Şêtên Dnepropetrovskê

Ji Wîkîpediya, ensîklopediya azad.

Şêtên Dnepropetrovskê (bi ûkraynî: Дніпропетровські маніяки, Dnipropetrovs'ki maniyaky) kujerên rêzeyî yên ûkraynayî berpirsiyar in ji rêze kuştinên li Dnipropetrovsk di hezîran û tîrmeha 2007an de. Doz navûdengek zêde bi dest xist ji ber ku kujeran tomarên vîdyoyê yên hin kuştinan çêkirin, bi yek ji vîdyoyan ku di înternetê de derket. Du xortên 19 salî, Vîktor Sayenko (bi ûkraynî: Віктор Саєнко) û Îgor Suprunyuk (bi ûkraynî: Ігор Супрунюк), hatin girtin û bi 21 kuştinan hatin sûcdarkirin. [1] [2]

Komplogerê sêyem, Oleksandr Hanja ( bi ûkraynî: Олександр Ганжа), bi du talanên çekdarî yên ku beriya qirkirinê pêk hatin, hat sûcdarkirin. [3] [4] Di 11 Sibat 2009 de, her sê bersûc sûcdar hatin dîtin. Sayenko û Suprunyuk bi cezayê muebbetê, li Hanzha jî 9 sal ceza hat dayîn. [5] Parêzerên Sayenko û Suprunyuk îtîrazek dan destpêkirin, ku ji hêla Dadgeha Bilind a Ukraynayê di Mijdara 2009 de hate red kirin [6] [7] [8]

Kuştin[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Du cînayetên yekem dereng di 25 Hezîran 2007 de qewimîn. Mexdûra yekem jinek 33-salî Yekaterina Ilchenko bû, [9] ku piştî çay vexwarinê li mala hevala xwe diçû malê. Li gorî îtîrafên Sayenko, ew û Suprunyuk "ji bo meşê derketine". Suprunyuk çakûç hebû. Gava ku Ilchenko di ber re derbas dibû, Suprunyuk "dizivire" û li kêleka serê wê xist. Cenazeyê Îlçenko saet di 05.00'an de ji aliyê dayika wê ve hat dîtin am [10] Di nav saetekê de piştî kuştina yekem, her du zilam êrîşî qurbaniya xwe ya paşîn, Roman Tatarevich, kirin, dema ku ew li ser rûnikek li nêzî cîhê kuştina yekem radiza. Serê Tatarevîç gelek caran bi tiştên sivik hat şikandin û ew nedihat naskirin. Doz li hemberî dozgeriya komarê ya herêmê hate danîn. [10]

Di 1ê Tîrmehê de, du mexdûrên din, Yevgenia Grischenko û Nikolai Serchuk, li bajarokê Novomoskovskê hatin kuştin. [11] Şeva 6ê Tîrmehê li Dniproyê 3 kesên din hatin qetilkirin. Yê yekem Egor Nechvoloda bû, leşkerekî artêşê yê vê dawiyê ji kar hat derxistin, yê ku dema ji klûbeke şevê diçû malê, bi şînê hat birîn. Diya wî danê sibehê li ber avahiya xaniyê wan a li Kolana Bohdan-Khmelnytsky cenaze dît. [11] Yelena Shram, cerdevaneke şevê ya 28 salî, piştre li dora kolana Kosiora hat kuştin. [12] Li gorî îtîrafkirina Sayenko ya bi kaset, dema ku Shram ber bi wan ve diçû, Suprunyuk bi çakûçê ku di bin kirasê xwe de veşartibû lê xist û piştî ku ew ket xwarê çend caran lê xist. Çenteyek bi cil û bergên wê tije kiribû. Zilaman çente hildan, bi cil û bergên çakûç paqij kirin û çente avêtin derve. [13] Dûv re heman şevê, mêran jinek bi navê Valentina Hanzha (têkiliya xwe ya diyar bi hev-bersûc Alexander Hanzha re tune), dayika sê zarokan û mêrek astengdar qetil kirin. [11]

Roja din, 7 Tîrmehê, du xortên 14-salî ji Pidhorodne, bajarokekî nêzîk, dema ku diçûn masîgiriyê rastî êrişê hatin. Yek ji du hevalan Andrey Sidyuk hat kuştin, lê yê din Vadim Lyakhov piştî ku xwe li daristanê veşart, karî bireve. [14] Dûv re, di 12 Tîrmehê de, Sergei Yatzenko yê 48 salî, ku ji ber nexweşiya penceşêrê ya dawî seqet bû, dema li motorsîkleta xwe ya Dnepr siwar bû, winda bû. Laşê wî yê lêxistî piştî çar rojan hat dîtin, ku nîşanên êrîşa hovane jî piştî çar rojan di germa havînê de xuya bûn. [15] Tenê çend roj şûnda, di 14ê Tîrmehê de Nataliya Mamarchuk a 45 salî li gundê Diyovka yê nêzîk li skotêra xwe siwar bû. Dema ku ew di nav deverek daristanî re derbas dibû, du zilam nêzîkî wê bûn û ew xistin xwarê. Dûv re wan bi çakûç an lûleyekê ew bi fîşekan kuştin û bi skotera wê ajotin. Şahidên xwecihî li dû xwe hişt lê êrîşkar ji ber çavên xwe winda kirin. [16] [17]

Sêzdeh cînayetên din jî li pey bûn, bi gelemperî gelek laş di heman rojê de hatin dîtin. Ji 14ê Tîrmehê heta 16ê Tîrmehê her roj 2 qurbanî ji bilî serpêhatiyên berê hatin dîtin. Mexdûran bi awakî rasthatî hatin hilbijartin. Di nav wan de zarok, extiyar, koçer an jî kesên di bin bandora alkolê de gelek kes ji êrîşan metirsîdar bûn. Piranîya qurbanîyan bi bikaranîna tiştên berf hatin kuştin, di nav de çakûç û barên avahîsazîya pola. Gelek caran derbe li rûyê wan dihatin kirin û nedihatin naskirin. Gelek qurbanî jî hatin sinetkirin û îşkence kirin; hin qurbanî hê sax bûn çavên wan jê kirin. Jineke ducanî fetusêwê ji zikê wê birrî. Li ser tu mexdûran êrîşa zayendî nehatiye ragihandin. Her wiha telefonên destan û tiştên din ên giranbuha jî ji hin kesên mexdûr re hatin dizîn, tiştên wan li dikanên destan ên li herêmê hatin girtin. Lêbelê, piraniya qurbaniyan tiştên wan saxlem hiştin. Kuştin qadeke erdnîgarî ya mezin girtibû ser xwe. Ji xeynî Dnipro, gelek li deverên derveyî yên herêma Dnipropetrovsk qewimîn. [18]

Lêkolînî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Heya êrîşa 7'ê Tîrmehê ya li ser du kurên li Pidhorodne pêk hat, têkiliya fermî di navbera cînayetan de nehat çêkirin. Vadim Lyakhov, yê sax bû, di destpêkê de hate girtin, bi gumanbariya kuştina hevalê xwe. [19] Hate ragihandin ku di dema lêpirsînê de ji aliyê polîsan ve nehiştiye ku bi parêzeran re hevdîtinê bike. [19] Lêbelê, zû eşkere bû ku ew ne berpirsiyarê mirina hevalê xwe ye, ji ber ku ev kuştin bi geşbûna kuştinê ve girêdayî ye. Lyakhov bi lêkolîneran re hevkarî kir ku nexşeyên êrîşkaran çêbikin. [20] Du zarokên xwecihî yên ku di heman demê de şahidiya êrîşa 14ê Tîrmehê ya Mamarçuk jî kiribûn, ku di konekî çend metre dûr de veşartibûn, di heman demê de ravekirinek berfireh pêşkêş kirin ku ya ku ji hêla Lyakhov ve hatî dayîn piştrast dike.

