Şerê navxweyî yê Sûriyê

Ji Wîkîpediya, ensîklopediya azad.
Şerê navxweyî yê Sûriyê
Perçeyekî Bihara Erebî ye

Current military situation: Sor:  Sûrî, Kesk: Opozisyona Sûriyê
Dijberiya Sûriyê Zer: Kurd,  Rojava Gewr:  Dîiş, Spî: El-Nusra
Dîrok 15.03.2011 - heta îro berdewam e
Herêm  Sûrî
Encam Nakokî berdewam e (2012)
Aliyên şer
Sûrî
Komara Erebî ya Sûriyê
(Rejîma Beşar Esed)

Piştgiriya aborî û leşkerî:
 Îran[3][4][5]

Opozisyona Sûriyê
Dijberiya Sûriyê

Piştgiriya aborî û leşkerî:
 Tirkiye[9]
 Erebistana Siyûdî[9][10][11]
 Qeter[9][10][11]



Mucahidîn[12][13]

 Rojava

Piştgiriya aborî û leşkerî:
Başûrê Kurdistanê HHK
KurdistanPêşmerge

Fermandar
Sûrî Beşar Esed
serokkomarê Sûriyê

Sûrî Wael Nader al-Halqi
serokwezîr
Sûrî Fahd Jassem al-Freij
parlamenter û wezîrê parastina neteweyî
Sûrî Dawoud Rajiha 
wezîrê parastina neteweyî (tebaxa 2011 – tîrmeha 2012)
Sûrî Ali Abdullah Ayyoub
serokê artêşê
Sûrî Maher al-Assad
fermandarê Parêzkarên Komarî
Sûrî Namir al-Assad
serokê Şebîheyê[21]
Sûrî Assef Shawkat 
wezîrê parastina neteweyî (îlona 2011 – tîrmeha 2012)
Sûrî Ali Mamlouk
wezîrê asayîşa neteweyî
Sûrî Rustum Ghazaleh
rêveberiya asayîşa siyasî
Sûrî Mohammad al-Shaar (di şerî de birîndar bû)
wezîrê karên navxweyî
Sûrî Walid Muallem
wezîrê karên derveyî
Sûrî Hisham Bekhityar (di şerî de kuştî bû)
serokê saloxgeriya Sûriyê (heta tîrmeha 2012)
Sûrî Hassan Turkmani (di şerî de kuştî bû)
parlamenter û cihgirê serokwezîrî (heta tîrmeha 2012)
Sûrî Riyad Farid Hijab
serokwezîr (23'ê hezîrana 2012 – 6'ê tebaxa 2012 [reviye])[22]

Ebdilbaset Seyda
serokê Encûmena Nîştimanî ya Sûrî (ENS)

Burhan Ghalioun
serokê berê yê ENS'ê (tebaxa 2011 – hezîrana 2012)
Riad al-Asaad
fermandarê Artêşa Azad a Sûriyê
Mustafa al-Sheikh
serokê encûmena bilind a leşkerî
Ali al-Bayanouni
serokê Îxwan Muslimûn (Biratiya Mislimanan)
Haitham al-Maleh
Council of Syrian Revolutionary Trustees Head
Abdul Razzaq Tlass
fermandarê gurdana Farûqê
Abdul Halim Khaddam
cihgirê serokkomarê Sûriyê (adara 1984 – hezîrana 2005)
Mahdi al-Harati
fermandarê Liwaelûmeyê (çalakdarê dilxwaz ê lîbî ye)[23]


Abu Muhammad al-Julani
serokê Eniya Nusre

Salih Muslim Mihemed (PYD)

Feysel Yûsif (ENKS)
Ebdilhekîm Beşar (PDKS-Elpartî)


KurdistanMesud Barzanî

Hêz
Sûrî Artêşa Sûriyê (Rejîma Beşar Esed): 304.000 (dema herî mezin bû) leşker[24]

