Şerê Rizgariya Tirkiyeyê: Cudahiya di navbera guhartoyan de
Kurteya guhartinê tine Etîket: Guhartina mobîl Guhartina malpera mobîl Guhartina mobîl a pêşketî |
Baran Agir (gotûbêj | beşdarî) „Bêalî“ kirina ji aliyê faşîstekî di wîkîpediya kurdî de ne hewce ye. Etîket: Betalkirî Guhartina dîtbarî Guhartina mobîl Guhartina malpera mobîl |
||
Rêz 1: | Rêz 1: | ||
{{Bêalî}} |
|||
{{Infobox Pevçûnên leşkerî |
{{Infobox Pevçûnên leşkerî |
||
| pevçûn = Şerê Rizariya Tirkiyeyê |
| pevçûn = Şerê Rizariya Tirkiyeyê |
Guhartoya 13:40, 25 hezîran 2023
Şerê Rizariya Tirkiyeyê | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||
Aliyên şer | ||||||||||
Hikûmeta Meclîsa Neteweyî ya Mezin Komîteya Nûneratiyê *Kuva-yi Milliye *Kuva-yi Seyyare (1919-1920) |
Yewnanistan Fransa Ermenistan Keyaniya Yekbûyî | |||||||||
Hêz | ||||||||||
Gulana 1919 de: 35,000[3] Mijdara 1920 de: 86,000[4] Tebaxa 1922 de; 271,000[5] |
Berfanbara 1919 de: 80,000[6] Sala 1922an: 200,000[7] - 250,000[8] 60,000[9][10] 30,000[11] 20,000[12] | |||||||||
Windayî | ||||||||||
~ 41,000 mirî ~ 35,000 birîndar ~ 7000 ketine zindanê[13] |
~ 37,000 mirî 50,000 + birîndar | |||||||||
264,000 Sivîlên yewnan hatin kuştin[14] 60.000 - 250.000 Sivîlên ermenî hatin kuştin[15] 15.000 Sivîlên tirk hatin kuştin[16] |
Şerê Rizgariya Tirkiyeyê şerên piştî şerê cîhanî yê yekem heta îlamkirina Komara Tirkiyeyê (1919-1923).
19 gulana 1919ê hêzên tirk li dijî gelên din dest bi şer kir. 23yê nîsana 1920ê bi pêşengiya Mustafa Kemal Atatürk hevalên wî meclîs vekirin. Piştî vekirina vê meclîs hemû erkên rêvebirina dewletê di pratîkê de ket bin destê meclîsê. Vekirina vê meclîsê konsolîdasyona Şerê Rizgariya Tirkiyeyê dikir. Mustafa Kemal û hevalên wî di meclîsê de her daxuyand ku dewlet ya kurdan û tirkan e û gelek eşîrên kurd bi bi van gotinan xapandin. Heta ku 23yê cotmeha 1923yê ev rewşa bratî berdewam kir. Piştî Tirkiye ji dewletên Ewropayî hate parastin, Tirkiyeyê berê xwe da nav hidûdên xwe û dest bi qîrkirina kurdan û gelên din kir.[çavkanî hewce ye][17]
Çavkanî
- ^ Chester Neal Tate, Governments of the World: a Global Guide to Citizens' Rights and Responsibilities, Macmillan Reference USA/Thomson Gale, 2006
- ^ According to John R. Ferris, "Decisive Turkish victory in Anatolia... produced Britain's gravest strategic crisis between the 1918 Armistice and Munich, plus a seismic shift in British politics..." Erik Goldstein and Brian McKerche, Power and Stability: British Foreign Policy, 1865–1965, 2004 p. 139
- ^ Ergün Aybars, Türkiye Cumhuriyeti tarihi I, Ege Üniversitesi Basımevi, 1984, pg 319-334 (in Turkish)
- ^ Ergün Aybars, Türkiye Cumhuriyeti tarihi I, Ege Üniversitesi Basımevi, 1984, pg 319-334 (in Turkish)
- ^ Celâl Erikan, Rıdvan Akın: Kurtuluş Savaşı tarihi, Türkiye İş̧ Bankası Kültür Yayınları, 2008, ISBN 9944884472,
- ^ Arnold J. Toynbee/Kenneth P Kirkwood, Turkey, Benn 1926, p. 92
- ^ History of the Campaign of Minor Asia, General Staff of Army, Directorate of Army History, Athens, 1967, p. 140: on 11 June (OC) 6,159 officers, 193,994 soldiers (=200,153 men)
- ^ When Greek meets Turk; How the Conflict in Asia Minor Is Regarded on the Spot - King Constantine's View"
- ^ Isaiah Friedman: British Miscalculations: The Rise of Muslim Nationalism, 1918-1925, Transaction Publishers, 2012, ISBN 1412847109
- ^ Charles à Court Repington: After the War, Simon Publications LLC, 2001, ISBN 1931313733
- ^ http://query.nytimes.com/gst/abstract.html?res=FB0715F9385E157A93CBA8178DD85F448285F9
- ^ république d'Arménie. 1918-1920 La mémoire du siècle., éditions complexe, Bruxelles 1989 ISBN 2-87027-280-4
- ^ Sabahattin Selek: Millî mücadele - Cilt I (engl.: National Struggle - Edition I), Burçak yayınevi, 1963, page 109.
- ^ Death by Government, Rudolph Rummel, 1994.
- ^ These are according to the figures provided by Alexander Miasnikyan, the President of the Council of People's Commissars of Soviet Armenia, in a telegram he sent to the Soviet Foreign Minister Georgy Chicherin in 1921. Miasnikyan's figures were broken down as follows: of the approximately 60.000 Armenians who were killed by the Turkish armies, 30.000 were men, 15.000 women, 5.000 children, and 10.000 young girls. Of the 38.000 who were wounded, 20,000 were men, 10.000 women, 5.000 young girls, and 3.000 children. Instances of mass rape, murder and violence were also reported against the Armenian populace of Kars and Alexandropol: see Vahakn N. Dadrian. (2003).
- ^ Rummel, R.J. "Statistics Of Turkey's Democide Estimates, Calculations, And Sources". University of Hawai'i.
- ^ Duvar, Gazete (5 nîsan 2021). "Dersim tanığı asker anlatıyor: Munzur kıpkırmızı akardı..." https://www.gazeteduvar.com.tr/dersim-tanigi-asker-munzur-kipkirmizi-akardi-haber-1521274 (bi tirkî). Roja gihiştinê 7 tebax 2022.
{{cite web}}
: Di
de lînkeke derve heye (alîkarî)|website=
Ev gotara kurt şitlekê ye. Heke tu bixwazî berfireh bikî pê li biguhêre bike. (Çawa?) |