Hêzek xebatê zû ji Kyivê hat şandin, bi serokatiya lêkolînerê sûcdar Vasily Paskalov. [21] Nêçîra mirov zû mezin bû ku piraniya dadrêsiyên herêmî digire nav xwe, [22] û hate ragihandin ku zêdetirî 2,000 lêkolîner li ser dozê xebitîn. [23] Lêpirsîn di destpêkê de veşartî bû. Der barê cinayetan de tu agahîyên fermî nehatine belavkirin, gelê herêmê jî derbarê êrîşên muhtemel de hişyarî nedane an jî şiroveyên gumanbaran nehatine dayîn. [22] Lêbelê, gotegotên êrîşan piraniya şêniyên herêmê bi şev li malê hiştin. [24] Di dawiyê de, vekoleran bi awayekî bijartî nexş û lîsteyên milkên dizî li dikanên piyonênherêmî belav kirin, û di demek nêzîk de, milkê dizîn dest pê kir ku li dikanên pawan ên Navçeya Novokodatskyi ya bajêr were naskirin.

Gumanbaran[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Sê gumanbar Viktor Sayenko, Igor Suprunyuk û Alexander Hanzha di 23 Tîrmeh 2007 de hatin girtin. Suprunyuk hewl da ku têlefonek desta ya ku ji qurbaniyek di dikanek piyonên herêmî de hatî dizîn bifroşe, 150 ₴ (di 2007-an de dora 30 $ Amerîkî) xwest. Karbidestên dadrêsî cîhê têlefonê şopandin dema ku xwediyê dikanê ew vekir da ku fonksiyona wê kontrol bike. [25] Sayenko û Suprunyuk li nêzî kaseya dikanê hatin girtin. [26] [27] [28] Hanzha li malê hate girtin, hate ragihandin ku karîbû têlefonên desta û zêrên din ên dizîn davêje tuwaletê. Tişt hatin bidestxistin, lê hemû agahiyên li ser têlefonan winda bûn. [29]

Sê gumanbar bi hev re çûbûn dibistanê, [30] û di 14 saliya xwe de hin xalên hevpar dîtin. "Ez û Igor [Suprunyuk] hem ji bilindahiyê ditirsiyan, hem jî em ditirsiyan ku em ê ji aliyê zordestan ve werin lêdan," Sayenko di dema lêpirsînê de got. Suprunyuk ji bo xilasbûna ji tirsên xwe şîret xwest, ku bû sedem ku xort bi saetan li balkonek apartmana xwe ya qata 14-an rawestin, li ser hêlînê daleqandî. Tê gotin ku vê yekê bandorek erênî li ser tirsa wan a ji bilindahiyê kiriye. [31] Hat ragihandin ku Hanzha di nav sêyan de ya herî qels bû. Fobiya wî ya xwînê hebû, û tewra nexwest ku pitika xwe bişon, ji tirsa ku ew bişewite. Suprunyuk pêşniyar kir ku bi êşkencekirina kûçikên bêxwedî bi tirsan re rû bi rû bimînin. Xortan li devereke daristanî ya nêzî mala xwe kûçik girtin, ji daran darve kirin, lingê wan jê kirin û li kêleka cenazeyan wêne kişandin. [31] Di delîlên dozgeriyê de gelek ji van wêneyên ku gumanbaran di temenê biçûk de kişandine hene. Hin wêne nîşan didin ku kur swastikas û sembolên din bi xwîna heywanan xêz dikin, û silava Naziyan didin. [31] Di wêneyekî de, Suprunyuk bi firçeya diranan, mîna mustaqên Adolf Hitler, poz dide. Suprunyuk di 20'ê Nîsanê de, di heman roja Hîtler de ji dayik bû û vê rastiyê anî ziman. [32] [33] Vîdyoyek dirêj ku tê de nîşan dide ku sê zarokek spî îşkence dikin, li dadgehê hate pêşandan. [32] [34]

Dema ku xort 17 salî bûn, Suprunyuk li xortekî herêmî xist û bîsîklêta wî dizî, paşê ew firot Sayenko. Her du jî hatin girtin, lê ji ber temenê xwe neçûn girtîgehê. [35] Piştî lîseyê, Hanzha di navbera karên xerîb de, ku di nav wan de pastrychef û karkerek avahîsaziyê bû, diçû. Di dema girtina wî de ew demek bû bêkar bû. [36] [37] Sayenko bi demkî çû enstîtuya metalurjiyê [38] û wek cerdevan xebitî. [39] Suprunyuk bi fermî bêkar ma, lê debara jiyana xwe bi ajotina Daewoo Lanosaxwe ya kesk wekî taksiyek bê ruxset dikir. Hat ragihandin ku otomobîl ji dêûbavên wî diyariya rojbûnê bû. [40]

Çend meh beriya kuştinê, Suprunyuk – bi alîkariya Sayenko û Hanzha – dest bi girtina rêwiyan û dizîna wan kir. [41]Daewooyek kesk a bi nîşaneya taksê ya taksê bi gelemperî wekî wesayîta ku di kuştinan de hatî bikar anîn hate binav kirin. Li gorî îtîrafên gumanbaran, hin mexdûrên kuştinê wek rêwiyên di taksê de hatin hilgirtin. [42] Hat ragihandin ku Hanzha beşdarî yekê bû ku tê de du mêr hatin dizîn û paşê red kir ku beşdarî ti êrişên din bibe. [43]

Medya herêmî ragihand ku gumanbaran dêûbavên bi bandor ên dewlemend hene ku bi qanûnên herêmî re têkilî hene. Vladimir Suprunyuk, bavê Suprunyuk, di hevpeyvîna xwe ya ji bo Segodnya de diyar kir ku ew li Yuzhmash wekî pîlotek ceribandinê xebitîbû, pir caran bi Leonid Kuchma, serokê paşerojê yê Ukraynayê re difiriya, û piştî ku Kuchma rabû ser kar, di firînên navxweyî de wekî pîlotê xwe yê kesane berdewam kir. [44] Desthilatdarên herêmî, di nav de cîgirê wezîrê navxwe Nikolay Kupyanskiy, di destpêkê de behsa bandora gumanbar a malbatên gumanbaran kirin, [45] lê paşê ev nirxandin red kirin, îdia kirin ku her sê gumanbar ji malbatên xizan hatine. Lê belê Sayenko di dadgehê de ji aliyê bavê wî, parêzer Igor Sayenko ve hat temsîlkirin. [46]

Bazarî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Sê mêr bi tevlêbûna di 29 bûyerên cuda de hatin tawanbar kirin, di nav de 21 kuştin û heşt êrîşên din ku qurbanî sax man. [47] Suprunyuk bi 27 dozan, di nav de 21 bersûcên kuştina sermaye, heşt talankirina çekdarî, û yek jî ji ber zilma li ser heywanan, hat tawanbarkirin. Sayenko bi 25 bûyeran, ji wan 18 kuştin, 5 talan, û yek jî ji ber zilma heywanan hat tawanbar kirin. Hanzha bi du tawanên dizîna çekdarî ya ku ji bûyereke 1ê Adar, 2007ê li Kamianske hat tawanbar kirin. [48]

Her sêyan zû li xwe mikur hatin, her çend Suprunyuk paşê îtîrafa xwe paşve kişand. Darizandina wan di Hezîrana 2008 de dest pê kir. Suprunyuk sûcê xwe qebûl nekir, her du gumanbarên din jî li ser hemû sûcdaran sûc qebûl kirin. [49] Vîktor Chevguz, parêzerê eslî yê parastina Suprunyuk, piştî ku hate ragihandin ji ber ku serlêdana muwekîlê wî ya dînbûnê nehat qebûlkirin xemgîn bû, dev ji dozê berda. Parêzerên malbatên mexdûran angaşt kirin ku asta lênêrîna ku kujeran di dema tawanên wan de tê wê wateyê ku ew bi tevahî ji kiryarên xwe haydar bûne. [50]