Sûrî Rêveberiya Ewlekariya Giştî: 8.000
Sûrî Milîsa Şebîhe: 10.000 endam

40.000[25]–60.000[26] têkoşer
  • 18.000–30.000 revokeyên ji artêşa Sûriyê[27]
  • 6.000 endamên Liwaelûmeyê (ji wan 600 ne sûrî ne)[8]
  • 500–900 mucahedînên biyanî[28]
15.000 têkoşer
Windayî
Sûrî Artêşa Sûriyê: 6.163 leşker û polîsên rejîma Beşar Esed hatine kuştin,[32] 97 endamên milîs hatine kuştin[33]

Hizbullah: 147 kes hatine kuştin[34][35]
Îran Besîciyên îranî: 85 besîcî hatine kuştin[34][35]

Serhilder û xwepêşanderên sûrî: 5.857 serhilder hatine kuştin (li vir binihêre) û 979–1.897 xwepêşander şehîd ketine.[29]
28.249 xwepêşander û têkoşer ji aliyê rejîmê ve hatine desteserkirin[30]

Mucahidînên biyanî: 38 hatine kuştîn[12][31]

?
Jimara liserhev a qurbanên şerê navxweyî yê Sûriyê (li gorî opozisyonê): 24.266[30]–24.495[32]
265 kesên sivîl ên biyanî (li vir binihêre) û 2 pîlotên tirk ên firokeyeke F4 Phantom hatin kuştin.
Zêdeyî 1,5 milyon kes bûne penaber[36]

(Ev agahdarî ji Wikipedia îngilîzî hatine girtin)

Şerê navxweyî yê Sûriyê, serhildana Sûriyê, şoreşa Sûriyê an jî şoreşa azadiyê ya Sûriyê serhildana xelkê sûrî li dijî rejîma Beşar Esed e ku di sala 2011'an de li Sûriyê dest pê kir û di 2012'an de berdewam e û roja îro wekî şerê navxweyî yê Sûriyê tê zanîn. Di vî şerî de bi hezaran sivîl hatine kuştin û gelek sûrî bûne penaber li welatên cîran.

Destpêka serhildanê, 2011[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Bûyerên ku li gorî rejîma Esed komployeke ji derveyî ye, hem "ji aliyê dîndarên selefî ve hatiye çêkirin" û hem jî "bi destê Amerîka û Îsraelê hatiye rêxistin", di roja 15'ê adara 2011'an de li hemberî mizgefta Umerî ya bajarê Derayê, li başûrê Sûriyê dest pê kirin.

Xwepêşander li dijî xwarina bertîlan û ji bo reforman diqîriyan. Li ser dîwaran Azadî hatiye nivîsandin, li ser banga rûpela Facebookê wekî The Syrian Revolution 2011 (Şoreşa Sûriyê ya sala 2011'an) bi awayekî ku tu carî berî nebûye li dijî rejîma Beşar Esed. Xwepêşandanên Sûriyê di bin bandora şoreşên li welatên ereban yên ku ji destpêka sala 2011'an de dest pêkirin ("Bihara Erebî"); bi taybetî, ev şoreşa gelên Tûnis û Misirê ya dijî serokê tûnisî Zaynil Elabidîn û yê misrî Husnî Mubarek.

Serhildan û şerê navxweyî, 2012[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Artêşa Azad a Sûrî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Rojavayê Kurdistanê di Şerê navxweyî yê Sûriyê de[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Rojavayê kurdistanê, di dema şerê navxweyî ê Sûriyê de, bi serê xwe weke xêzeke sêyemin ya dervî şer ma. Bi rêyên demokratikî xwest ku mafên xwe bidest bixin. Tirkiye, ji ber pirsgirêka kurd ya navê wê, hertimî herwl da ku li wê herêmê rewşa nearamî bi afirêne. Kurd, li herêmên xwe pergela xwe ava kirin. Kurdan, ne xwest ku ne li rex hêzên çekdar ên di bin navê artêşa azad bikevine şer û ne jî xwest ku li cem artêşa sûriyê ya Beşar esad bikevine şer de. Lê li ser herdu alîyan re jî hewldanên tirkiyê bûn ku kurdan tevlî şer bikin. Kurdan pozisyona xwe bi serê xwe bijartin.

