Zimanên brîtanî

Ji Wîkîpediya, ensîklopediya azad.

Zimanên brîtanî şaxeke zimanên keltî ye. Ew ji walesî, bretonî û zimaneke di sedsala 18'an de mirî kornî, zimanekî dinî mirî kumbrî de pêk tê.

Zimanên brîtanî hin caran bi zimanên goidelî (îrlendî, îskoçî, manks) ve wek zimanên keltî yên giravî tên nav kirin. Ewna ji bo tersa zimanên keltî yên parzemînî di demên antîk de li parzemîna Ewropayê dihat axaftin wiha tên navandin. Ew zimanan, yên parzemînî, di demên antîk de li Galya, Spanya, bakura Îtalya û Anatolyayê dihatin peyivîn.