Di delîlên dozgeriyê de lekeyên xwînê yên li ser cil û bergên gumanbaran û qeydên vîdyoyê yên cînayetan hebûn. Parastinê red kir ku kesên di vîdyoyan de gumanbar in, îdîa kir ku di lêpirsînê de pirsgirêkên cidî hene, di nav de herî kêm 10 cînayetên din ên ku ji hêla dozgeriyê ve hatine veşartin, [51] gumanbar veşartkirina girtina zêde ya kesên xwedî têkiliyên hêzdar ên ku bêyî ku bêne sûcdar kirin hatine berdan, tewra navên hin kesên din ên ku tê texmîn kirin bi kuştinan re têkildar in. [52] Doz ji aliyê heyeta dadweran ve bi serokatiya dadger Îvan Sençenko hat dîtin. [53] Dozgeriyê ji bo Sayenko û Suprunyuk, ji bo Hanzha jî 15 sal cezayê giran xwest. [54] Ukrayna ji Sibata 2000-an vir ve cezayê darvekirinê tune ye, piştî ku Dadgeha Destûra Bingehîn di Kanûna 1999-an de cezayê darvekirinê nedestûrî da [55]

Sorkirinî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Dozgeriyê sedema kuştinê eşkere nekir. Medyaya herêmî ragihand ku plana kujeran hebû ku ji vîdyoyên kuştinê yên ku tomar kirine dewlemend bibin. Hevala yek gumanbar ragihand ku wan plan kiriye ku çil vîdyoyên cuda yên kuştinan çêbikin. Ev ji hêla hevalek berê ya polê ve hate piştrast kirin ku îdîa kir ku wî pir caran dibihîst ku Suprunyuk bi "operatorek malperek biyanî ya dewlemend" nenas re di têkiliyê de ye ku çil vîdyoyên snuff ferman da û gava ku ew werin çêkirin dê gelek drav bide. [56] Midûrê Ewlekariya Herêmê Ivan Stupak îdiaya ku cînayet bi çêkirina vîdyoyên qutkirina înternetê hatine kirin red kir û got ku tu delîlên vê yekê tune. [57] Alîkarê Wezîrê Karên Hundir Nikolay Kupyanskiy şîrove kir "Ji bo van xortan, kuştin wek şahî an nêçîrê bû". [58] Di dozê de derket holê ku Suprunyuk der barê dozê de qutiyên rojnameyê berhev kirine. [59] Di hin wêneyên sûcan de sernav hatin lêkirin, di nav de: "Divê yên qels bimirin. Yê herî xurt wê bi ser keve.” [60]

Îdîayên parastinê[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Tîma hiqûqî ya ku parastina gumanbaran dike ji sê parêzeran, ji bo her gumanbarek parêzerek pêk tê. Her sê parêzer di eslê xwe de ji aliyê dadgehê ve hatibûn tayînkirin, lê piştî danişînên destpêkê, Sayenko daxwaz kir ku ji hêla bavê xwe ve were temsîl kirin ji ber ku parêzerê wî yê tayînkirî diyar e ku tenê du meh berê dibistana dadrêsî qedandiye. [61] Daxwaz hat pejirandin, ku ji ber ku bavê Sayenko xwe bi delîlan nas kir, proses bi awayekî girîng dereng xist. Igor Sayenko bû kesayeta herî girîng a parastinê, gelek hevpeyvînan da û di dozên dadgehê de rola pêşeng girt.

Parêzerên Hanzha parastina xwe li ser vê yekê bingeh girtin ku ew tu carî beşdarî kiryara kuştinê nebû, û tenê bi bûyerek tenê çar meh beriya destpêkirina kuştinan bû, ku tê de du zilam li bajarokê Dniprodzerzhynsk yê nêzîk hatin dizîn. Hanzha sûcê xwe qebûl kir, hêvî dike ku di cezakirinê de nerm be. [62]

Stratejiya parastinê ya her du gumanbarên din ew bû ku li eniyeke berfireh êrîşî dozgeriyê bikin. Di nav wan de lîderê ekîba girtinê û lêpirsînerê sereke yê dozê jî di nav de gelek lêkolîner hatin stendinê. Parastinê îdia kir ku lêgerînên neqanûnî, qeydên ne rêkûpêk girtine û di dema lêpirsînê de pirsgirêk hene. Igor Sayenko pirsên li ser kasêta vîdyoyê ya lêgerînên ku li apartmanên gumanbaran hatine kirin, kirin. Li gorî Sayenko, kasêt bi berdewamî disekine û ji nû ve dest pê dike, delîlên ku tenê piştî ku ji hêla vekoleran ve hatine girtin nîşan dide, lê qet dema rastîn a keşfê nîşan nade. [63] Tîma hiqûqî jî red kir ku kesên di vîdyoyên kuştinê de gumanbar bin.

Di hevpeyvînekê de bi Komsomolskaya Pravda re, Igor Sayenko îdîa kir ku gumanbarê çaremîn bi navê Danila Kozlov di destpêkê de bi kuştinan hate tawanbar kirin. [64] Xwişka mexdûran Elena Shram Tatiana Shram jî di hevpeyvînekê de diyar kir ku wê dîtiye ku navê Kozlov di belgeyên dadgehê de hatiye gotin û tê gotin ku Kozlov ji kuştinan haydar bûye û beriya ku xwişka xwe were kuştin bi gumanbaran re bûye. Shram her wiha got ku vekoleran jê re gotine ku Kozlov azad e ji ber ku wî "kes nekuştiye", û dema ku parêzerê wê hewl da ku mijarê li dadgehê bîne ziman, dadger "ji wî xwest ku rûne". [65]

Igor Sayenko berdewam kir ku li ser bandora malbatên "kujerên rastîn" spekulasyonan kir, îdia kir ku wî hevpeyvînek bi qurbaniyek reviyayî re kir ku ji tirsa jiyana xwe dixwest nasnameya wî veşartî bimîne. Ev mexdûrê ku navê wî nehat zanîn îdia kir ku wî bergumanên êrîşa xwe nas kirine û du zilamên din jî hatine naskirin û girtin. Gumanbar piştî saetekê ji ber zextên malbatan hatin berdan û 2 jê mufetîs jî ji kar hatin dûrxistin. [66] Sayenko di dadgehê de diyar kir ku 4 roj beriya 3 gumanbar bên girtin, polîsan 2 mêr û jinek ku yek ji wan kuştinan pêk anîne girtin. Gumanbaran êrîşî polîs kirin, lê bi navên Sayenko û Suprunyuk hatin girtin û girtin, lê ew ne ew kesên ku niha tên darizandin. Sayenko di dadgehê de got, "Lê niha ev hûrgulî têne veşartin". “Lêpirsîn îdia dikin ku ev yek pêk nehatiye. Lê di nav Milîsiyê de kesên efser hene, ku di 19ê tîrmeha (July) 2007ê de rapor wergirtin ku ew sê kes hatine girtin. [...] Lê mixabin, derket holê ku kesên hatine girtin dê û bavên xwe yên hêzdar hene. Ji ber vê yekê agahdarî zû hat tepisandin, û li şûna wê, kurê min û du hevalên wî bi rêyên hesinî hatin girtin. Ez jî di wê baweriyê de me ku keça ku wê rojê hatiye girtin, ji wê demê derketiye derveyî welat û niha li Almanyayê ye.” [67]

Tîma parastinê jî îdîa kir ku dozgeriyê agahiyên ku muwekîlên wan beraat kirine ji dadgehê veneşart. Igor Sayenko îdia kir ku polîs bi şahidan re hevpeyvîn kiriye û delîlên du kuştinên din jî bi dest xistine. Gumanbaran ji bo dema van cînayetan alibîyeke xurt hebû, ji ber vê yekê hemû agahiyên li ser van tawanan ji dosyeyê hatin derxistin. [68]

Parastina Sayenko îdia kir ku "girêdayîtiya wî ya psîkolojîk" bi Suprunyuk heye, ku wan jê re digotin serokê zengilê. Wan îdîa kir ku Suprunyuk gelek caran Sayenko tehdît kiriye û ku Sayenko ji jiyana wî ditirse. Sayenko di dadgehê de îfade kir ku ew ji pola 7-an ve di tirsa Suprunyuk de berdewam bû. [69]

