Etarê Nîşabûrî
Jump to navigation
Jump to search
Etarê Nîşabûrî | |
|---|---|
 | |
| Navê rastî |
فَریدالدّین ابوحامِد محمّد عطّار نِیشابوری |
| Jidayikbûn |
1145  |
| Mirin |
1221 Nîşabûr |
| Cihê goristanê |
Attar Mausoleum[*] |
| Hevwelatî |
Îran |
| Pîşe |
Fîlozof, helbestvan, nivîskar, Dermansaz, biographer[*], mystic[*], sufi[*] |
| Dîn |
sufi[*] |
biguherîne - Wîkîdaneyê biguherîne | |
Etarê Nîşabûrî (z. li dora 1145, Nîşabûr – m. 1221, Nîşabûr) helbestvan û hekîmekî faris e.[1]
Jiyan[biguherîne | çavkaniyê biguherîne]
Ferîdedîn Ebûhamêd Mihemed kurê Îbrahîm keni navdar bi etarê nîşabûrî di sala 540 hicrî li Kedkenê de ji dayîkê bû û di sala 618 hicrî çû ber dilovanî ya xwedê yek ji wan arif û helbestvanê Îranê e û bi eslê xwe faris bû û di weje ya iranê de gelek bandor dani e ser helbestvanê din.
Berhemên Etar[biguherîne | çavkaniyê biguherîne]
- Diwan,
- Elahêname,
- Esrarname,
- Musîbet name,
- Vesletname,
- Bilbilname,
- Bê sername,
- Mentiqultêyr,
- Eydername,
- Mixtarname, û çend berhemê din in.
Berhema mentiqultêyr[biguherîne | çavkaniyê biguherîne]
Berhema mentiqultêyr ber hema herî navdarê etaar e û çîroka vê ewe ku çend cvîk û baz in ku dixweazin bighên padîşahê xwe navê wê simorq (bi kurdî 30 mrîşk) ku di wê çirokê de cvik simbola merivan e û padişahê wan sîmorq xwedê e. Ku di wê berhemê da zehmetîya rêya arif bûnê dibêje û dibêje ku arifek ger bixweze bighê xwedê divê 8 qonaxa derbaz bibe.