Tirkiye ji bo ku kurd statûya xwe nestênin û temenê statû standinê ji bo wan nafirê bi awayekî aktiv di nava şerê li dijî rejima sûriyê ya beşar esad de cih girt û piştgirî da hêza ku li dijî rejimê şer dike. Pirranîya mirovên ku diçûn sûrîyê ku şer bikin jî ji aliyê tirkiyê ve li herêmên weke Xateyê û hwd di hatina perwerde kirin û di hatina şandin li nava şerê li dijî rejimê.

Encûmena Niştimanî ya Kurdî li Sûriyê[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Desteya Bilind a Kurd[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

 Gotara bingehîn: Desteya Bilind a Kurd

Yekîniyên Parastina Gel[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Yekîneyên parastina gel, hêzên parastina gel ên li rojavayê kurdistanê na. Ji aliyê kurdên rojavayê kurdistanê ve hatiya damazrandin. Tenê ji kurdên rojavayê kurdistanê diafirê. Bi awayekî din ê gotinê em dikarin bêjin artişa kurd ya rojavayê kurdistanê di parazê ya. Armanca wê ew a ku bê şert û merc rojavayê kurdistanê û jîyaneê li vir ya kurdan û komên din ên civatî ên li wir bi parêzê. YPG, hêza artişî ku tenê ji rojavayîyên kurdistanî diafirê ji bo parastina wan a.

Rewşa navnetewî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Di nav netewî de, li dijî rejima Sûrîya ya beşar esad, muxalifîyeka mazin afirî. Di serî de, ku Emerika û Firansa serê wan dikişêne, platforma muxalifên sûrîyê hat afirand in. Emerika, di destpêka mudahaleyê de xwest ku ji NY´ê biryarnayekê bide buhurandin û bi wê re êdî bi leşkerî mudahele lê bike. Lê di dema biryarnamê de Rusya û Çîn li dijî wê sekinî û ne buhurt. Rûsya û Çînê xwest ku pirsgirêk bi rêyê dîyalogê werê çareser kirin. Bi vê yekê, Kofî Annan, hat bi erkkirin ku di asta pêşî de hikimeteka buhurînê bide afirandin û bi wê re êdî rejima nû ya sûryê were afirandin. Lê hewldanên li ser Kofî Annan re bi ser ne ketin. Piştre wî dest ji kar berda. Li cihê wî ku yekî ku bi aslê xwe de jî arab bûya Agdar Îbrehim Hat bi erkkirin.

Yekîneyên parastina gel, hêzên parastina gel ên li rojavayê kurdistanê na. Ji aliyê kurdên rojavayê kurdistanê ve hatiya damazrandin. Tenê ji kurdên rojavayê kurdistanê diafirê. Bi awayekî din ê gotinê em dikarin bêjin artişa kurd ya rojavayê kurdistanê di parazê ya. Armanca wê ew a ku bê şert û merc rojavayê kurdistanê û jîyaneê li vir ya kurdan û komên din ên civatî ên li wir bi parêzê. YPG, hêza artişî ku tenê ji rojavayîyên kurdistanî diafirê ji bo parastina wan a.

Komên Olî ên êli Sûrîyê[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Gotare bingihîn Komên Olî ên li Sûrîye

Li sûrîyê weke komên olî misilmanên sunnî, elewî, Dûrzî, Îsmaîlî, Xiristîyan, Êzîdî û hwd hena. Hebûna van koman, jî, bi hijmarî heya.