Stratejiya tîmê berevaniyê hin piştgirî ji malbatên mexdûran werdigire, ku tê ragihandin ku ji pêvajoya qanûnî ya hêdî-hêdî dimeşe û veşartîkirina îdîaya ji hêla vekoleran ve nerazî bûn. Hin xizmên qurbaniyan ji medyayê re gotin ku ew plan dikin ku rêxistinek serbixwe ji bo şopandina dozên dadgehê ava bikin. [70] Desthilatdarên Ukraynayê bi tundî red kirin ku kesê çaremîn di kuştinan de hebe ku hîna jî azad e û got ku gotegotên tawanên bi heman rengî ji dema girtina sê gumanbaran ve bêbingeh in. [71]

Vîdyo û wêneyên kuştinê[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Di telefonên destan û kompîturên kesane yên gumanbaran de gelek qeydên vîdyoyê yên kuştinan hebûn. Vîdyoyek bi sernavê "3 Guys 1 Hammer", [72] ku kuştina Sergei Yatzenko-yê 48 salî nîşan dide, di înternetê de derket. Ew li deverek daristanî li ser pişta xwe dirêjkirî tê dîtin û bi çakûçekî ku di hundirê çenteyekî plastîk de girtiye gelek caran li rûyê wî dixin. Êrîşkarek bi kulmekê li çav û zikê Yatzenko dixe. Paşê Yatzenko bi çakûçê tê lêdan da ku ew miriye. Êrîş zêdetirî çar deqeyan berdewam dike, di dema ku mexdûr ji ser hişê xwe diçe û ji hişê xwe derdikeve. Di dema vîdyoyê de kujerek li ber kamerayê bişirî tê dîtin. [73] Kujer vedigerin wesayîta xwe, nîşan didin ku sûc li kêleka rê, li kêleka wesayîta wan a parkkirî pêk hatiye. Ew bi aramî li ser kuştinê nîqaş dikin, matmayîna sivik diyar dikin ku mexdûr hîna nefesê dikişand piştî ku pîçek di mejiyê wî yê vekirî de hate xistin. Gumanbar paşê destên xwe û çakûçê bi şûşeya avê dişon û dest bi ken dikin. Tenê du gumanbar di vîdyoyê de xuya dikin, ku yek her gav li pişt kamerayê ye.

Di destê gumanbaran de gelek wêneyên ku wan beşdarî merasîma cenazeyên qurbaniyan dikin jî hatin dîtin. Ew dibişirîn û tabût û kevirên goran " hildiweşînin " têne dîtin. Di dadgehê de delîlên îstismarkirina heywanan jî hatin nîşandan, bersûcan li kêleka cesedên heywanan ên sinetkirî radiwestin. [74]

Delîlên wênekêşî û vîdyoyê di 29 Cotmeha 2008 de, wekî beşek ji pêşandanek mezin a zêdetirî 300 wêne û du vîdyoyan, li dadgehê hate pêşandan. [75] Parêzgeran nerazîbûn nîşanî pêşkêşiyê da û îdia kir ku delîl bi qaçaxî hatine bidestxistin û mijarên di vîdeoyê û wêneyan da tên nîşandan bi awayekî dîjîtal hatine guherandin ku dişibin gumanbaran. [76] Dema ku ji Sayenko û Suprunyuk hat pirsîn ka ew kesên di wêneyan de nas dikin, wan bersiv da ku ew nas nakin. Dadger Ivan Senchenko bersiv da û got: "Hûn ne kor in." [77] Valery Voronyuk, pisporê sererastkirina fîlim û vîdyoyê, şahidî kir ku vîdyo ne sexte û ne hatî guhertin. [78] Dadgehê hemû îtîrazên parastinê red kir, îdiaya dozgeriyê ya ku malzeme resen e qebûl kir û bersûcên ku mexdûrên xwe kuştine nîşan da. [75]

Di vîdyoyê de qurbanî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Kesê ku kuştina wî di vîdyoya belavbûyî de hatiye tomarkirin bi navê Sergei Yatzenko yê ji gundê Taroms'ke (uk; ru) ye.</link> . Kuştina wî di 12'ê Tîrmeha 2007'an de pêk hat û cenazeyê wî di 16'ê Tîrmehê de hat dîtin. [79] Yatzenko 48 salî bû. Di van demên dawî de ji ber tumora kanserê ya di qirika wî de neçar mabû ku teqawid bibe. Tedawiyê hişt ku ew ji bo demekê nekaribe biaxive, lê Yatzenko ji ber ku nikare bixebite nerazî bû û berdewam kir ku li derdora gund karên xerîb bibîne. Wî karên piçûk ên avahîsaziyê kir, erebe tamîr kir, selik çêdike û ji malbata xwe re xwarin çêdike. Di dema kuştina wî de dest bi dengê xwe dikir. Yatzenko zewicî bû û du kur û neviyek wî hebûn. Li dayika xwe ya astengdar jî mêze dikir.

Roja cînayetê saet derdora 14:30an de telefonî hevjîna xwe kiriye û gotiye ew ê motorsîkleta xwe tije bike û serdana neviyê xwe bike. Qet nehat mala neviyê xwe, saet di 18:00 de telefona wî qut bû. Jina wî Lyudmila gazî hevalekî xwe kir û li gund geriya, ji tirsa ku mêrê wê nexweş ketibe an qezayek motorsîkletan bike. Wan nikarîbûn nîşanek wî bibînin. Her wiha nekarîn raporek kesek winda bikin, ji ber ku li Ukraynayê kesek nayê winda kirin heta herî kêm 72 demjimêran piştî dîtina dawî. Dotira rojê, Lyudmila wêneyên mêrê xwe li dora gund belav kirin û ji bo lêgerîna devera derdorê bêtir alîkariya herêmî kir. Çar roj şûnda, welatiyekî ku yek ji posterên Lyudmila dît, hat bîra wî ku li deverek daristanî ya dûr a li ber çopek çopê, bîsîkletek Dnepr a terikandî dît. Wî xizmên Yatzenko birin cihê bûyerê û li wir cesedê wî yê perçebûyî û perçebûyî dîtin. [80]

Rastiya ku kuştina Yatzenko bi vîdeoyê hatiye girtin, heya rûniştina dadgehê ya 29ê Cotmeha 2008an ji raya giştî re nediyar bû. Vîdeoya ku nehate montajkirin ji aliyê dozgeriyê ve di çarçoveya pêşkêşiyeke mezin de hat nîşandan, di galeriyê de bû sedema şokê. Dadgehê bi dozgeriyê re qebûl kir ku vîdyo rast e, nîşan dide ku Suprunyuk êrîşî mexdûran dike û Sayenko zilamê li pişt kamerayê ye. [81]

Vîdyoya ku kuştina Sergei Yatzenko nîşan dide, li malperek şokê ya ku li Dewletên Yekbûyî ye û di 4ê Kanûna 2008-an de ye derket. Ekaterina Levchenko, şêwirmenda wezîrê karên hundur ê Ukraynayê, rexne li vê belavokê girt, lê qebûl kir ku kontrolkirina vîdyoyên li ser Înternetê "bi rastî ne gengaz e". [82] Caitlin Moran ji The Times beşek ji vîdyoyê temaşe kir û berteka xwe di quncika xwe ya Çile 2009 de bi bîr anî [83]

Ceza kirin[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Wêne:Suprunyuck hammer.jpg
Suprunyuk bi çakûçê wêne kişand; Dadgehê sedema kujeran wekî "xwe erêkirina nexweş" bi nav kir.

