Atlantîs
Atlantis (yewnanî: Ατλαντις) baweriyekê serdemên kevnar de keyaniya girav yên ku ji hêla Yezdanan ve ji ber cezakirina gunehên mirovan hatibû noqandin.
Heman demê de gelên Yewnanistana kevn qebîleyên Fenîkeyên ku di bakurê Afrîkayê de dijiyan re jî digotin Atlantîsiyan.[1]
Di wêjeya klasîk de li ser Atlantîsê Platon, Plutarch, Diodorus Siculus, Aelian, Pliniusa kal nivîsandine.
Hemû çîrokên derheqê Atlantîsê de behsa dewlemendî û serbilindiya şaristaniyê dikir. Dibe ku ew şaristanî yên Mînosê jî be , lê tê texmînkirin ku ew tenê çîrokek ji bo gelên Yewnanistanê dewlemend bibe şîret. Ji ber ku delîlên arkeolojîk tinne , rastbûna wê îspat bike.