Bihara erebî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Bi navê bihara ereb, di destpêka sale 2012´an de tevgerîya mazin bû. Ji Tunisê bi xwespêşandinên piştî ku yekî tunisî bedena xwe da êgir re êdî piştre li hemû welatên ereb belav bû. Rejim Husnu Mubarak Guharî. Bi piştgirîya rojava birayên misilman hatina desthilatdarîyê li wir. Mudahele li Libya bû. Piştre jî, temenê mudahaleyê li Sûriyê hat afirandin û mudahale lê hat kirin.

Rewşa kurdan û Statûya wan[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Kurd li herêmên xwe, piştî ku mudahele li Sûriyê dest pê kir, bidest avakirina xweserîya kirin. Ji bajarê Rojavayê Kurdistanê ê Kobanê destpêkirin û reveberîyên bajarên xwe yek bi yek kirina destê xwe de. Kurdan li herêmên xwe bi navê YPG, hêza xwe parastinî ya artişî ava kirin. Lê hin komên ku dewleta tirk hildane cem xwe û ku hine ji wan kurd jî na, weke partiya azad û hwd, li ser navê wê dewletê bidest şerê li dijî statûya kurdan kirin. Li taxên bajarê Helebê ên ku taxên kurdan na, weke taxên Eşrefiyê û Şêx Maqsûd jî bi destê van hêzan bi dehan kurdên sivîl hatina qatil kirin.

Şandina hêza aşîtiyê li Sûrîyê[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Di destpêka şerê navxweyî de NY´ê, komeka leşkerî bo çavderiyê şand sûrîyê. Lê ev kom, erka wê tenê du mehan doma. Piştre jî, ew hêz jî ji sûrîyê çû. Piştre, dîsan nîqaşên şandina hêza aşîtîyê li Sûrîyê doma.

Di şerê navxweyî de ol[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

 Gotara bingehîn: Şerê Mezhebî ê li Sûrîyê

Şerê navêxweyî, di temenê şerekî mezhebî de hat pêşxistin. Ku tirkiye, Katar û Suudi arabiya pêşentîya wê dike, komên sunni bipiştgir kirin. Komên Şîî û elewî jî, Îran li cem wan bû. Bi wî rengî, di temenê şerê mezhebî de şer tê domandin.

Biçekdarkirina şervanên ku li Sûriyê şer dikin[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Li sûrîyê ji roja ku şer destpêkiriîya de, tirkiyê di biçekdarkirina muxalifan de bûya cih û xwediyê bandûraka mazin. Komên çekdar, li gorî ku tê gotin bi agahî, serleşkerên tirk, fermandartiyê di şerê navxweyî ê sûrîyê de jî dikin. Ji Xatayê, perwerdekirina çekdaran bi çekkirin û şandina wan ya qada şer dibêt.

Tirkiye, di wî şerê ku têde weke aliyekî ya, armanca wê tenê ew a ku kurd statûya xwe bidest nexin. Ji ber vê yekê, her rê û rêbazê bikardihêne li dijî kurdan.

Pişiqîna şerê li Sûriyê li welatên li dorê[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Piştî ku li sûrîyê şer dest pê kir, li Libnanê jî taqîn bûn. Li wir jî, komên tundrew û û hwd ketina nava tevgerîyê de. Tirkiyê li ser sînorê bakûrê û rojavayê kurdistanê artişa xwe bicih kir. Li ber sînor karaqol ava kirin û ji wan şerê navxcweyî hem xwest ku bide herikandin li rojavayê kurdistanê û hem jî bi rêvekirina şer îdare dike.

Ji Sûrîyê pênabarên ku bûna li derve[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

 Gotara bingehîn: Pênabarên Sûrîyî

Tirkiye berî ku mudahaleya li Sûrîyê destpê bike, wegahên pênabaran ava kirin. Bi wê yekê, li ser wan re xwestibû ku rewşa xwe di şerê di sûrîyê de xort bike. Ser deh hezaran ve mirov û malbate kirina wan wergahên ku ji Sûrîyê hatibûn bicih kirin. Ji rojavayê kurdistanê ser 20 hezaran re kurd, diçîna başûrê kurdistanê.