Di 11 Sibat 2009 de, dadgeha Dnipro, Sayenko û Suprunyuk bi kuştina bi plan sûcdar dîtin û her du jî bi hepsa hetahetayî ceza kirin. [84] Suprunyuk ji 21 kuştinan, Sayenko ji [85] kuştinan sûcdar hat dîtin. Piştî ku ji ber tawanên diziyê sûcdar hatin dîtin jî 15 sal ceza li wan hat birîn. Hanzha ku di kuştinan de cih negirt, ji ber diziyê sûcdar hat dîtin û 9 sal cezayê girtîgehê lê hat birîn. [86] [87] Sayenko û Suprunyuk jî ji ber sûcên zilma heywanan sûcdar hatin dîtin. Hanzha di derbarê Sayenko û Suprunyuk de wiha got: "Heke min hovîtiyên ku ew dikarin bikin bizaniya, min ê bi çekan nêzî wan nebûna." [88] Dadger di biryarê de diyar kir ku sedema sereke ya sûcan xwesteka "xwebaweriya nexweş" bûye. [89] Dadgehê bal kişand ser bersûcan, "xizaniya cîhana wan a hestyarî, û ne eleqedariya wan bi mirovan û pîvanên exlaqî re". [90]

Biryara dadgehê çend sed rûpel bû û di nav du rojan de hat xwendin. Parêzerên Sayenko û Suprunyuk niyeta xwe ya îtîrazê ragihandin û gotin ku rastbûna delîlên wêne û vîdyoyê ji gumanek maqûl nehatiye destnîşankirin. Ev îdia ji hêla Edmund Saakian, parêzerê yek ji malbatên qurbaniyan ve hate red kirin, ku şîrove kir: "Di teoriyê de, wêneyek dikare sexte be, lê ji bo sextekirin, vîdyoyek çil deqeyî pêdivî bi studyoyek û salek tevahî heye." Nûnera malbatên mexdûran Larissa Dovgal, îdia kir ku sûcdarên din ên ku di sûcan de cih digirin hê jî dikarin serbest bin. [91]

Dêûbavên Sayenko û Suprunyuk baweriya xwe bi bêgunehiya kurên xwe dubare kirin. Vladîmîr Suprunyuk îdia kir ku Îgor ji bo îtirafkarê xwe bistîne rastî îşkenceyê hatiye, polîsan serê wî girtiye û bi darê zorê bi dûmana cixareyê vehşandiye. Di konfêranseke rojnamevanî ya televîzyonî de, wî behsa nelirêtiyên di lêkolînê de kir û got ku doza derbarê kurê wî de derew e. [92] Sayenko îddîa kir ku kurê wî keriyek e û ev sûc ji aliyê xizmên rayedarên payebilind ve hatine kirin. [93] Dê û bav diyar kirin ku niyeta xwe heye ku serî li Dadgeha Bilind a Ukraynayê û Dadgeha Mafên Mirovan a Ewropayê bidin. [94] Dêûbavên Sayenko û Suprunyuk jî îdia kirin ku cezayê li ser Hanzha pir sivik bû. [95] Anketek ku li Dnipro hat kirin diyar kir ku 50,3% ji mirovan bawer dikin ku ceza adil e, û 48,6% bawer dikin ku divê ceza girantir bûya. [96] Di Nîsana 2011-an de, anketek dît ku nêzîkê 60% ji Ukrayniyan cezayê darvekirinê ji bo kuştinên rêzefîlm ên ku xeletiya dadrêsî jê re hatî derxistin dixwazin. [97]

Lidijderketin[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Di 18 Tebax 2009 de, Dadgeha Bilind a Ukraynayê doz vegerand dadgeha temyîzê ya herêmî ya Dnipro. Ev tevger ji aliyê Igor Sayenko ve hat pêşwazîkirin û diyar kir ku ev pêngav ji bo paqijkirina navê kurê wî ye. [98] Di civîneke çapemeniyê de, Igor Sayenko û Vladimir Suprunyuk baweriya xwe dubare kirin ku doz li ser delîlên çêkirî ye. Berdevkê Serdozgeriyê diyar kir ku biryara vegerandina dosyayê ji bo dadgeha temyîzê prosedurî ye û ew di wê baweriyê de ne ku dê biryar bê erêkirin. Serlêdan ji bo 5ê cotmeha 2009ê hat plankirin [99] [100] [101] Dayikên Sayenko û Suprunyuk di hevpeyvîna xwe ya bi rojnameya Novi Most re gotin ku zarokên wan li girtîgehê bi awayekî baş tên dermankirin. Her wiha hat ragihandin ku Igor Sayenko li ser vê mijarê difikire ku malperek ava bike. [102]

Di 24'ê Mijdara 2009'an de Dadgeha Bilind a Ukraynayê cezayê heta hetayî yê ku di Sibata 2009'an de li Sayenko û Suprunyuk hatibû dayîn erê kir. Hanzha cezayê xwe yê neh salan îtîraz nekir. [103]

Serbestberdana Hanzha[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Di Nîsana 2019an de, hat ragihandin ku Alexander Hanzha piştî neh salan ji girtîgehê derketiye û bi du zarokan re zewicî ye. [104]

Medya[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Belgefîlma Şîlî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Wêne:Suprunyuck roadside.jpg
Suprunyuk berî kuştina Sergei Yatzenko di 12 Tîrmeh 2007 de li tenişta rê dimîne. Çenteya plastîk a zer çakûçê ku di êrîşê de hatiye bikaranîn vedişêre. Guhertoyek dirêjtir a vîdyoya kuştina Yatzenko ji hêla rêzefîlma Belgefîlma Aquí en Vivo TV- ya Şîlî ve hate bidestxistin.

Di 2 Tebax 2010 de, kanala televîzyonê ya Şîlî MEGA belgefîlmek li ser vê dozê weşand. Navê wê Los maníacos del martillo bû ( The Hammer Maniacs ) û 1 saet û 25 hûrdeman wekî beşek ji rêzefîlma lêkolînê Aquí en Vivo bezî.( Li vir, bijî ). Rojnamevan Michele Canale çû Dniproyê û bi gelek kesên ku di dozê de beşdar bûn re hevpeyvîn kir.

Dêûbavên Sayenko û Suprunyuk bêgunehiya zarokên xwe parastin, di heman demê de detektîfên ku di dozê de beşdar bûn bîranînên xwe dan û nebûna piştrastkirina teoriya ku vîdyoyên kuştinê wekî fîlimên tîrêjê ji bo firotanê li derveyî welat hatine kişandin dubare kirin. Lidia Mikrenischeva, pîreka ku ji êrîşa bi çakûç sax filitî û di dadgehê de ji bo naskirina kujeran alîkarî kir jî hat axaftin. Bi bîr xist ku ji paş ve li serê wê xistine û ketiye erdê, lê dema ku kûçikên bi wê re bi dengekî bilind qîriyan û êrîşkar tirsiyan jiyana wê xilas bû. Nataliya Îlçenko, dayika yekem qurbaniya naskirî Ekaterina Ilchenko, bi bîr xist ku piştî êrîşa bi çakûç keça xwe nayê naskirin û diyar kir ku ji ber ku ji bo kêfê dikujin divê kujer bi heywanan re neyên berhevkirin.

