Mafên kesên LGBT li Îranê
Mafên kesên LGBT li Îranê | |
|---|---|
 Minyatureke farisî ya Sefewî ya ji sala 1627an, ku Abbasê Yekem ê Îranî bi rûpelekê nîşan dide. Louvre, Parîs. | |
| Dewlet | Îran  |
biguhêre - Wîkîdaneyê biguhêre | |
Lezbiyen, hevzayend, bîseksuel, transgender û endamên din ên civata LGBTQ+ li Komara Îslamî ya Îranê bi kêşeyên qanûnî re rû bi rû ne ku niştecihên ne LGBT ne rastî wan tên. Çalakiya seksî ya di navbera endamên heman zayendê de neqanûnî ye û dikare heya mirinê were cezakirin û mirov dikarin bi qanûnî cinsê xwe yê tayînkirî biguhezînin tenê bi neştergeriyek veguheztina zayendî.
Mafên LGBT li Îranê ji salên 1930î ve bi qanûna cezayê re ketine nakokiyê.[1] Li Îranê piştî şoreşê, her cure çalakiya seksî li derveyî zewaca heteroseksuel qedexe ye. Çalakiyên zayendî yên hevzayendî bi cezayê girtîgehê, cezayê laşî, pere, an darvekirinê tê cezakirin.[2] Zilamên homoseksuel li gorî qanûnê ji lezbiyenan bi kiryarên înfazê yên tundtir re rû bi rû dimînin.
Hikûmeta Îranê di cîhanê de yek ji dewletên herî cihêkar li hember hevzayendan tê dîtin.[3][4][5] Tê texmîn kirin ku bi sedan an bi hezaran[6][7][8] kes di yekser piştî şoreşê de hatin îdamkirin ku ji wan 20 kes homoseksuel bûn. Ruhollah Xumeynî di sala 1979’an de bang li wan kir ku bên jinavbirin.[9]
Nasnameya transgender bi emeliyateke veguherandina zayendê tê naskirin. Operasyonên veguheztina zayendî bi qismî ji hêla dewletê ve têne piştgirî kirin. Li Îranê hin kesên homoseksuel rastî emeliyata guhertina zayendê tên, da ku ji çewsandinên qanûnî û civakî dûr nekevin.[10] Îran piştî Taylendayê ji hemû welatên cîhanê zêdetir emeliyatên guhertina zayendî dike.
Çavkanî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]
- ^ "Interview with Iranian President Mahmoud Ahmadinejad". Larry King Live. CNN. 23 îlon 2008. Roja gihiştinê 29 hezîran 2014.
- ^ "Iran: Islamic Penal Code". Roja gihiştinê 7 kanûna paşîn 2021.
Article 234: 'The hadd punishment for the receptive/passive party, in any case (whether or not he meets the conditions for ihsan) shall be the death penalty.' Article 236: 'If the active party is a non-Muslim and the passive party is a Muslim, the hadd punishment for the active party shall be the death penalty'
- ^ Banning-Lover, Rachel (1 adar 2017). "Where are the most difficult places in the world to be gay or transgender?". The Guardian. Roja gihiştinê 7 kanûna paşîn 2021.
- ^ Weinthal, Benjamin (24 îlon 2020). "Iran is the most dangerous country for gay travelers - report". The Jerusalem Post. Roja gihiştinê 7 kanûna paşîn 2021.
- ^ "'We Are a Buried Generation' Discrimination and Violence against Sexual Minorities in Iran". Human Rights Watch. 15 kanûna pêşîn 2010. Roja gihiştinê 7 kanûna paşîn 2021.
- ^ "Denied Identity: Human Rights Abuses Against Iran's LGBT Community" (PDF). Iran Human Rights Documentation Center. çiriya paşîn 2013. Ji orîjînalê (PDF) di 13 çiriya paşîn 2020 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 7 kanûna paşîn 2021.
- ^ Encarnacion, Omar (13 sibat 2017). "Trump and Gay Rights The Future of the Global Movement". Foreign Affairs. Roja gihiştinê 7 kanûna paşîn 2021.
- ^ Weinthal, Benjamin (9 hezîran 2020). "Iran executes 'high number' of gays, says German intelligence". The Jerusalem Post. Roja gihiştinê 7 kanûna paşîn 2021.
- ^ Parsi, Arsham (2014). "Iranian Queers and Laws: Fighting for Freedom of Expression". Harvard International Review. 36 (2): 53. JSTOR 43649271. Roja gihiştinê 7 kanûna paşîn 2021.
- ^ "Iran's gay plan". Canadian Broadcasting Corporation. 26 tebax 2008. Ji orîjînalê di 16 nîsan 2009 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 23 adar 2018.