Di nava Sûriyê de pênabarî pirr dibêt. Bi teybetî, ji herêmên ereban pirranîya malbatênkurdan ku hebûn divegerihina rojavayê kurdistanê. Û bi wê re jî gelek malbatên ereb jî tên herêmên kurdan bi pênabarî.

Çavkanî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

  1. ^ "Iran's Hizbullah sends more troops to help Assad storm Aleppo, fight Sunnis | World Tribune". Worldnewstribune.com. Ji orîjînalê di 31 adar 2016 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 18 tebax 2012.
  2. ^ Wright, Nate; Hider, James (17 sibat 2012). "Syrian regime 'importing snipers' for protests". The Australian. Roja gihiştinê 17 gulan 2012.
  3. ^ Iran Said to Send Troops to Bolster Syria
  4. ^ Saeed Kamali Dehghan. "Syrian army being aided by Iranian forces". Guardian. Roja gihiştinê 18 tebax 2012.
  5. ^ "Iranian Guards, Mahdi Army troops enter Syria's Druze Mountain". Nowlebanon.com. 15 sibat 2012. Roja gihiştinê 18 tebax 2012.
  6. ^ "Defecting troops form 'Free Syrian Army', target Assad security forces". The World Tribune. Roja gihiştinê 13 çiriya paşîn 2011.
  7. ^ "Syrian Rebels Plot Their Next Moves: A TIME Exclusive". TIME. 11 sibat 2012. Ji orîjînalê di 5 kanûna pêşîn 2012 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 29 tebax 2012.
  8. ^ a b Fitzgerald, Mary (28 tîrmeh 2012). The Irish Times http://www.irishtimes.com/newspaper/world/2012/0728/1224320949538.html. {{cite news}}: |title= kêm an vala ye (alîkarî)
  9. ^ a b c Schmitt, Eric (21 hezîran 2012). "C.I.A. Said to Aid in Steering Arms to Syrian Opposition". The New York Times. Roja gihiştinê 4 tîrmeh 2012.
  10. ^ a b Justin Vela (13 hezîran 2012). "Exclusive: Arab states arm rebels as UN talks of Syrian civil war". The Independent. London. Ji orîjînalê di 7 tebax 2012 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 8 tîrmeh 2012.
  11. ^ a b Abouzeid, Rania (22 hezîran 2012). "Opening the Weapons Tap: Syria's Rebels Await Fresh and Free Ammo". Time. Roja gihiştinê 8 tîrmeh 2012.
  12. ^ a b Jaber, Hala (17 sibat 2012). "Sunni fighters bring jihad across border". The Australian. Roja gihiştinê 8 tîrmeh 2012.
  13. ^ "TIME Exclusive: Meet the Islamist Militants Fighting Alongside Syria's Rebels". World.time.com. 26 tîrmeh 2012. Roja gihiştinê 18 tebax 2012.
  14. ^ Sherlock, Ruth (12 tîrmeh 2012). "Al-Qaeda tries to carve out a war for itself in Syria". Telegraph.co.uk. Roja gihiştinê 18 tebax 2012.
  15. ^ Al Qaeda Taking Deadly New Role in Syria Conflict
  16. ^ Dozier, Kimberly; Klapper, Bradley (29 çiriya pêşîn 2011). "US officials warn al-Qaida gaining foothold in Syria". Kypost.com. Associated Press. Ji orîjînalê di 16 tebax 2012 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 18 tebax 2012.
  17. ^ "Lebanon's Most Wanted Sunni Terrorist Blows Himself Up in Syria". LB: Yalibnan.com. 23 nîsan 2012. Roja gihiştinê 17 gulan 2012.
  18. ^ "Arab Islamist fighters eager to join Syria rebels". Dailystar.com.lb. Ji orîjînalê di 17 tebax 2012 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 18 tebax 2012.