Belgefîlm bi nîşandana cûrbecûr wêne û materyalên vîdyoyê yên ku berê nehatine dîtin ji dozê re balkêş bû. Ji çavkaniyek nenas, çêkeran guhertoyek dirêjtir û neserastkirî ya vîdyoya têlefonê ya ku kuştina Sergei Yatzenko di 12 Tîrmeh 2007 de nîşan dide, bi dest xistin. Sayenko û Suprunyuk têne dîtin ku li kêleka rê ya daristanê li kêleka taksiya xwe ya Daewoo Lanos rawestiyane, li benda hatina qurbaniyek minasib û nîqaş dikin ka ew ê çi bikin. Di yek xalê de, Suprunyuk tê dîtin ku bi dûrbînan ji bo her wesayitek nêzîk digere. Di heman demê de tê dîtin ku ew bi çakûçekî ku ew di hundurê çenteyek plastîk a zer de vedişêre, poz dike. Piştî 20 deqîqeyan, Sergei Yatzenko bi bîsîkletekê tê û berî ku êrîşa li daristanên kêleka rê dest pê bike, li erdê tê xistin. Ji zarokên Yatzenko hat xwestin ku beşdarî belgefîlmê bibin, lê wan red kir. Li gorî şîroveyê, bi kêmî ve pênc vîdyoyên din ên kuştinê têne zanîn. Vîdyoya Yatzenko ji derhênerê fîlimê tirsnak ê Şîlî Jorge Olguín re hate pêşandan, ku ew qas xemgîn bû ku nekaribû li hemî temaşe bike. Belgefîlmê her weha kurte perçeyên vîdyoyek pênc deqeyî ya kuştina qurbaniyek din ê maniak, zilamek nenas, nîşan da. Di yek xala vîdyoyê de, kujer şîrove dikin ku diranê zilamek zêrîn heye. Kesê bi derbên li serê xwe û bi kêrê hat kuştin, hin tiştên wî yên şexsî jî wek trofe hatin girtin.

Li Irkutsk doza kopîkirina îdîakirî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Di 5 Nîsan 2011 de, du ciwanên rûsî, Artyom Anoufriev (jidayikbûn 1992) û Nikita Lytkin (jidayikbûn 1993), ku wekî maniakên Akademiyê tê zanîn ji ber 6 kuştin û êrîşên li dijî niştecihên li Akademgorodok a Îrkutskê hatin girtin. Êrîşên ku bi çek û kêrê tê de bûn, di Kanûna 2010’an de dest pê kiribûn. Herdu jî hatin girtin piştî ku di kameraya mamê Lytkin de, ku ketibû gumanê, vîdyoyek ku tê de laşê jinek bi kêrê hatiye perçekirin, hat girtin. Li gorî nûçeyên medyayê, ciwan ji xwendina li ser manayên Dnepropetrovsk ên li ser înternetê bandor bûne. Muayeneyeke derûnî ew bi aqil dîtin, û wan ji bijîjkan re got ku ew mirovên qels wekî qurbanên xwe hildibijêrin. Di 2'ê Nîsana 2013'an de Anoufriev bi cezayê heta hetayê û Lytkin jî bi 24 sal cezayê girtîgehê hat mehkûmkirin.

