrsg.): Ferenczi’s Turn in Psychoanalysis. New York University Press, New York 1996, ISBN 0-8147-7475-X.
  • Michael Balint: Die technischen Experimente Sandor Ferenczis. In: Psyche. 20. Jahrgang, 1966, S. 904–925.
  • Paul Harmat: Freud, Ferenczi und die ungarische Psychoanalyse. Edition Diskord, Tübingen 1988, ISBN 3-89295-530-1. Übersetzung von: Harmat Pál: Freud, Ferenczi és a magyarországi pszichoanalísis. Európai Protestáns Magyar Szabadegyetem, Bern 1986, ISBN 3-85421-017-5.
  • André Haynal: Die Technik-Debatte in der Psychoanalyse. Freud, Ferenczi, Balint. Fischer-Taschenbuch-Verlag, Frankfurt am Main 1989, ISBN 3-596-42311-2. Letzte Neuauflage: Psychosozial-Verlag, Giessen 2000, ISBN 978-3-89806-725-6.
  • André Haynal: Disappearing and Reviving: Sandor Ferenczi in the History of Psychoanalysis. Karnac, London 2002, ISBN 978-1-85575-254-2.
  • Marina Leitner: Ein gut gehütetes Geheimnis: Die Geschichte der psychoanalytischen Behandlungs-Technik von den Anfängen in Wien bis zur Gründung der Berliner Poliklinik im Jahr 1920. Psychosozial-Verlag, Giessen 200, ISBN 3-89806-046-2.
  • Arnold W. Rachman: Sándor Ferenczi: The Psychotherapist of Tenderness and Passion. Jason Aronson, Northvale 1995, ISBN 1-568-21100-7.

Girêdanên derve[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

nivîsarên li ser Ferenczi