Hesen bin Elî

Ji Wîkîpediya, ensîklopediya azad.
Jump to navigation Jump to search

Hesen bin Elî bin Ebû Talib an jî Hesen el-Mucteba (Erebî: الحسن بن علي بن أﺑﻲ طالب669-(624 – ) lawê mezinê Elî û Fatimeyê bû û neviyê yekemîn ê Muhemmed bû. Şîa bi piranî wî wekî îmamê ​​duyemîn dipejirîn e, li gorî grûpek pir piçûk, îmamê duyemîn Huseyn bin Elî ye. Lêbelê, di hem têgihiştinên îslamî yên Sunî û Şiîi û Elewîtî de xwedî cihekî pir girîng digire; Her kes dipejirîn e ku ew ji pêxemberê Ehl-Beyt e. Ew 37 sal in bi bav û bavê xwe re 8 sal in bi hevûdu re ye. Nifşî jê re dibêjin Şerîf.

Çavkanî[biguherîne]

Wiki letter w cropped.svg Ev gotar şitlek e. Heke tu bixwazî berfireh bikî, biguherîne bitikîne. (Çawa?)
Ji "https://ku.wikipedia.org/w/index.php?title=Hesen_bin_Elî&oldid=749733" hatiye standin.