Çavkanî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

  1. ^ "Three 19‑year-old youths committed 19 murders in Dnepropetrovsk during a month". UNIAN. Ji orîjînalê di 15 kanûna paşîn 2012 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 25 kanûna pêşîn 2008.
  2. ^ "Case 92: Dnepropetrovsk Maniacs - Casefile: True Crime Podcast". Casefile: True Crime Podcast (bi îngilîziya amerîkî). 11 tebax 2018. Ji orîjînalê di 27 tebax 2018 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 27 tebax 2018.
  3. ^ "Dnepropetrovsk maniacs did not Show Regret". Novomoskovsk City News (bi rûsî). Ji orîjînalê di 24 tebax 2011 de hat arşîvkirin.
  4. ^ "Dnepropetrovsk maniacs that operated in Dneprodzerzhinsk are already in Court". Dneprodzerzhinsk News (bi rûsî). Ji orîjînalê di 17 sibat 2011 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 13 kanûna paşîn 2009.
  5. ^ "Case 92: Dnepropetrovsk Maniacs - Casefile: True Crime Podcast". Casefile: True Crime Podcast (bi îngilîziya amerîkî). 11 tebax 2018. Ji orîjînalê di 27 tebax 2018 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 27 tebax 2018.
  6. ^ "Dnepropetrovsk maniacs: Court delivers its verdicts" (bi rûsî). Ji orîjînalê di 12 sibat 2012 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 11 sibat 2009.
  7. ^ "Dnepropetrovsk maniacs: Verdict readout (with television news video)" (bi rûsî). Ji orîjînalê di 23 sibat 2012 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 11 sibat 2009.
  8. ^ "Dnepropetrovsk maniacs: Sentence tomorrow" (bi rûsî). Ji orîjînalê di 4 nîsan 2012 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 11 sibat 2009.
  9. ^ "Viktor Sayenko and Igor Suprunyuk Murder 19 in a Month". Gazeta (bi rûsî). 29 tîrmeh 2007. Ji orîjînalê di 15 adar 2020 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 25 kanûna pêşîn 2008.
  10. ^ a b "Dnepropetrovsk maniacs: Details and victims' names". Zavtra (bi rûsî). Ji orîjînalê di 19 nîsan 2017 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 31 gulan 2009.
  11. ^ a b c "Bloody Trail – 3". Versii (bi rûsî). Ji orîjînalê di 14 nîsan 2020 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 4 kanûna paşîn 2009.
  12. ^ "How the Dnepropetrovsk Rippers were Caught". GlavRed (bi rûsî). Ji orîjînalê di 6 hezîran 2009 de hat arşîvkirin.
  13. ^ "Dnepropetrovsk maniacs Begin to Blame Each Other". MyCityUA (bi rûsî). Ji orîjînalê di 12 adar 2009 de hat arşîvkirin.
  14. ^ "How the Dnepropetrovsk Rippers were Caught". GlavRed (bi rûsî). Ji orîjînalê di 6 hezîran 2009 de hat arşîvkirin.
  15. ^ "Sergei Cheated Death Twice – First, a Car Accident, Then Cancer". www.facts.kiev.ua (bi rûsî). Ji orîjînalê di 26 tîrmeh 2009 de hat arşîvkirin.
  16. ^ "Before murdering people maniacs practiced on cats". GlavRed (bi rûsî). Ji orîjînalê di 27 sibat 2009 de hat arşîvkirin.
  17. ^ "Victims of the Dnepropetrovsk maniacs". Shcandal (bi rûsî). Ji orîjînalê di 31 kanûna paşîn 2009 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 11 kanûna paşîn 2009.
  18. ^ "Lowlifes planned 40 Murders" (bi rûsî). NEWSru. Ji orîjînalê di 3 adar 2009 de hat arşîvkirin.
  19. ^ a b "Case 92: Dnepropetrovsk Maniacs - Casefile: True Crime Podcast". Casefile: True Crime Podcast (bi îngilîziya amerîkî). 11 tebax 2018. Ji orîjînalê di 27 tebax 2018 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 27 tebax 2018.
  20. ^ "Survived Victim afraid the Murderers will not go to Jail". Segodnya (bi rûsî). Ji orîjînalê di 12 tîrmeh 2012 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 25 kanûna pêşîn 2008.
  21. ^ "Dnepropetrovsk maniacs Begin to Blame Each Other". MyCityUA (bi rûsî). Ji orîjînalê di 12 adar 2009 de hat arşîvkirin.
  22. ^ a b "Case 92: Dnepropetrovsk Maniacs - Casefile: True Crime Podcast". Casefile: True Crime Podcast (bi îngilîziya amerîkî). 11 tebax 2018. Ji orîjînalê di 27 tebax 2018 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 27 tebax 2018.
  23. ^ "Teenagers had Fun Murdering 19" (bi rûsî). NEWSru. Ji orîjînalê di 30 kanûna pêşîn 2008 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 25 kanûna pêşîn 2008.
  24. ^ "How the Dnepropetrovsk Rippers were Caught". GlavRed (bi rûsî). Ji orîjînalê di 6 hezîran 2009 de hat arşîvkirin.
  25. ^ "Case 92: Dnepropetrovsk Maniacs - Casefile: True Crime Podcast". Casefile: True Crime Podcast (bi îngilîziya amerîkî). 11 tebax 2018. Ji orîjînalê di 27 tebax 2018 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 27 tebax 2018.
  26. ^ "Bloody Trail – 3". Versii (bi rûsî). Ji orîjînalê di 14 nîsan 2020 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 4 kanûna paşîn 2009.
  27. ^ "Lowlifes planned 40 Murders" (bi rûsî). NEWSru. Ji orîjînalê di 3 adar 2009 de hat arşîvkirin.
  28. ^ Katsman, Vladimir. "Unusual Killers" (bi rûsî). www.euxpress.de. Ji orîjînalê di 19 tîrmeh 2011 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 17 nîsan 2009.
  29. ^ "How the Dnepropetrovsk Rippers were Caught". GlavRed (bi rûsî). Ji orîjînalê di 6 hezîran 2009 de hat arşîvkirin.
  30. ^ Konova, Natalia; Leontieva, Anna. "Mother of suspect: "My son is not a maniac."" (bi rûsî). Segodnya. Ji orîjînalê di 4 adar 2012 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 1 tebax 2009.
  31. ^ a b c "Case 92: Dnepropetrovsk Maniacs - Casefile: True Crime Podcast". Casefile: True Crime Podcast (bi îngilîziya amerîkî). 11 tebax 2018. Ji orîjînalê di 27 tebax 2018 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 27 tebax 2018.
  32. ^ a b "Dnepropetrovsk maniacs that operated in Dneprodzerzhinsk are already in Court". Dneprodzerzhinsk News (bi rûsî). Ji orîjînalê di 17 sibat 2011 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 13 kanûna paşîn 2009.
  33. ^ Leontieva, Anna. "Court shocked by brutal Dnepropetrovsk maniacs video" (bi rûsî). www.segodnya.ua. Ji orîjînalê di 4 adar 2012 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 16 nîsan 2009.
  34. ^ "The maniacs case: suspects charged with 21 murders deemed fit to stand trial" (bi rûsî). Segodnya. Ji orîjînalê di 1 nîsan 2012 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 13 kanûna paşîn 2009.
  35. ^ "The Guys First Practiced on Cats" (bi rûsî). NEWSru. Ji orîjînalê di 22 adar 2012 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 25 kanûna pêşîn 2008.
  36. ^ Konova, Natalia; Leontieva, Anna. "Mother of suspect: "My son is not a maniac."" (bi rûsî). Segodnya. Ji orîjînalê di 4 adar 2012 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 1 tebax 2009.
  37. ^ "Dnepropetrovsk was terrorized by rich kids?". GlavRed (bi rûsî). Ji orîjînalê di 11 tîrmeh 2011 de hat arşîvkirin.
  38. ^ "Bloody Trail – 3". Versii (bi rûsî). Ji orîjînalê di 14 nîsan 2020 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 4 kanûna paşîn 2009.
  39. ^ "Dnepropetrovsk maniacs captured!" (bi rûsî). Ji orîjînalê di 31 kanûna pêşîn 2008 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 25 kanûna pêşîn 2008.
  40. ^ "Dnepropetrovsk maniacs Begin to Blame Each Other". MyCityUA (bi rûsî). Ji orîjînalê di 12 adar 2009 de hat arşîvkirin.
  41. ^ "Case 92: Dnepropetrovsk Maniacs - Casefile: True Crime Podcast". Casefile: True Crime Podcast (bi îngilîziya amerîkî). 11 tebax 2018. Ji orîjînalê di 27 tebax 2018 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 27 tebax 2018.
  42. ^ "How the Dnepropetrovsk Rippers were Caught". GlavRed (bi rûsî). Ji orîjînalê di 6 hezîran 2009 de hat arşîvkirin.
  43. ^ "Dnepropetrovsk maniacs that operated in Dneprodzerzhinsk are already in Court". Dneprodzerzhinsk News (bi rûsî). Ji orîjînalê di 17 sibat 2011 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 13 kanûna paşîn 2009.
  44. ^ "Interview with a Dnepropetrovsk maniac's father". Segodnya (bi rûsî). Ji orîjînalê di 1 çiriya pêşîn 2011 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 4 kanûna paşîn 2009.
  45. ^ "Dnepropetrovsk maniacs captured!" (bi rûsî). Ji orîjînalê di 31 kanûna pêşîn 2008 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 25 kanûna pêşîn 2008.
  46. ^ "Suspect's Father is his Lawyer" (bi rûsî). Ji orîjînalê di 7 kanûna paşîn 2009 de hat arşîvkirin.
  47. ^ "Case 92: Dnepropetrovsk Maniacs - Casefile: True Crime Podcast". Casefile: True Crime Podcast (bi îngilîziya amerîkî). 11 tebax 2018. Ji orîjînalê di 27 tebax 2018 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 27 tebax 2018.
  48. ^ "They don't even deserve Life". Kommersant (bi rûsî). Ji orîjînalê di 31 kanûna pêşîn 2008 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 25 kanûna pêşîn 2008.
  49. ^ "Dnepropetrovsk maniacs plead guilty" (bi rûsî). Ji orîjînalê di 19 kanûna pêşîn 2008 de hat arşîvkirin.
  50. ^ "Maniacs are mentally ill, argues defense" (bi rûsî). Segodnya. Ji orîjînalê di 20 sibat 2012 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 19 tîrmeh 2009.
  51. ^ "Maniacs' case takes longer". Blik (bi rûsî). Ji orîjînalê di 31 kanûna pêşîn 2008 de hat arşîvkirin.
  52. ^ "Suspect's Father is his Lawyer" (bi rûsî). Ji orîjînalê di 7 kanûna paşîn 2009 de hat arşîvkirin.
