André Breton

Ji Wîkîpediya, ensîklopediya azad.
André Breton
Image dans Infobox.
Jidayikbûn
Li ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Tinchebray (en)Li ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Mirin
Cihê goristanê
Batignolles Cemetery (en)Li ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Navê jidayikbûnê
André Robert BretonLi ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Bernav
Le pape du surréalismeLi ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Nasnav
Breton, AndreLi ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Hevwelatî
Perwerde
Lycée Chaptal (en)Li ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Pîşe
Helbestvan, nivîskar, romannivîs, ceribanvan, drawer, wênegir, art theoristLi ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Hevjîn
Jacqueline Lamba (en)
Elisa Breton (en)
Simone Collinet (d)Li ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Zarok
Aube Elléouët (d)Li ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Partiya siyasî
Partiya Komunîst a Fransî (en)Li ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Tevger
Xebatên navdar
Surrealist Manifesto (d), Manifestoes of Surrealism (d), Second Surrealist Manifesto (d)Li ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
şanenava André Breton
Şanenav

André Breton (jdb. 19ê sibata 1896an, Normandiya - m. 28ê îlona 1966an, Parîs), helbestvan, nivîskar, rexnegir û entelektuelekî fransî ye ku pêşengekî tevgera surrealîzmê ye.

Bijîşkî û psîkyatrî xwendiye. Di Şerê Cîhanî yê Yekem de, bi riza xwe li nexweşxaneyeke leşkerî li nivîngeheke noropsîkiyatrî dixebete. Li vê de, bi Alfred Jarry û Jacques Vaché yên ku li dijî hunera kevneşopiyê bûn re hevnasîna wî çêdibe û gelek di bin bandora fikrên van herdu kesên antîsosyal de dimîne.

Di sala 1919an de bi Louis Aragon û Philippe Soupault re kovareke bi navê Littérature (Wêje) derxist. Di vê navbênê de bi Tristan Tzaradadavan re ket têkiliyê. Di 1924an de bû pêşengek ji damezinerê Buroya Lêkolîna Surrealîstê. Bi pirtûka xwe ya Les Champs Magnétiques teknîka nivîsa otomatîk ceriband. Dîsa di vê salê de Manîfestoya Surrealîst nivîsand û bû edîtorê kovara Şoreşa Surrealîst. Di demek kin de li dora wî komek ji hunervanên ciwan weke Philippe Soupault, Louis Aragon, Paul Éluard, René Crevel, Michel Leiris, Benjamin Peret, Antonin Artaud û Robert Desnos çêbû.

Di sala 1927an de bû endamê Partiya Komunîst a Fransayê. Lê di sala 1933an de jê hat avêtin.

Di pêşengiya Breton de surrealîzm li gişê Ewropayê deng veda û bandor li tevê şaxên hunerê kir. Di berhemên vê demê de bi lêpirsîneke tund li ser "Qurma hesîneyên mirov û nêrîna bûyerên derdorê ya mirov" hatiye rawestin.

Di 1938an de çû Meksîkayê û li wir bi Troçkî re hevnasîna wî çêbû. Wî û Troçkî bi hev re Manîfestoya ji bo Şoreşa Hunera Azad (Pour un art révolutionnaire indépendent) nivîsandin. Lê manîfesto li ser navê Breton û Diego Rivera hatiye weşandin.

Ji ber ku ji xebatên Dewleta Fransayê ne memnûn bû 1941ê de li ser navê penaberiyê pêşî çû Dewletên Yekbûyî yên Amerîkayê (DYA) paşî jî çû Karayîbê.

Breton, di 1946an de vegeriya Parîsê û li dijî kolonyalîzma Fransayê Manîfestoya 121yan nivîsand. Di vê manîfestoyê de li ser Şerê Rizgarbûna Cezayîrê rawestiya û heta dawiya temenê xwe jî xebatên xwe li ser vê mjarê domand.

Di 1959an de li Spanyayê li ser navê Homage to Surrealism pêşangehek damezirand. Di vê pêşangehê de cî da berhemên hunermendên navdar ên wek Salvador Dalí, Joan Miró, Enrique Tábara û Eugenio Granell.

André Breton di 1966an de li Parîsê jiyana xwe ji dest da.

Xebatên wî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

  • Mont de piété, 1919
  • S'il Vous Plaît, 1920
  • Les Champs magnétiques, 1920
  • Manifeste du surréalisme, 1924
  • Les Pas Perdus, 1924
  • Poisson soluble, 1924
  • Un Cadavre, 1924
  • Légitime Défense, 1926
  • Le Surréalisme et la peinture, 1926
  • Nadja, 1928
  • L'Immaculée Conception, 1930
  • Deuxième Manifeste du surréalisme, 1930
  • Ralentir travaux, 1930
  • La Revolver à cheveux blancs, 1932
  • Les Vases communicants, 1932
  • Le Message automatique; 1933
  • Qu'est-ce que le surréalisme, 1934
  • L'Air de l'eau, 1934
  • Point du Jour, 1934
  • Position politique du surréalisme, 1935
  • Notes sur la poésie, 1936 (with Paul Éluard)
  • L'Amour fou, 1937
  • Point du jour, 1937
  • Dictionnaire abrégé du surréalisme, 1938 (tevî Paul Éluard)
  • Manifesto for an Independent Revolutionary Art, 1938 (tevî Leon Trotskî)
  • Fata Morgana, 1940
  • Anthologie de l'humour noir, 1940
  • Arcane 17, 1945
  • Jeunes Cerisiers garantis contre les lièvres, 1946
  • Ode à Charles Fourier, 1947
  • Yves Tanguy, 1947
  • Poèmes 1919–48, 1948
  • La Lampe dans l'horloge, 1948
  • Martinique, charmeuse de serpents, 1948
  • Entretiens, 1952
  • La Clé des champs, 1953
  • Farouche à quatre feuilles, 1954 (tevî Lise Deharme, Julien Gracq, Jean Tardieu)
  • Les Manifestes du surréalisme, 1955
  • L'Art magique, 1957
  • Constellations, 1958
  • Le la, 1961

Çavkanî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Girêdanên derve[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]