Anatole France

Ji Wîkîpediya, ensîklopediya azad.
Anatole France
Image dans Infobox.
France di sala 1874an de
Serok (en)
PEN Club français (d)
-
Paul Valéry (en)
Seat 38 of the Académie française (d)
-
Ferdinand de Lesseps (en)
Paul Valéry (en)
Jidayikbûn
Mirin
Cihê goristanê
Neuilly-sur-Seine Old Communal Cemetery (en)Li ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Navê jidayikbûnê
Jacques François-Anatole ThibaultLi ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Nasnav
Anatole France, Anatolis FransasLi ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Hevwelatî
Perwerde
Collège Stanislas de Paris (en)Li ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Pîşe
Nivîskar, helbestvan, romannivîs, librarian, literary critic, nivîskara/ê honaka zanistî, nivîskarê pexşanê, jiyannamenivîs, criticLi ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Salên çalak
Rédacteur à
Hevjîn
Valérie Guérin de Sauville (d)
Emma Laprévotte (d)Li ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Zarok
Suzanne Thibault (d)Li ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Endamê
PEN Club français (d)
Human Rights League (en)
Académie Française (en) ()Li ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Tevger
Freethought (en)Li ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Şêweyê hunerê
Xelat
Xelata Nobelê ya Wêjeyê ()Li ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Lîsteya berfireh
Montyon Prizes (en) ()
Knight of the Legion of Honour (en) ()
Vitet Prize (d) ()
Officer of the Legion of Honour (en) ()
Xelata Nobelê ya Wêjeyê ()Li ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
Xebatên navdar
Thaïs (d), Les dieux ont soif (d)Li ser Wîkîdaneyê bibîne û biguhêre
şanenava Anatole France
Şanenav
Wêneyê goristanê

Anatole France (François-Anatole Thibault, jdb. 16ê nîsanê 1844 li Parîs; m. 12ê çiriya pêşîn 1924 li Saint-Cyr-sur-Loire a li cem Tours) nivîskarekî Fransî bû û xwedî Xelata Nobelê ya wêjeyê ya sala 1921î bû. Di her cureyê wêjeyê de berhemên wî hene lê ew pirranî bi klasîsîzma xwe hat naskirin.

Berhemên wî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

Helbest[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

  • La Mort d'un juste (1870)
  • Poèmes dorés (1873)
  • Les Noces corinthiennes (1876), drame antique en vers

Roman û gotar[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

  • Jocaste et le chat maigre (1879)
  • Le Crime de Sylvestre Bonnard (1881), qui reçoit le prix de l'Académie française.
  • Les Désirs de Jean Servien (1882)
  • Abeille, conte (1883)
  • Nos enfants, scènes de la ville et des champs (1886)
  • Balthazar (1889)
  • Thaïs (1890),[1] qui a fourni l'argument au Thaïs de Jules Massenet
  • L'Étui de nacre (1892), recueil de contes
  • La Rôtisserie de la reine Pédauque (1892)
  • Les Opinions de Jérôme Coignard (1893)
  • Le Lys rouge (1894), roman
  • Le Jardin d'Épicure (1895)[2]
  • Le Puits de Sainte Claire (1895)
  • L'Histoire contemporaine : Autour d'un enseignant à l'université de Tourcoing, une tétralogie satirique de la société française sous la Troisième république (du boulangisme au début du XXe siècle.)
  • L'Orme du mail (1897), (L'Histoire contemporaine, I)
  • Le Mannequin d'osier (1897), (L'Histoire contemporaine, II)
  • L'Anneau d'améthyste (1899), (L'Histoire contemporaine, III)
  • Monsieur Bergeret à Paris (1901), (L'Histoire contemporaine, IV)[3]
  • Clio (1900)
  • Le Procurateur de Judée (1902)
  • Histoires comiques (1903)
  • Sur la pierre blanche (1905)[1]
  • L'Affaire Crainquebille (1901)
  • Les Contes de Jacques Tournebroche (1908)
  • Les Sept Femmes de Barbe bleue et autres contes merveilleux (1909)
  • La Révolte des anges (1914)
  • Marguerite (1920)
  • Le Comte Morin (1920)

Bîranîn[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

  • Le Livre de mon ami (1885)
  • Pierre Nozière (1899)
  • Le Petit Pierre (1918)
  • La Vie en fleur (1922)

Lîstikên şanoyê[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

  • Au petit bonheur, un acte (1898)
  • Crainquebille, pièce (1903)
  • La comédie de celui qui épousa une femme muette, deux actes (1908)
  • Le Mannequin d'osier, comédie (1928)

Rexneyên wêjeyî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

  • Alfred de Vigny, étude (1869)
  • Le château de Vaux-le-Vicomte (1888)
  • Le Parnasse contemporain (1871) (participation limitée : quelques poèmes)
  • Le Génie latin (1913), recueil de préfaces
  • Sur la voie glorieuse (1915)

Nivîsarên din[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

  • Opinions sociales (1902)
  • Le parti noir (1904)
  • Vers les temps meilleurs (1906), recueil de discours et lettres
  • Trente ans de vie sociale

Çavkanî[biguhêre | çavkaniyê biguhêre]

  1. ^ a b PG[Girêdan daimî miriye]
  2. ^ PG[Girêdan daimî miriye]
  3. ^ PG, ji orîjînalê di 3 sibat 2004 de hat arşîvkirin, roja gihiştinê 17 çiriya paşîn 2007