  53. ^ "Dnepropetrovsk maniacs say they are afraid of each other" (bi rûsî). NEWSru. Ji orîjînalê di 22 kanûna pêşîn 2009 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 21 kanûna paşîn 2009.
  54. ^ "Dnepropetrovsk maniacs did not Show Regret". Novomoskovsk City News (bi rûsî). Ji orîjînalê di 24 tebax 2011 de hat arşîvkirin.
  55. ^ "Tenth anniversary of the ban on death-penalty in Ukraine (with television news video featuring the maniacs)". podrobnosti.ua (bi rûsî). 5 nîsan 2011. Ji orîjînalê di 10 nîsan 2011 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 13 nîsan 2011.
  56. ^ "Lowlifes planned 40 Murders" (bi rûsî). NEWSru. Ji orîjînalê di 3 adar 2009 de hat arşîvkirin.
  57. ^ "Locals believe maniacs' motive could have been sale of films" (bi rûsî). Segodnya. Ji orîjînalê di 1 nîsan 2012 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 24 tîrmeh 2009.
  58. ^ "Dnepropetrovsk maniacs captured!" (bi rûsî). Ji orîjînalê di 31 kanûna pêşîn 2008 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 25 kanûna pêşîn 2008.
  59. ^ "Maniacs are mentally ill, argues defense" (bi rûsî). Segodnya. Ji orîjînalê di 20 sibat 2012 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 19 tîrmeh 2009.
  60. ^ "Interview with Viktor Cherguz" (bi rûsî). Segodnya. Ji orîjînalê di 2 çiriya pêşîn 2008 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 19 tîrmeh 2009.
  61. ^ "Suspect's Father is his Lawyer" (bi rûsî). Ji orîjînalê di 7 kanûna paşîn 2009 de hat arşîvkirin.
  62. ^ "Dnepropetrovsk maniacs did not Show Regret". Novomoskovsk City News (bi rûsî). Ji orîjînalê di 24 tebax 2011 de hat arşîvkirin.
  63. ^ "Suspect's Father is his Lawyer" (bi rûsî). Ji orîjînalê di 7 kanûna paşîn 2009 de hat arşîvkirin.
  64. ^ "Suspect's Father is his Lawyer" (bi rûsî). Ji orîjînalê di 7 kanûna paşîn 2009 de hat arşîvkirin.
  65. ^ "Justice on credit: The case of the Dnepropetrovsk maniacs" (bi rûsî). Dnepropetrovsk City News. Ji orîjînalê di 8 sibat 2022 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 12 kanûna paşîn 2009.
  66. ^ "Justice on credit: The case of the Dnepropetrovsk maniacs" (bi rûsî). Dnepropetrovsk City News. Ji orîjînalê di 8 sibat 2022 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 12 kanûna paşîn 2009.
  67. ^ "Suspect's Father is his Lawyer" (bi rûsî). Ji orîjînalê di 7 kanûna paşîn 2009 de hat arşîvkirin.
  68. ^ "I'm 100% convinced that my Son did not murder anyone!" (bi rûsî). Ji orîjînalê di 3 kanûna paşîn 2009 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 27 kanûna pêşîn 2008.
  69. ^ "Dnepropetrovsk maniacs Begin to Blame Each Other". MyCityUA (bi rûsî). Ji orîjînalê di 12 adar 2009 de hat arşîvkirin.
  70. ^ "Sayenko from Dnepropetrovsk innocent?" (bi rûsî). Ji orîjînalê di 31 kanûna pêşîn 2008 de hat arşîvkirin.
  71. ^ "Murders continue after arrest of Dnepropetrovsk maniacs" (bi rûsî). Ji orîjînalê di 1 tîrmeh 2007 de hat arşîvkirin.
  72. ^ "3 Guys 1 Hammer".
  73. ^ "Shocking Murder Video Makes Rounds on the Internet". www.blik.ua (bi rûsî). Ji orîjînalê di 22 kanûna paşîn 2009 de hat arşîvkirin.
  74. ^ "Killers captured death of victims on video (with television news video)" (bi ukraynî). exo.at.ua. Ji orîjînalê di 4 çiriya paşîn 2009 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 17 nîsan 2009.
  75. ^ a b Leontieva, Anna. "Court shocked by brutal Dnepropetrovsk maniacs video" (bi rûsî). www.segodnya.ua. Ji orîjînalê di 4 adar 2012 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 16 nîsan 2009.
  76. ^ "Case 92: Dnepropetrovsk Maniacs - Casefile: True Crime Podcast". Casefile: True Crime Podcast (bi îngilîziya amerîkî). 11 tebax 2018. Ji orîjînalê di 27 tebax 2018 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 27 tebax 2018.
  77. ^ "Video-camera clearly captured one of the defendants" (bi rûsî). www.facts.kiev.ua. Ji orîjînalê di 3 adar 2009 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 8 adar 2009.
  78. ^ "Dnepropetrovsk maniacs that operated in Dneprodzerzhinsk are already in Court". Dneprodzerzhinsk News (bi rûsî). Ji orîjînalê di 17 sibat 2011 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 13 kanûna paşîn 2009.
  79. ^ "Sergei Cheated Death Twice – First a Car Accident, Then Cancer". www.facts.kiev.ua (bi rûsî). Ji orîjînalê di 26 tîrmeh 2009 de hat arşîvkirin.
  80. ^ "Sergei Cheated Death Twice – First a Car Accident, Then Cancer". www.facts.kiev.ua (bi rûsî). Ji orîjînalê di 26 tîrmeh 2009 de hat arşîvkirin.
  81. ^ "Sergei Cheated Death Twice – First a Car Accident, Then Cancer". www.facts.kiev.ua (bi rûsî). Ji orîjînalê di 26 tîrmeh 2009 de hat arşîvkirin.
  82. ^ "Shocking Murder Video Makes Rounds on the Internet". www.blik.ua (bi rûsî). Ji orîjînalê di 22 kanûna paşîn 2009 de hat arşîvkirin.
  83. ^ Moran, Caitlin (12 kanûna paşîn 2009). "It took 1 min 47 seconds for my memory to become host to a horror that will never go". The Times. Ji orîjînalê di 29 hezîran 2011 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 5 çiriya pêşîn 2009.
  84. ^ "Court sentences Dnepropetrovsk maniacs who killed 21 people (television news video)" (bi rûsî). www.seychas.ua. Ji orîjînalê di 2 nîsan 2012 de hat arşîvkirin.
  85. ^ Ilyinskaya, Marina. "Dnepropetrovsk maniacs hear verdict" (bi rûsî). www.blik.ua. Ji orîjînalê di 6 çiriya pêşîn 2011 de hat arşîvkirin.
  86. ^ Olinikova, Oksana (11 sibat 2009). "Dnepropetrovsk maniacs sentenced to life in prison (with television news video)" (bi rûsî). podrobnosti.ua. Ji orîjînalê di 17 nîsan 2009 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 16 nîsan 2009.
  87. ^ "Dnepropetrovsk maniacs sentence is read out by Judge Ivan Senchenko (television news video)" (bi rûsî). www.new-most.info. Ji orîjînalê di 27 îlon 2009 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 16 nîsan 2009.
  88. ^ "Dnepropetrovsk serial killers sentenced to life imprisonment" (bi rûsî). Ji orîjînalê di 28 gulan 2009 de hat arşîvkirin.
  89. ^ "Dnepropetrovsk maniacs: Verdict readout (with television news video)" (bi rûsî). Ji orîjînalê di 23 sibat 2012 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 11 sibat 2009.
  90. ^ "Ukraine: Life imprisonment for 21 murders" (bi fransî). Le Figaro. Ji orîjînalê di 14 sibat 2009 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 14 sibat 2009.
  91. ^ "Fatal outcome" (bi rûsî). Ji orîjînalê di 13 sibat 2009 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 12 sibat 2009.
  92. ^ "Vladimir Suprunyuk: "The case against my son is false" (with television news video)" (bi rûsî). Novi Most. Roja gihiştinê 15 sibat 2009.[girêdana mirî]
  93. ^ "Igor Sayenko: "The crimes were committed by the relatives of senior officials, and innocent people had to be blamed"" (bi rûsî). Novi Most. Ji orîjînalê di 16 nîsan 2009 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 15 sibat 2009.
  94. ^ Shutina, Tatyana. ""Dnepropetrovsk hammer murders" case will be continued" (bi rûsî). Novi Most. Roja gihiştinê 10 gulan 2009.[girêdana mirî]
  95. ^ "Parents of Sayenko and Suprunyuk: They are still not guilty!" (bi rûsî). Segodnya. Ji orîjînalê di 15 sibat 2009 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 13 sibat 2009.
  96. ^ "Sentencing of maniacs "fair", say half of Dnepropetrovsk citizens in poll" (bi rûsî). Novi Most. Ji orîjînalê di 16 nîsan 2009 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 14 sibat 2009.
  97. ^ "Tenth anniversary of the ban on death-penalty in Ukraine (with television news video featuring the maniacs)". podrobnosti.ua (bi rûsî). 5 nîsan 2011. Ji orîjînalê di 10 nîsan 2011 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 13 nîsan 2011.
  98. ^ "Dnepropetrovsk maniacs case returned to court of appeal" (bi rûsî). reporter.zp.ua. Ji orîjînalê di 26 tebax 2011 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 30 îlon 2009.
  99. ^ "Dnepropetrovsk maniacs case continues" (bi rûsî). Novi Most. Roja gihiştinê 2 çiriya pêşîn 2009.[girêdana mirî]
  100. ^ "Maniacs case back in court" (bi rûsî). Segodnya. Ji orîjînalê di 1 nîsan 2012 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 2 çiriya pêşîn 2009.
  101. ^ "Dnepropetrovsk maniacs case goes to appeal court (with television news video)" (bi ukraynî). www.11channel.dp.ua. Ji orîjînalê di 9 hezîran 2011 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 13 çiriya pêşîn 2009.
  102. ^ "Dnepropetrovsk maniacs to go on the Internet?" (bi rûsî). Novi Most. Ji orîjînalê di 6 nîsan 2012 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 9 çiriya pêşîn 2009.
  103. ^ "Dnepropetrovsk maniacs will serve life-sentences" (bi rûsî). smi.dp.ua. Ji orîjînalê di 18 hezîran 2018 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 25 çiriya paşîn 2009.
  104. ^ "Dnepropetrovsk-maniacs-case: One of the members of the gang that killed 21 people released" (bi rûsî). Fakty.ua. Ji orîjînalê di 3 çiriya pêşîn 2019 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 2 çiriya pêşîn 2019.
Ji "https://ku.wikipedia.org/w/index.php?title=Şêtên_Dnepropetrovskê&oldid=1631574" hatiye standin.