Kelerim û xemla xwe
Xuyakirin
Kelerim û xemla xwe, kelerim û keçikên xwe, seleteya gulkelemê ya bi sebze navê seleteyekê ye. Navê kelerimê yê bi zanistî brassica oleracea botrytis e, romî (tirkî) jê re karnabahar dibêjin.
Di demsalên (werz) bihar û havînê de tê xwarin. Di orjînalê de ava oranjê (portakal, narinc) nîne, lê, lê bê zêdekirin baştir dibe.
Berkelî (bo çar kesan)
[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]- 1 serî kelerim (ne pirr mezin, ne jî biçûk)
- 1 KX (kevçiyê xwarinê) kuzela (roka) hûrkirî
- 1 KX pûjana (tihtavik) hûrkirî
- 1 KX bexdenûsa hûrkirî
- 2 KX ava oranjê (portakal)
- Xwê (solin)
- 2 KX ava lîmonê
Çêkirin
[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]- Kelerimê gupik gupik veqetînin. Bila gupik an girikên wê ne pir hûrik, ne ne jî mezin bin. Di nava şoravkê (ava şor) de, heya nermijî bû bikelînin.
- Di badî yan binikekê de gupikên kelerimê, pûjana, bexdenûs û kuzela amadekirî tevlîhev bikin. Dema we seleteya xwe li binikên servîsê parve kir, di tasekê de ava lîmon û oranjê tevlîhev bikin û berdin ser seleteyê. Êdî dikare were ser destexaneyê.
Ev gotara têkildarî pêjgeha kurdî şitlekê ye. Heke tu bixwazî berfireh bikî pê li biguhêre bike. (Çawa?) |