  19. ^ "Syria rebels see future fight with foreign radicals". In.reuters.com. Ji orîjînalê di 11 îlon 2015 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 18 tebax 2012.
  20. ^ "Kurds Give Ultimatum to Syrian Security Forces". Rudaw.net. 21 tîrmeh 2012. Roja gihiştinê 18 tebax 2012.
  21. ^ Dougherty, Jill (9 tebax 2012). "Al-Assad's inner circle, mostly family, like 'mafia'". CNN. Ji orîjînalê di 23 nîsan 2019 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 18 tebax 2012.
  22. ^ "Syria's Assad names Riad Hijab as new prime minister". BBC News. 6 hezîran 2012. Roja gihiştinê 15 tebax 2012.
  23. ^ Karadsheh, Jomana (28 tîrmeh 2012). "Libya rebels move onto Syrian battlefield". CNN. Roja gihiştinê 28 tîrmeh 2012.
  24. ^ "Syria Military Strength". Globalfirepower.com. Roja gihiştinê 8 tîrmeh 2012.
  25. ^ Maturing Insurgency Institute for the Study of War.[Girêdan daimî miriye]
  26. ^ Graeme Smith (2 tîrmeh 2012). "Syrians in Ontario give rebels reinforcements from afar". Theglobeandmail.com. Roja gihiştinê 18 tebax 2012.
  27. ^ "Syria Army Lost 6% of Armored Force – Report". Israelnationalnews.com. 7 gulan 2012. Roja gihiştinê 8 tîrmeh 2012.
  28. ^ Kopîkirina arşîvê, ji orîjînalê di 20 sibat 2014 de hat arşîvkirin, roja gihiştinê 29 tebax 2012{{citation}}: CS1 maint: archived copy as title (lînk)
  29. ^ "Syria: Opposition, almost 11,500 civilians killed". Ansamed.ansa.it. 3 kanûna paşîn 2010. Ji orîjînalê di 28 adar 2014 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 17 gulan 2012.
  30. ^ a b "Violations Documenting Center" (bi erebî). Violations Documenting Center. 23 tebax 2012. Ji orîjînalê di 5 kanûna pêşîn 2012 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 18 tebax 2012.
  31. ^ Al, Suleiman. "Arab Islamist fighters eager to join Syria rebels". Reuters.com. Ji orîjînalê di 5 tebax 2012 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 18 tebax 2012.
  32. ^ a b Nearly 25,000 killed in Syrian conflict, watchdog says, ji orîjînalê di 25 tebax 2012 de hat arşîvkirin, roja gihiştinê 29 tebax 2012
  33. ^ 19 killed in Dec. 2011,[1] 1 killed in Jan. 2012 in Daraa,[2] 4 killed in Qusayr Feb. 2012,[3][Girêdan daimî miriye] 11 killed in Damascus suburbs of Maidya in 2012,[4] Girêdana arşîvê 2012-08-18 li ser Wayback Machine 7 killed in Irbin in 2012,[5][Girêdan daimî miriye] 26 killed in Darat Izza,[6] 2 killed in Aleppo,[7] 27 killed in Aleppo (31 July),[8] total of 97 confirmed killed
  34. ^ a b Kelley, Michael (8 adar 2012). "Iranian Fighters Are Killing Syrian Troops Who Refuse to Fire On Protesters". Articles.businessinsider.com. Ji orîjînalê di 21 tîrmeh 2013 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 8 tîrmeh 2012.
  35. ^ a b "Over 120 Hezbollah, Basij fighers killed in Syria, report". LB: Yalibnan.com. 9 kanûna pêşîn 2011. Roja gihiştinê 8 tîrmeh 2012.
  36. ^ "1.5 مليون نازح ولاجئ سوري". Al-Jazeera. 21 tîrmeh 2012. Ji orîjînalê di 21 tîrmeh 2012 de hat arşîvkirin. Roja gihiştinê 22 tîrmeh 2012.
  • Wikipediya bi zimanê îngilîzî, 19.08.2012.

Girêdanên derve[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]