Ez (helbest)

Ez
Nivîskar	Feqiyê Teyran
Şêwe	berhem
Ziman	Kurdî
biguhêre

Ez berhemeke Feqiyê Teyran a pirr dirêj e. Di deme ku tê gotin de, di nav de ku bi awayekî vegotinî jî tê gotin a. Tê gotin, "ji destpêka heta dawiyê di sê civatan de bi dawî nabê." Lê di roja me de, beşeke wê gihiştîya destê me. Hin gotinên ku bi vê re dihatina gotin ev in. Tê gotin, ku deme ku "Feqiyê Teyran, ketibû înzîwayê û ketibû nava hizran de û piştre ku pirtûkaka xwe ya aqil di nivîsand, piştre ev berheme xwe bi lêv kirîya û hanîya ser ziman." Lê ji bo ku mirov vê gotinê piştrast bike jî, î ro di destê me de, zêde zanîn jî nîn in:

Berhem

Beşek ji berhemê ku gihiştîya roja me.

Ez Îro ji dest husna hebîb sergeste û heyran im ez Min eşq û muhbet bûn nesîb sewadê sergerdaniml ez Eşqê gelek sewda kirin bê mal û bê mewda kirin Nûra çira winda kirin Mûsayê Imran im ez Mûsa ji dest husna bi nûr şêrîniya xalên di hûr Secde bire ber Kohê Tûr nêzîkî remzê wan im ez Remzê ku dê dilber bikin carek bi çeşman seyr bikin Dê kohê Qaf ker ker bikin mecrûhê pir-kovanim ez Min ah ji dest kovan û qehran min sebr nayêt li sehran Şubhetê mewcên di behran qulzemê umman im ez Qulzem û behrên di heftê agirê eşqê ku keftê Dê bisojit subhe neftê min diye, pê zanim ez Min diye muhbet çi reng e sohtim edoja pir-ye'ke Min mudam dil jê biheng e bi nalîn û efxan im ez Nalîna teyr û tuyûran kalîna çeng û bilûran Xulxulên di qesr û qusûran bulbulê xoşxan im ez Bulbulim daîm dixwînim ez yeqîn ez te bibînim Dîn dibim sewda dimînim serxoş û sukran im ez Serxoş û ebter kirim te ji illeta rengzer kirim Te sotim û ker ker kirim tu agir î buryan im ez Agir û pêta di dil da me'neyan daxan ku hilda Ew kitab naçit du cilda hafizê medhan im ez Hafizê medh û pesendan rohiya mehbûb û rindan Bê hisab werbûn di findan satiyê bêcan im ez Soti me qet pêt û nar ne kuştîme derb lê diyar ne Min demek sebr û qerar ne nexweşê pir-jan im ez Nexweşê reng lê nemayî dest li ser falê nihayî Wan digot ji çavê giyayî kûştiyê e'ynan im ez Kuştime herdu 'uyûnan yan kî yêd nisbet ji nûnan Radikit ew qetl û xûnan girtiyê zindan im ez Girtî me insaf di mîr ne qazî û muftî ve bîr ne Qeyd kirim kes bê xebîrne bendeyê hicran im ez Ma di benda firqeta te canfidayê xidmeta te Da bibînim rehmeta te nobedarê xanim im ez Nobedarê qullehê xo dergevanê dergehê xo Bîne bîr û agahê xo tûleyê asîtan im ez Tûleyê dergahê yar im şev û rojan nobedar im Westayê der întîzar im çavrêyê Sultan im ez Çavrêyê sirra li pêş im meqseda ezlê feniş im Hicreta Yûsuf dikêşim Ye'qûbê Ken'an im ez Kor e bo Ye'qûb ji dînê j'perdeya daxa evînê Ger dibên veke birînê hewceyê Lokman im ez Wan digot Lokman tebib e gote min xef 'endelib e Şafiyê derdan hebîb e pê bawer û îman im ez Sond dixwim sa'id û destan kevir û seylêd li bestan Min bi xom li curhan bebestan be rahet û asan im ez 'Aşiqa rahetya kêm e agir û pêt a dilê me Çend hezar medhan dibême muhitê esman im ez Xwezî min sed ser hebûna sed hezar dev pê ve bûna Ew hemûl'medhên te bûna hêj bi wan niqsan im ez Ez kiz û zer bûm ji qehrê dê devêk çibkit ji behrê Yan du çav çibkin ji sehrê bê dîtina eynan im ez Sed hezar çav min divêna bayekî perde hilîna Xet û xal min têr bidîna eşqe qûtî can im ez Her kesê eşq tê eser kit sed hezar perdan di ber kit Hemuyan dê ker be ker kit tazî yû 'uryan im ez Perde çû ez mame tazî dil sirra mehbûb dixazî Min ibadet eşq û bazî bê mey û meyxan im ez Xaniya bade û mey tê mexnî yû hem çeng û ney tê Min ji eşqan heye-hey tê serxweş û sukran im ez Serxoşê ava heyatê meclisa reqs û sematê Dê çi kim bi sewn û selatê b'kûzê û fîncan im ez Ew meyê gerden dirêjan şîşe û wan bade rêjan Min nema hiş li nivêjan li deftera dînan im ez "Mim" û "Hê" aqil vederda sicleya eşqê û derda Lew qelem anî bi ser da me'fuyê Xufran im ez — Feqiyê Teyran